Rapsodos Filologos - Δικαίωμα (Dikaioma) στίχοι (lyrics)
[Rapsodos Filologos - Δικαίωμα Dikaioma στίχοι lyrics]
Είναι δικαίωμα, είναι, είναι δικαίωμα, είναι
Είναι δικαίωμα δικαίωμα δικαίωμα
Δικαιούμαι κι όχι απλά μονάχα
Δικαιούμαι μα κι υποχρεούμαι
Το να αμφιβάλλω για το ό, τι μου πούνε
Μας επηρεάζουν και καθοδηγούνε κι
Είν' ώρα να πούμε
Πως δεν είν' αρκετό πια να ακούμε
Μα να αμφισβητούμε
Αποτελεί καθήκον μας για όσο ζούμε
Σ' ότι μου πλασάρουνε πια δεν αρκούμαι
Δικαίωμα στη γνώση, στο να ερευνώ
Το χρωστώ σ' όσους έκαψαν στο Μεσαίωνα
Επανεκκίνηση σ' όλα τα πλάνα
Που ως τώρα ματαίωνα, ρέω
Μ' ένα ραπ μου νέο τετρακόσια χρόνια
Περίπου μετά κι οφείλω να λέω
Γιατί είν' αναγκαίο "κι
Όμως γυρίζει Γαλιλαίο" δικαιούμαι να
Γνωρίζω το ποιος
Το πως και το πόσα έφαγε από τα χρωστούμενα
Τα λαμόγια τα παροντικά μα και τα προηγούμενα
Για να τα δούμε να σαπίζουνε
Σε φυλακές για δέκα ζωές
Δίχως διακοπές, δώρα, αποδοχές
Χαρές και γιορτές, πάσχα και Χριστούγεννα
Αναφαίρετο δικαίωμα το δημοψήφισμα για
Κάθε ψήφισμά τους αυθαίρετο
Σ' όσους τη βούληση
Δολοφονούν κυνήγι ανεξαίρετο
Κι είναι υπέροχο ψηλά να κρατάς το κεφάλι
Με το βλέμμα αγέρωχο, κόψε τα "ξέρω 'γώ"
Διάβασε, μάθε
Η άγνοια ισοδυναμεί με το φέρετρο
Δικαιώματα η ισότητα, το να μην
Κρίνεσαι από τη θρησκεία
Το φύλο ή τα χρώματα
Μόνο οι πράξεις μας είν' αυτές
Που μας δίνουν ταυτότητα, πληρότητα
Όχι μόνο για ΗΠΑ και Ευρώπη
Για την ανθρωπότητα αυτό είναι το πρόβλημα
Μια ολόκληρη ήπειρος υποδουλώθηκε σκόπιμα
Υγεία και παιδεία ουσιαστική, δωρεάν
Στου πλανήτη την κάθε γωνία
Εκσυγχρονισμένα σχολεία και νοσοκομεία
Θέλω να δω μία
Κοινωνία που συνειδητά θα αποκηρύσσει
Μόνιμα την αδικία στη χειροδικία τη βία
Δημοσία δαπάνη η κηδεία
Δικαιώνεσαι κι ανορθώνεσαι κι
Αντιλαμβάνεσαι πλήρως
Εμμέσως πως υποδουλώνεσαι
Καναλάρχες πως έχουνε στόχο
Το ν' αποβλακώνεσαι
Ότι αλλοτριώνεσαι, όποτε με τη
Μάζα ταυτίζεσαι κι αφομοιώνεσαι
Αποκαθηλώνεσαι όταν γνώση ζητάς και
Μαζί της απελευθερώνεσαι, δικαιοσύνη
Τυφλή και καθολική
Φυλακή σ' όποιον θέλει να την κατευθύνει
Είσαι πολίτης κι αν εγκαταλείπεις λέω
Μετά λύπης πως φέρεις ευθύνη
Αν όχι εσύ κι όχι εγώ τότε ποιος
