Rapsodos Filologos - Στην Aκρη Tης Aκρης στίχοι (lyrics)
[Rapsodos Filologos - Στην Aκρη Tης Aκρης στίχοι lyrics]
Μίγμα από αίμα, νερό και αρχεία
Με τόσο καυσαέριο και σκέφτομαι νηφάλια
Τις πληγές μου δεν κλείνουν αιμοπετάλια
Χίλια κι ένα βήματα πιο πέρα απ' την ασφάλεια
Heavy Mental σημαίνει πήρα πηδάλια
Τα γράμματά μου κώδικες, όχι αλφαβητάρια
Προγράμματα που γράφονται με ανθρώπινα ωράρια
Αστέρια πέφτουν απ' τα χέρια σαν ροζάρια
Είδα δικούς μου να κοσμούνε πλανητάρια
Το κορμί μου ζυγίζεται με γραμμάρια
Γυρίζω πίσω σε επίπεδα αρχάρια
Έχε τον νου και κράτα σημειωματάρια
Ραπάρω τέτοια θέματα και δίνω σεμινάρια
Απ' την ευφράδεια, μετά στα τετράδια
Γέννησα ένα κόσμο να ζω, χωρίς άδεια
Μπήκα στον νου σου να τα πούμε σ' άλλα στάδια
Ν' αφήσω εκεί μέσα αφύπνισης φυλλάδια
Θες μα δεν τολμάς να βγεις απ' το Matrix
Σε τρομάζει αυτό που 'ν' έξω απ' το Matrix
Έχεις φτάσει ως την άκρη της άκρης
Μα είν' επίπονο να βγεις απ' το Matrix
Μίγμα από αίμα, νερό και αρχεία
Είπες πια πως ξεχωρίζεις αναμφίβολα τα
Σώματα απ' τα είδωλα
Πως όχι αργά μα γρήγορα τα
Ύπουλα τα ψεύδη που αναντίρρητα
Με δόλο και προσχήματα σού είπαν
Τώρα σίγουρα δεν πιστεύεις με τίποτα
Πως άνοιξες τα μάτια και
Κοιτάς ευθύβολα το φως
Πως οι σκιές στον τοίχο δεν
Σε πείθουν πια σαφώς
Πως έχεις καταλάβει κι είσαι τόσο πιο σοφός
Πως εντός ενός λεπτού θα βγεις εκτός
Μα πάει καιρός και παραμένεις εκεί
Ποια εκδοχή του ψέματός σου έχεις ερωτευτεί
Ποιο ξόρκι σού 'χει ψιθυρίσει στο
Αυτί η φωνή αυτή που ενώ γνωρίζεις την
Αλήθεια γίνεται πιστευτή
Βγήκες απ' την λήθη μα όχι ανεπιστρεπτί
Μνήμη σού προσέφερα, δεν σού 'ταν ανεκτή
Η αμφίβολή σου αφήγηση δεν γίνεται δεκτή
Η επιστροφή στο Σπήλαιο δεν είναι επιτρεπτή
Θες μα δεν τολμάς να βγεις απ' το Matrix
Σε τρομάζει αυτό που 'ν' έξω απ' το Matrix
Έχεις φτάσει ως την άκρη της άκρης
Μα είν' επίπονο να βγεις απ' το Matrix
Με τόσο καυσαέριο και σκέφτομαι νηφάλια
Τις πληγές μου δεν κλείνουν αιμοπετάλια
Χίλια κι ένα βήματα πιο πέρα απ' την ασφάλεια
Heavy Mental σημαίνει πήρα πηδάλια
Τα γράμματά μου κώδικες, όχι αλφαβητάρια
Προγράμματα που γράφονται με ανθρώπινα ωράρια
Αστέρια πέφτουν απ' τα χέρια σαν ροζάρια
Είδα δικούς μου να κοσμούνε πλανητάρια
Το κορμί μου ζυγίζεται με γραμμάρια
Γυρίζω πίσω σε επίπεδα αρχάρια
Έχε τον νου και κράτα σημειωματάρια
Ραπάρω τέτοια θέματα και δίνω σεμινάρια
Απ' την ευφράδεια, μετά στα τετράδια
Γέννησα ένα κόσμο να ζω, χωρίς άδεια
Μπήκα στον νου σου να τα πούμε σ' άλλα στάδια
Ν' αφήσω εκεί μέσα αφύπνισης φυλλάδια
Θες μα δεν τολμάς να βγεις απ' το Matrix
Σε τρομάζει αυτό που 'ν' έξω απ' το Matrix
Έχεις φτάσει ως την άκρη της άκρης
Μα είν' επίπονο να βγεις απ' το Matrix
Μίγμα από αίμα, νερό και αρχεία
Είπες πια πως ξεχωρίζεις αναμφίβολα τα
Σώματα απ' τα είδωλα
Πως όχι αργά μα γρήγορα τα
Ύπουλα τα ψεύδη που αναντίρρητα
Με δόλο και προσχήματα σού είπαν
Τώρα σίγουρα δεν πιστεύεις με τίποτα
Πως άνοιξες τα μάτια και
Κοιτάς ευθύβολα το φως
Πως οι σκιές στον τοίχο δεν
Σε πείθουν πια σαφώς
Πως έχεις καταλάβει κι είσαι τόσο πιο σοφός
Πως εντός ενός λεπτού θα βγεις εκτός
Μα πάει καιρός και παραμένεις εκεί
Ποια εκδοχή του ψέματός σου έχεις ερωτευτεί
Ποιο ξόρκι σού 'χει ψιθυρίσει στο
Αυτί η φωνή αυτή που ενώ γνωρίζεις την
Αλήθεια γίνεται πιστευτή
Βγήκες απ' την λήθη μα όχι ανεπιστρεπτί
Μνήμη σού προσέφερα, δεν σού 'ταν ανεκτή
Η αμφίβολή σου αφήγηση δεν γίνεται δεκτή
Η επιστροφή στο Σπήλαιο δεν είναι επιτρεπτή
Θες μα δεν τολμάς να βγεις απ' το Matrix
Σε τρομάζει αυτό που 'ν' έξω απ' το Matrix
Έχεις φτάσει ως την άκρη της άκρης
Μα είν' επίπονο να βγεις απ' το Matrix