Doldum doldum, doldum doldum
Her gelene patladım
Sevdim, yanlış yapmadım
Delikanlılardıysa
N'oldum? N'oldum?
Neydim, n'oldum, kimlere ispatladım?
Biri çıksın, söylesin
Delikanlı kaldıysa
Nasıl bir evedeyim, müdahele edebileyim
Ben bu huzuru kaçırdım, huzur mu beni eleyi?
Akşama kadar yemedim, gece nefes alamadım
Ailesiz kalamadım, çok basit
Bir kişi yeter, neden herkese bi' kaşarlık?
Farkında değil bile millet
Emin olsun, duramadım, ne için, ne?
İtildim bizzat hayallеrim tarafından
Doldum doldum, doldum doldum
Her gelenе patladım
Sevdim, yanlış yapmadım
Delikanlılardıysa
N'oldum? N'oldum?
Neydim, n'oldum, kimlere ispatladım?
Biri çıksın, söylesin
Delikanlı kaldıysa
Beni deli eden seni akıllandırdı
Hiçbirinin önemi yok, bize hatır saldırdı
Ne kurşun kalemde ne ben satır ardında
Canı yakıyor hayat, canı, sıkıntı güvenlikle alakalı
Bi' lafı anlamasan, şarkılar söylesen
Ne alkışlar kimin için? Ölüm hepimiz için
Doldum doldum, doldum doldum
Her gelene patladım
Sevdim, yanlış yapmadım
Delikanlılardıysa
N'oldum? N'oldum?
Neydim, n'oldum, kimlere ispatladım?
Biri çıksın, söylesin
Delikanlı kaldıysa
İnceleme, görüşler, yorumlar Ahiyan - Doldum
Ahiyan'ın "Doldum" şarkısı, bir iz bırakma potansiyeline sahip bir parça. Basitliğine rağmen, güçlü enerjisi, doğrudan sözleri ve sıradışı tarzıyla dinleyicilerde hızla yankı uyandırıyor. Bu parça sadece seni içine çekmekle kalmıyor, aynı zamanda seni “açıyor”, yani bütün üzerindeki sorunlardan yorulmuş ve tükenmiş hissettiğinde, müzikle duygularını dışa vurmanın bir yolunu buluyorsun. Şarkı, neden listelere girdiğini açıklıyor — içinde hem özgürlük hissi uyandıran hem de hayat üzerine düşündüren bir şey var. Sıradan dinleyiciler bunun içinde kendilerine yakın bir şeyler bulabilir ve bu etki büyük bir yankı uyandırıyor. “Doldum doldum, her gelene patladım” gibi sözler (yani “doldum, doldum, yanımdan geçen herkese patladım”) kişisel ve basit olmaya meyilli. Sokak havası, yüzeysel şeylere duyulan nefretle birleşerek, parça daha da derinleşiyor. Şarkının bir hayal kırıklığı ve kabul etme aşamalarından geçtiği izlenimi uyandırıyor.
Bitenin ilk saniyelerinden itibaren, Ahiyan’ın sunduğu o kayıtsız güveni hissediyorsun. Bu sadece bir parti müziği değil, aynı zamanda duyulmak için yapılmış bir müzik. Sokak felsefesinin yankılandığı sözler, her şeyin göründüğü gibi parlak olmadığı içsel çatışmayı yansıtıyor. Hiçbir gösteriş yok, her şey kendi şekilde dürüst. Rol yapma yok, karmaşık imgeler yok — sadece gerçek, her zaman rahat olmayan ama gerçek olan. Ancak her şey o kadar da net değil. Toplumsal popülerliğine rağmen, eleştirmenler şarkının bir şekilde fazla basit olduğunu belirtiyor. Bazı dinleyiciler, içinde tekrarlanan bir dizi kelimeden başka bir şey görmüyor. Bir bakıma, şarkı müzikal anlamda ya da sözsel anlamda pek yeni bir şey sunmuyor. Birçok kişi, "Doldum"un, yazarın üzerindeki yükten kurtulup, birikmiş her şeyi dışa vurduğu bir alter egosu olduğunu söylüyor. Aynı zamanda, basitliği nedeniyle, bu parça derinliğini kaybedebiliyor ve unutulmaya yüz tutmuş o tür parçalara dönüşebiliyor.
Ama yine de Ahiyan, basitlik üzerinden bile bir hit yaratılabileceğini kanıtladı. Şarkıda bir samimiyet var ve samimiyet, tam da yakalayan o anahtar. Pek çok kişi onun önceki işlerindeki çalışmaları hatırlasa da, "Doldum" ile yaklaşımının ne kadar değiştiğini göz ardı edemeyiz. Bir noktada bu parça, muhtemelen kült haline gelecek — her şeyden yorulmuş ama yine de ilerlemeye devam eden insanlar hakkında bir şarkı.
Sonuç olarak, “Doldum” Ahiyan’ın burada olduğunu ve yaratmaya devam edeceğini gösteren bir parça olarak hafızalarda kalacak gibi görünüyor. Müzikal anlamda süper yenilikçi olmasa da, içinde bir tür sihir barındırıyor.