Ξέρεις μόνο του πως δεν θα γίνει
Βγες από τη δίνη
Πάλεψε για κείνη αν θες κάτι να μείνει
Είναι δικαίωμα δικαίωμα δικαίωμα
Δικαιούμαι κι όχι απλά μονάχα
Δικαιούμαι μα κι υποχρεούμαι
Το να αμφιβάλλω για το ό, τι μου πούνε
Μας επηρεάζουν και καθοδηγούνε κι
Είν' ώρα να πούμε
Πως δεν είν' αρκετό πια να ακούμε
Μα να αμφισβητούμε
Αποτελεί καθήκον μας για όσο ζούμε
Σ' ότι μου πλασάρουνε πια δεν αρκούμαι
Δικαίωμα στη γνώση, στο να ερευνώ
Το χρωστώ σ' όσους έκαψαν στο Μεσαίωνα
Επανεκκίνηση σ' όλα τα πλάνα
Που ως τώρα ματαίωνα, ρέω
Μ' ένα ραπ μου νέο τετρακόσια χρόνια
Περίπου μετά κι οφείλω να λέω
Γιατί είν' αναγκαίο "κι
Όμως γυρίζει Γαλιλαίο" δικαιούμαι να
Γνωρίζω το ποιος
Το πως και το πόσα έφαγε από τα χρωστούμενα
Τα λαμόγια τα παροντικά μα και τα προηγούμενα
Για να τα δούμε να σαπίζουνε
Σε φυλακές για δέκα ζωές
Δίχως διακοπές, δώρα, αποδοχές
Χαρές και γιορτές, πάσχα και Χριστούγεννα
Αναφαίρετο δικαίωμα το δημοψήφισμα για
Κάθε ψήφισμά τους αυθαίρετο
Σ' όσους τη βούληση
Δολοφονούν κυνήγι ανεξαίρετο
Κι είναι υπέροχο ψηλά να κρατάς το κεφάλι
Με το βλέμμα αγέρωχο, κόψε τα "ξέρω 'γώ"
Διάβασε, μάθε
Η άγνοια ισοδυναμεί με το φέρετρο
Δικαιώματα η ισότητα, το να μην
Κρίνεσαι από τη θρησκεία
Το φύλο ή τα χρώματα
Μόνο οι πράξεις μας είν' αυτές
Που μας δίνουν ταυτότητα, πληρότητα
Όχι μόνο για ΗΠΑ και Ευρώπη
Για την ανθρωπότητα αυτό είναι το πρόβλημα
Μια ολόκληρη ήπειρος υποδουλώθηκε σκόπιμα
Υγεία και παιδεία ουσιαστική, δωρεάν
Στου πλανήτη την κάθε γωνία
Εκσυγχρονισμένα σχολεία και νοσοκομεία
Θέλω να δω μία
Κοινωνία που συνειδητά θα αποκηρύσσει
Μόνιμα την αδικία στη χειροδικία τη βία
Δημοσία δαπάνη η κηδεία
Δικαιώνεσαι κι ανορθώνεσαι κι
Αντιλαμβάνεσαι πλήρως
Εμμέσως πως υποδουλώνεσαι
Καναλάρχες πως έχουνε στόχο
Το ν' αποβλακώνεσαι
Ότι αλλοτριώνεσαι, όποτε με τη
Μάζα ταυτίζεσαι κι αφομοιώνεσαι
Αποκαθηλώνεσαι όταν γνώση ζητάς και
Μαζί της απελευθερώνεσαι, δικαιοσύνη
Τυφλή και καθολική
Φυλακή σ' όποιον θέλει να την κατευθύνει
Είσαι πολίτης κι αν εγκαταλείπεις λέω
Μετά λύπης πως φέρεις ευθύνη
Αν όχι εσύ κι όχι εγώ τότε ποιος
Ξέρεις μόνο του πως δεν θα γίνει
Βγες από τη δίνη
Πάλεψε για κείνη αν θες κάτι να μείνει