No Call ‘Recently’ - Gömlek Şarkı sözleri (lyrics)
[No Call ‘Recently’ - Gömlek Şarkı sözleri lyrics]
Yerinden doğrulunca çapak dolusu toprağa
Atınca üstünden kalktığında gördü
Kahve sanrısı
Biraz kurak biraz da üçgenleşmiş boğazı
Ki yarısı battığında güneşe karşı durur
Safları
Yalnızdır çünkü kimse sormadı nasılsın
3 sigarasıyla cehennemin tanrısı
Kalabalıktı dışarısı sesler duyuyor hoşcakal
4 sigarasıyla cennetin kralcısı
Heyhat ufukta parlar yarın öldüğü
175'im yok uzağa bakan kırık gözlüğü
Yarın eşittir birkaç gün evvel önce bölündü
Bir odada nefes alırken saatlerce sövdüğü
Kadın gelir küfürlerin en arasından
Açılmış kollarında zerre gurur olmasa da
Adam da yaklaşır ona parmak uçlarında
Sonra kapar televizyonu hayal kokan odasında
Biraz su yüzüne çarpıp gözüne girdap olan
175'e bakınca kör olup hayal kuran
Bir ağaçkakan ormanını yakarken
Işığı kapatıp yangınını söndürüyor kahraman
Bir yanında lunapark ve bozuk gürültüsü
Diğer yanında buruşuk ellerinin öpülüşü
Pervazından yansıyan surat seçimler yaparken
Çocuklaşmak için geç büyümek için çok erken
Nasılsa ayağa kalkacak bırak ta
Düşsün o zaman
Bi' gömlek canlanırken kravatını
Çözsün o zaman
Bi' battaniye canlanıp yatağında
Donsun o zaman
Bi' bardak canlanıp kahvelerini
Döksün o zaman
Şimdi uyan eksiler kaçıncı parça
Ya kafana giren Camel desenli kaçıncı sigara
Perdesinden yansıyan gölge seçimler yaparken
Vermidon için hayli geç Prozac için çok erken
Fakat ufak bi' çanta 63 ve vodka lemon
Bu kentin ışıklarını istemeden sevmiyor
Bir yabancı gelip adını sormadan bu saate
Yelkovan olunca gitti yine de nefret etmiyor
Sırtına bakan şiir görür gülerken ağladığını
Güldüğünde boşalan sidik torbası
Sağında kum solunda yol
Bitince dur güvenmiyor
Şişeyi dolduran da gitti
Yinede nefret etmiyor
Kentte kaldı telefonum küllüğü ve gözlüğü
Bir martı haber verdi yer çekimine döküldüğü
Asvaltından kopan parça teniyle uyuşmuyor
Sigarasını yakan gitti yine de nefret etmiyor
Bugün dediğim en fazla yarının akşam üstü
Ve nedense saat 8 televizyon açılmıyor
Aynı kentte aynı koltuğun içinde uyuyor
Aynı kadın aynı eli tutunca
Yine de gözünü açmıyor
Atınca üstünden kalktığında gördü
Kahve sanrısı
Biraz kurak biraz da üçgenleşmiş boğazı
Ki yarısı battığında güneşe karşı durur
Safları
Yalnızdır çünkü kimse sormadı nasılsın
3 sigarasıyla cehennemin tanrısı
Kalabalıktı dışarısı sesler duyuyor hoşcakal
4 sigarasıyla cennetin kralcısı
Heyhat ufukta parlar yarın öldüğü
175'im yok uzağa bakan kırık gözlüğü
Yarın eşittir birkaç gün evvel önce bölündü
Bir odada nefes alırken saatlerce sövdüğü
Kadın gelir küfürlerin en arasından
Açılmış kollarında zerre gurur olmasa da
Adam da yaklaşır ona parmak uçlarında
Sonra kapar televizyonu hayal kokan odasında
Biraz su yüzüne çarpıp gözüne girdap olan
175'e bakınca kör olup hayal kuran
Bir ağaçkakan ormanını yakarken
Işığı kapatıp yangınını söndürüyor kahraman
Bir yanında lunapark ve bozuk gürültüsü
Diğer yanında buruşuk ellerinin öpülüşü
Pervazından yansıyan surat seçimler yaparken
Çocuklaşmak için geç büyümek için çok erken
Nasılsa ayağa kalkacak bırak ta
Düşsün o zaman
Bi' gömlek canlanırken kravatını
Çözsün o zaman
Bi' battaniye canlanıp yatağında
Donsun o zaman
Bi' bardak canlanıp kahvelerini
Döksün o zaman
Şimdi uyan eksiler kaçıncı parça
Ya kafana giren Camel desenli kaçıncı sigara
Perdesinden yansıyan gölge seçimler yaparken
Vermidon için hayli geç Prozac için çok erken
Fakat ufak bi' çanta 63 ve vodka lemon
Bu kentin ışıklarını istemeden sevmiyor
Bir yabancı gelip adını sormadan bu saate
Yelkovan olunca gitti yine de nefret etmiyor
Sırtına bakan şiir görür gülerken ağladığını
Güldüğünde boşalan sidik torbası
Sağında kum solunda yol
Bitince dur güvenmiyor
Şişeyi dolduran da gitti
Yinede nefret etmiyor
Kentte kaldı telefonum küllüğü ve gözlüğü
Bir martı haber verdi yer çekimine döküldüğü
Asvaltından kopan parça teniyle uyuşmuyor
Sigarasını yakan gitti yine de nefret etmiyor
Bugün dediğim en fazla yarının akşam üstü
Ve nedense saat 8 televizyon açılmıyor
Aynı kentte aynı koltuğun içinde uyuyor
Aynı kadın aynı eli tutunca
Yine de gözünü açmıyor