Rapsodos Filologos, Periplanomenos - Η Δικιά μου Μάχη (I Dikia Mou Mahi) στίχοι (lyrics)
[Rapsodos Filologos, Periplanomenos - Η Δικιά μου Μάχη I Dikia Mou Mahi στίχοι lyrics]
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ' την πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Και φυτρώνει κάπου που κανείς δε θα το μάθει
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ' την πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Στης μικρής ζωής μας την ολόμαυρη ράχη
Είναι μια συνεχής προσπάθεια να μη λυγίσω
Εισβάλουνε από παντού μα το
Οχυρό μου θα χτίσω
Και θα κρατήσω όσα ιδανικά μου μείνανε
Μέχρι ν' αφήσω
Τη στερνή πνοή και πίσω πια δεν κοιτάω, πονάω
Που σαν πεδίο μάχης είναι ο κόσμος μου
Μόνος μου περπατάω, πού πάω
Ούτε ο ίδιος δεν ξέρω, δεν απαντάω
Ένα ίχνος ζωής μες στα συντρίμμια αναζητάω
Δεν έχει νερό και διψάω
Ούτε τροφή και πεινάω
Ούτε ένα χέρι αδερφικό να κρατάω
Ζωή δεν έχει εδώ
Κάθε όνειρο αληθινό και παιδικό
Το εκτελούν εν ψυχρό
Μα κρατώ το μυαλό ζωντανό, ανεπηρέαστο
Και νιώθω πως μπορώ στο καθαρό ουρανό να πετώ
Να γλιτώσω και απ' όσο κουράγιο μου έχει
Μείνει την τελευταία μάχη να δώσω
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ' την πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Και φυτρώνει κάπου που κανείς δε θα το μάθει
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Στης μικρής ζωής μας την ολόμαυρη ράχη
Η δικιά μου μάχη δε δίνεται
Με δόντια και ασπίδες
Δεν δίνεται με όπλα και χειροβομβίδες
Δεν δίνεται με stealth και ιπτάμενες οβίδες
Δίνετε με μια ψυχή και δυο
Μάτια που παρωπίδες δε φορούν
Αρνούνται να εθελοτυφλούν
Μένω απρόβλεπτος μην πράττοντας
Κατά το δοκούν έχω στυλό για στρατιώτες
Σκεπτόμενους θιασώτες
Της θεωρίας πως όλα πιθανό να συμβούν
Γι’ αυτό και μάχομαι
Δίχως να άρχω ή να άρχομαι
Με μια φωνή μονάχα διεκδικώ το να υπάρχουμε
Να ζούμε δίχως να πρέπει να απολογηθούμε
Σε ένα κόσμο που ζητά απ’ ολα να παραιτηθούμε
Η μάχη μου είναι η μάχη κάθε μάχη μου
Και δε θα βρεις την ρίζα της
Σε κάποιο παλιό άχτι μου
Η μάχη μου είναι μάχη για ζωή
Και αν την πιστεύεις και εσύ
Σε βαφτίζω συμπαραστάτη μου
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ' την πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Και φυτρώνει κάπου που κανείς δε θα το μάθει
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Στης μικρής ζωής μας την ολόμαυρη ράχη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ' την πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Και φυτρώνει κάπου που κανείς δε θα το μάθει
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ' την πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Στης μικρής ζωής μας την ολόμαυρη ράχη
Είναι μια συνεχής προσπάθεια να μη λυγίσω
Εισβάλουνε από παντού μα το
Οχυρό μου θα χτίσω
Και θα κρατήσω όσα ιδανικά μου μείνανε
Μέχρι ν' αφήσω
Τη στερνή πνοή και πίσω πια δεν κοιτάω, πονάω
Που σαν πεδίο μάχης είναι ο κόσμος μου
Μόνος μου περπατάω, πού πάω
Ούτε ο ίδιος δεν ξέρω, δεν απαντάω
Ένα ίχνος ζωής μες στα συντρίμμια αναζητάω
Δεν έχει νερό και διψάω
Ούτε τροφή και πεινάω
Ούτε ένα χέρι αδερφικό να κρατάω
Ζωή δεν έχει εδώ
Κάθε όνειρο αληθινό και παιδικό
Το εκτελούν εν ψυχρό
Μα κρατώ το μυαλό ζωντανό, ανεπηρέαστο
Και νιώθω πως μπορώ στο καθαρό ουρανό να πετώ
Να γλιτώσω και απ' όσο κουράγιο μου έχει
Μείνει την τελευταία μάχη να δώσω
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ' την πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Και φυτρώνει κάπου που κανείς δε θα το μάθει
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Στης μικρής ζωής μας την ολόμαυρη ράχη
Η δικιά μου μάχη δε δίνεται
Με δόντια και ασπίδες
Δεν δίνεται με όπλα και χειροβομβίδες
Δεν δίνεται με stealth και ιπτάμενες οβίδες
Δίνετε με μια ψυχή και δυο
Μάτια που παρωπίδες δε φορούν
Αρνούνται να εθελοτυφλούν
Μένω απρόβλεπτος μην πράττοντας
Κατά το δοκούν έχω στυλό για στρατιώτες
Σκεπτόμενους θιασώτες
Της θεωρίας πως όλα πιθανό να συμβούν
Γι’ αυτό και μάχομαι
Δίχως να άρχω ή να άρχομαι
Με μια φωνή μονάχα διεκδικώ το να υπάρχουμε
Να ζούμε δίχως να πρέπει να απολογηθούμε
Σε ένα κόσμο που ζητά απ’ ολα να παραιτηθούμε
Η μάχη μου είναι η μάχη κάθε μάχη μου
Και δε θα βρεις την ρίζα της
Σε κάποιο παλιό άχτι μου
Η μάχη μου είναι μάχη για ζωή
Και αν την πιστεύεις και εσύ
Σε βαφτίζω συμπαραστάτη μου
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ' την πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Και φυτρώνει κάπου που κανείς δε θα το μάθει
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
Αιφνιδιασμούς, σχεδιασμούς
Χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
Η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
Στης μικρής ζωής μας την ολόμαυρη ράχη