Dogu, Rudo, İmpala - Yorgun Adımlar Şarkı sözleri (lyrics)
Tüm şarkı sözlerini görüntüle Dogu
Tüm şarkı sözlerini görüntüle Rudo
Tüm şarkı sözlerini görüntüle İmpala
[Dogu, Rudo, İmpala - Yorgun Adımlar Şarkı sözleri lyrics]
Yorgun adımlarla biriktirdiğin tüm hatıralar
Öyle mağdur olma, herkesi sev
Ama bağlı kalma belki cadde cadde dolaştın
Tüm şehir ezberinde
Birkaç histen mahrum kaldın
Rüzgar sana esmediğinden dinle!
Belki de istediğinden
Belki keşfedilmiştir senin herkesten
Gizlediğin yer
Zaman değerliymiş anla durma bakma arkana
Tek anlayan yanındadır ki yoksa zaten sallama
Sen anlatırsın dinlemezler
Uzaklarda gizlenenler
Belki peşindedir elde tuzaklarla izleyenler
Aynı yolun yolcusuydunuz bi' dakka bekle
Hepsi kolpa çıktı yine de sen müdahale etme
Belki pek dirayetin yok ve hatta sona geldin
Ne pahasınaydı bitti ömür cennettine
De boşa geldik
Şerefin ve onurun, bedenin çok eder mi?
Söyle kaç parayla mutlu olunur ha
Bu çok eder mi?
Yorgun adımlarla herkes burnundan soluyor
Şehir bize hesabını soruyor
Yorulmadan yürü, yolun sonu yok, sonu yok
Yorgun adımlarla herkes burnundan soluyor
Şehir bize hesabını soruyor
Yorulmadan yürü, yolun sonu yok, sonu yok
Alacaklı kaldım öyle yine boş hayattan
Ve yolumu çizemez onlar ölüme
Doğru yorgun ayaklar
Özürü yok, gömülü onca hisse tedavi yok, anla
Ben gecenin gürültüsü ışık intiharda
Yine mi boş sokakta yine mi aynı bank uyandım
Devrilen şişem de yaşlı kalmış, ah günaydın!
Zorlar aynı yollar ve dost da deldi post
Karamsar bir şair için yalan sert tokat, ah!
(Tokat, ah) bilmiyorum hangi dünde kaldım
Övündüğün bir çok şeyin gölgesinde aybın
Yaşanmışlık bir kenara
Bilmediğim caddelerde benliğimi arıyorken
Ölüme şafak saydım (Saydım, saydım)
Aynı plajın ortasında onca hüzün, onca düşün
Sanki denize koşmasıyla yarım kaldık o gün
Ve kendime bir söz verdim
O hayalin peşindeyim umrumda mı kaçması?
Yorgun adımlarla herkes burnundan soluyor
Şehir bize hesabını soruyor
Yorulmadan yürü, yolun sonu yok, sonu yok
Yorgun adımlarla herkes burnundan soluyor
Şehir bize hesabını soruyor
Yorulmadan yürü, yolun sonu yok, sonu yok
Öyle mağdur olma, herkesi sev
Ama bağlı kalma belki cadde cadde dolaştın
Tüm şehir ezberinde
Birkaç histen mahrum kaldın
Rüzgar sana esmediğinden dinle!
Belki de istediğinden
Belki keşfedilmiştir senin herkesten
Gizlediğin yer
Zaman değerliymiş anla durma bakma arkana
Tek anlayan yanındadır ki yoksa zaten sallama
Sen anlatırsın dinlemezler
Uzaklarda gizlenenler
Belki peşindedir elde tuzaklarla izleyenler
Aynı yolun yolcusuydunuz bi' dakka bekle
Hepsi kolpa çıktı yine de sen müdahale etme
Belki pek dirayetin yok ve hatta sona geldin
Ne pahasınaydı bitti ömür cennettine
De boşa geldik
Şerefin ve onurun, bedenin çok eder mi?
Söyle kaç parayla mutlu olunur ha
Bu çok eder mi?
Yorgun adımlarla herkes burnundan soluyor
Şehir bize hesabını soruyor
Yorulmadan yürü, yolun sonu yok, sonu yok
Yorgun adımlarla herkes burnundan soluyor
Şehir bize hesabını soruyor
Yorulmadan yürü, yolun sonu yok, sonu yok
Alacaklı kaldım öyle yine boş hayattan
Ve yolumu çizemez onlar ölüme
Doğru yorgun ayaklar
Özürü yok, gömülü onca hisse tedavi yok, anla
Ben gecenin gürültüsü ışık intiharda
Yine mi boş sokakta yine mi aynı bank uyandım
Devrilen şişem de yaşlı kalmış, ah günaydın!
Zorlar aynı yollar ve dost da deldi post
Karamsar bir şair için yalan sert tokat, ah!
(Tokat, ah) bilmiyorum hangi dünde kaldım
Övündüğün bir çok şeyin gölgesinde aybın
Yaşanmışlık bir kenara
Bilmediğim caddelerde benliğimi arıyorken
Ölüme şafak saydım (Saydım, saydım)
Aynı plajın ortasında onca hüzün, onca düşün
Sanki denize koşmasıyla yarım kaldık o gün
Ve kendime bir söz verdim
O hayalin peşindeyim umrumda mı kaçması?
Yorgun adımlarla herkes burnundan soluyor
Şehir bize hesabını soruyor
Yorulmadan yürü, yolun sonu yok, sonu yok
Yorgun adımlarla herkes burnundan soluyor
Şehir bize hesabını soruyor
Yorulmadan yürü, yolun sonu yok, sonu yok