Radansa, Kayra - Resmen Hüsran Şarkı sözleri (lyrics)
Kayra [Onur İnal] Karabük, Türkiye 🇹🇷
[Radansa, Kayra - Resmen Hüsran Şarkı sözleri lyrics]
Kavanozumda biriktirdim memleketten taşlar
Karışacak zaman kafamda tüm kederli raylar
Göz çeperlerim de uzun zamandır misafir
Uyku vakti önüne siner pervazın kaoslar!
Evimde karabasanlar her bir odada matem!
Susarak anlatılır anla bazı şeyler!
Çırpındıkca dibe batan düşün tam ortasında
Açık denizlerin sonunda mutlu
Ölümler var anla!
Bir hasta odasının kederli penceresinden
Ve her bi renkte
Gökyüzünden akan mazilerinden
Kuru dudaklarımda tüten duman kadar dertli
Bölündü dakikalar dışarda keder mevsimi
Bıçaktan su içmek için fazla körpe gözlerin
Ve yer çökmeden surat düştü
Bir fransız perdesi!
Yağmur her zaman bir gökküşağını getirmiyor
Onca cadde uzaktasın bağırsan da duyulmuyor
Resmen hüsran rüyalarına kör bıçaklar!
Karda kargalarla voltalar kadar mı kışlar?
Resmen hüsran kafamda belirsiz cızırtılar!
Kanını kaynatan ne varsa bil
Ki resmen hüsran!
Sana bi söz ki dilimi kessin kör bıçaklar
Mevzu çoktan özünü gömdü sade köz kucaklar
Öfke bazen gözünü döndürür çözdürür buzlar
Yeri gelince yüzüne sövdürür söndürür ruhlar
Sehbalarda tombalayla meyveler yeter bana
Geliyor akla bazen aniden rakıyla Ankara
Yumruklarımı sıktım duvara baktım
Öyle bir anda
Söyle ne ara voltalar da onca fil kafamda!
Darlanırsın yüzümde tek bir perde kalmasın
Varsın arada peşime hala hayaletler dadansın!
Varsın hala rüyalarda avaz avaz bağırsın
Oysa çoktan öldü Kayra gazeteler de yazmasın!
Mahvolur neye inanmadıysam hep yanında dur!
Kaybolur sokaklarında bazen en kadim şuur
Korkutur zamanla doğrular zamanla yoğurulur
Kaybolan zamanı belki Marcel Proust bulur
Resmen hüsran rüyalarına kör bıçaklar!
Karda kargalarla voltalar kadar mı kışlar?
Resmen hüsran kafamda belirsiz cızırtılar!
Kanını kaynatan ne varsa bil
Ki resmen hüsran!
Karışacak zaman kafamda tüm kederli raylar
Göz çeperlerim de uzun zamandır misafir
Uyku vakti önüne siner pervazın kaoslar!
Evimde karabasanlar her bir odada matem!
Susarak anlatılır anla bazı şeyler!
Çırpındıkca dibe batan düşün tam ortasında
Açık denizlerin sonunda mutlu
Ölümler var anla!
Bir hasta odasının kederli penceresinden
Ve her bi renkte
Gökyüzünden akan mazilerinden
Kuru dudaklarımda tüten duman kadar dertli
Bölündü dakikalar dışarda keder mevsimi
Bıçaktan su içmek için fazla körpe gözlerin
Ve yer çökmeden surat düştü
Bir fransız perdesi!
Yağmur her zaman bir gökküşağını getirmiyor
Onca cadde uzaktasın bağırsan da duyulmuyor
Resmen hüsran rüyalarına kör bıçaklar!
Karda kargalarla voltalar kadar mı kışlar?
Resmen hüsran kafamda belirsiz cızırtılar!
Kanını kaynatan ne varsa bil
Ki resmen hüsran!
Sana bi söz ki dilimi kessin kör bıçaklar
Mevzu çoktan özünü gömdü sade köz kucaklar
Öfke bazen gözünü döndürür çözdürür buzlar
Yeri gelince yüzüne sövdürür söndürür ruhlar
Sehbalarda tombalayla meyveler yeter bana
Geliyor akla bazen aniden rakıyla Ankara
Yumruklarımı sıktım duvara baktım
Öyle bir anda
Söyle ne ara voltalar da onca fil kafamda!
Darlanırsın yüzümde tek bir perde kalmasın
Varsın arada peşime hala hayaletler dadansın!
Varsın hala rüyalarda avaz avaz bağırsın
Oysa çoktan öldü Kayra gazeteler de yazmasın!
Mahvolur neye inanmadıysam hep yanında dur!
Kaybolur sokaklarında bazen en kadim şuur
Korkutur zamanla doğrular zamanla yoğurulur
Kaybolan zamanı belki Marcel Proust bulur
Resmen hüsran rüyalarına kör bıçaklar!
Karda kargalarla voltalar kadar mı kışlar?
Resmen hüsran kafamda belirsiz cızırtılar!
Kanını kaynatan ne varsa bil
Ki resmen hüsran!