Raziel Nisroc - Esperanza Şarkı sözleri (lyrics)
[Raziel Nisroc - Esperanza Şarkı sözleri lyrics]
Uyan! Saat 16: 00, çoktan akşam evine çöktü
Bir, iki dal sigara sonra kalktı
Yıkadı yüzünü
Birkaç bozukluk attı çantaya, giyindi hüznünü
Hazırdı fakat unuttu kahve içmeyi bu iş günü
Adımlar hızlı telaşla indi basamakları
Kapıda mart, geçmedi kışın sancısı
Göz Altlarına yer eden öfkesi, gururla kaplı
Durağa vardı tamda son nefesinde sigarası
Bir parmak hareketiyle izmarit yerde
Basınca üzerine, düşündü tükendiğini haliyle
Dedi ki: "Taksim'e" Taksi yol aldı
Aktı caddeler i̇çinde engel olamadığı bir
Kavga vardı kendiyle
Yüreğine çektiği kaçıncı set?
Kaçıp gitmekte bir seçenek
Ama kabusları hiç bitmeyecek
Gittiği her şehirde takip etti gölgesi
Anlamsızdı kaçmak, girerken bara fark etti
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Diğer evi çalıştığı bu mekan
Gelip gider insanlar
Oysa ne seviyesiz bir diagram
Ahşap dekor, oldies ve rock playlistte
Ve başlar işine sahte bir tebessümle birlikte
Ön masada bir çift tartışırken
Anımsadı birden onu terk eden sevdiğini
Babasıyla içen birisi her gece misafiriydi
Bir yanı özlerdi kaybettiği ailesini
Oldukça hassas olması güvensizliğinden
Ağlamayı reddetmesi, birazda bu yüzden
Dönen şarkı yine "Hope Leaves"
Hatırladıkça gözlerine konardı
Çaresiz bekleyiş
Eminim adını hatırlamazdı, hiç kimse
Ortadan kaybolsa, yerine biri gelirdi elbette
Kararlıydı yazdı istifasını
Bıraktı masaya çıktı bardan
Yarıp tüm kalabalığı
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Evine vardı saat 1: 50
Fark etti masada bekleyen soğuk kahveyi
Çıkartı paketi, dolandı salonda
Oturdu koltuğa her şeyden geçtiği an
Kararını verdi korkularıyla
Saatler işler yüzüne kalıcı izler
Yavaşça tüket, hayat mı? Üç günlük ziyafet!
Bir anlık gaflet düşersen sarar başa
Sonunda kalırsın acılarınla karşı karşıya
Duvarlar kaplı haber ve resimlerle
Kesti nefesini bir anda deprem manşetleriyle
Artık saat 2: 50 ateşte iki eli
Kaşıkta beklemekte eroini hazırlar cinneti
Kokusu hala teninde sevdiği herkesin
Damarına enjekte etti onu terk edenleri
Çünkü enkaz altında aramıştı ailesini
Ağustos 17 Tanrı bilir, hüzün ve öfkesini
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Bir, iki dal sigara sonra kalktı
Yıkadı yüzünü
Birkaç bozukluk attı çantaya, giyindi hüznünü
Hazırdı fakat unuttu kahve içmeyi bu iş günü
Adımlar hızlı telaşla indi basamakları
Kapıda mart, geçmedi kışın sancısı
Göz Altlarına yer eden öfkesi, gururla kaplı
Durağa vardı tamda son nefesinde sigarası
Bir parmak hareketiyle izmarit yerde
Basınca üzerine, düşündü tükendiğini haliyle
Dedi ki: "Taksim'e" Taksi yol aldı
Aktı caddeler i̇çinde engel olamadığı bir
Kavga vardı kendiyle
Yüreğine çektiği kaçıncı set?
Kaçıp gitmekte bir seçenek
Ama kabusları hiç bitmeyecek
Gittiği her şehirde takip etti gölgesi
Anlamsızdı kaçmak, girerken bara fark etti
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Diğer evi çalıştığı bu mekan
Gelip gider insanlar
Oysa ne seviyesiz bir diagram
Ahşap dekor, oldies ve rock playlistte
Ve başlar işine sahte bir tebessümle birlikte
Ön masada bir çift tartışırken
Anımsadı birden onu terk eden sevdiğini
Babasıyla içen birisi her gece misafiriydi
Bir yanı özlerdi kaybettiği ailesini
Oldukça hassas olması güvensizliğinden
Ağlamayı reddetmesi, birazda bu yüzden
Dönen şarkı yine "Hope Leaves"
Hatırladıkça gözlerine konardı
Çaresiz bekleyiş
Eminim adını hatırlamazdı, hiç kimse
Ortadan kaybolsa, yerine biri gelirdi elbette
Kararlıydı yazdı istifasını
Bıraktı masaya çıktı bardan
Yarıp tüm kalabalığı
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Evine vardı saat 1: 50
Fark etti masada bekleyen soğuk kahveyi
Çıkartı paketi, dolandı salonda
Oturdu koltuğa her şeyden geçtiği an
Kararını verdi korkularıyla
Saatler işler yüzüne kalıcı izler
Yavaşça tüket, hayat mı? Üç günlük ziyafet!
Bir anlık gaflet düşersen sarar başa
Sonunda kalırsın acılarınla karşı karşıya
Duvarlar kaplı haber ve resimlerle
Kesti nefesini bir anda deprem manşetleriyle
Artık saat 2: 50 ateşte iki eli
Kaşıkta beklemekte eroini hazırlar cinneti
Kokusu hala teninde sevdiği herkesin
Damarına enjekte etti onu terk edenleri
Çünkü enkaz altında aramıştı ailesini
Ağustos 17 Tanrı bilir, hüzün ve öfkesini
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla
Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak da
Bir anda her şeyi kaybetmiş olsak da
Hisset! Güneş parmak uçlarında
Ve dans et, her yeni gün doğan umutla