Rapsodos Filologos - Πλoύτoς Oρυκτoς στίχοι (lyrics)
[Rapsodos Filologos - Πλoύτoς Oρυκτoς στίχοι lyrics]
Σήμερα ξύπνησα κεφάτος και τελικά είχα δίκιο
Ο ήλιος όντως ανέτειλε πιο γαμάτος και ζεστός
Σήμερα τ’ άσχημα μένουν εκτός
Και ξεθάβω τη χαρά σαν
Να ‘ταν πλούτος ορυκτός
Ζω το τώρα κι όλα για καλό
Πως γίνονται κρατώ για μότο
Κουράστηκα να ζω με το γαμώτο
Στα σύννεφα πετώ, μάθημα πρώτο:
Απόλαυσε την πτήση αλλά κάνε κι
Όταν πρέπει τον πιλότο
Δες, η ζωή δεν έχει μόνο το πρανές
Κι ένα βλέμμα απλανές δε βλέπει
Όλες τις πλευρές μεγάλε
Ναι, παίζουν καθημερινές αναποδιές
Μα δικό σου είναι το έργο
Ποιος θα γράψει το φινάλε
Μην ξενερώνεις όταν σκάνε τα πακέτα
Ούτως ή άλλως έρχονται οπότε καλομελέτα
Γάμησέ τα, πονάνε τα ρημάδια στην αρχή
Μα αν δεν σπάσει καν’ αυγό
Πως θα φάμε την ομελέτα
Κάνω τα όμορφα όχι ανάμνηση μα βίωμα
Τ’ άσχημα μάθημα και περπατώ μπροστά
Κάθε καλή στιγμή στη μέρα μου για κίονα
Διδάσκομαι απ’ τα λάθη να πράττω σωστά
Κάθε πληγή μου δύναμή μου κι ιστορία μου
Αυξάνω των εμπειριών τα ποσοστά
Κι αν κάπου – κάπου χάνω
Κι εγώ την πορεία μου
Ανθρώπινα τα λάθη κι όχι λιγοστά
Σήμερα η μέρα ξεκίνησε φίνα, έλα, χαμογέλα
Σήμερα και σήμερα ζήσε με τρέλα!
Στην αγκαλιά σου πάνω κόλλησα σα βδέλλα
Κι όλες τις κακές μου
Σκέψεις ξεφούσκωσες σα σαμπρέλα
Μ’ ένα φιλί κι ένα άγγιγμα
Μπορεί και να κρύβω πολλά
Απ’ τις ανάσες τα τζάμια θολά μα γέλα μου
Δώσε χρώμα στη μέρα μου
Ο χρόνος το ξέρω κυλά
Ντύνεσαι δεύτερη φορά και σε χαζεύω τρέλα μου
Δουλειά πρέπει να φύγεις ξέρω
Και πρέπει να γράψω
Καιρό απέφευγα τα φώτα, καιρός να τ’ ανάψω
Γιατί οι ραπάδες εκεί έξω ζητούν τον "Ράψω"
Και μικρόφωνα πίσω να γυρίσω για να τα κάψω
Είμαι στη μέρα μου, κανείς δεν κοντράρει
Κι όταν νυχτώνει κάνω πάλι την
Πένα μου φως φανάρι
Φεύγουν βάρη, το μαύρο μαργαριτάρι σαλπάρει
Κι έχει διώξει τα φαντάσματα που
Το ‘χαν μπαρκάρει γιατί
Ο ήλιος όντως ανέτειλε πιο γαμάτος και ζεστός
Σήμερα τ’ άσχημα μένουν εκτός
Και ξεθάβω τη χαρά σαν
Να ‘ταν πλούτος ορυκτός
Ζω το τώρα κι όλα για καλό
Πως γίνονται κρατώ για μότο
Κουράστηκα να ζω με το γαμώτο
Στα σύννεφα πετώ, μάθημα πρώτο:
Απόλαυσε την πτήση αλλά κάνε κι
Όταν πρέπει τον πιλότο
Δες, η ζωή δεν έχει μόνο το πρανές
Κι ένα βλέμμα απλανές δε βλέπει
Όλες τις πλευρές μεγάλε
Ναι, παίζουν καθημερινές αναποδιές
Μα δικό σου είναι το έργο
Ποιος θα γράψει το φινάλε
Μην ξενερώνεις όταν σκάνε τα πακέτα
Ούτως ή άλλως έρχονται οπότε καλομελέτα
Γάμησέ τα, πονάνε τα ρημάδια στην αρχή
Μα αν δεν σπάσει καν’ αυγό
Πως θα φάμε την ομελέτα
Κάνω τα όμορφα όχι ανάμνηση μα βίωμα
Τ’ άσχημα μάθημα και περπατώ μπροστά
Κάθε καλή στιγμή στη μέρα μου για κίονα
Διδάσκομαι απ’ τα λάθη να πράττω σωστά
Κάθε πληγή μου δύναμή μου κι ιστορία μου
Αυξάνω των εμπειριών τα ποσοστά
Κι αν κάπου – κάπου χάνω
Κι εγώ την πορεία μου
Ανθρώπινα τα λάθη κι όχι λιγοστά
Σήμερα η μέρα ξεκίνησε φίνα, έλα, χαμογέλα
Σήμερα και σήμερα ζήσε με τρέλα!
Στην αγκαλιά σου πάνω κόλλησα σα βδέλλα
Κι όλες τις κακές μου
Σκέψεις ξεφούσκωσες σα σαμπρέλα
Μ’ ένα φιλί κι ένα άγγιγμα
Μπορεί και να κρύβω πολλά
Απ’ τις ανάσες τα τζάμια θολά μα γέλα μου
Δώσε χρώμα στη μέρα μου
Ο χρόνος το ξέρω κυλά
Ντύνεσαι δεύτερη φορά και σε χαζεύω τρέλα μου
Δουλειά πρέπει να φύγεις ξέρω
Και πρέπει να γράψω
Καιρό απέφευγα τα φώτα, καιρός να τ’ ανάψω
Γιατί οι ραπάδες εκεί έξω ζητούν τον "Ράψω"
Και μικρόφωνα πίσω να γυρίσω για να τα κάψω
Είμαι στη μέρα μου, κανείς δεν κοντράρει
Κι όταν νυχτώνει κάνω πάλι την
Πένα μου φως φανάρι
Φεύγουν βάρη, το μαύρο μαργαριτάρι σαλπάρει
Κι έχει διώξει τα φαντάσματα που
Το ‘χαν μπαρκάρει γιατί