O.S.T.R. - 1 na 100 tekst piosenki (lyrics)
[O.S.T.R. - 1 na 100 tekst piosenki lyrics]
Wciskam escape, play w kompakcie męczę
Wierszem, rejestruję to, za co ręczę
Odnajduję metr po metrze siebie
Bez list pisma i praw
W ręku skunk, jaki właściwie jest rap?
Jak mam żyć tu? Niby spokój umysłu
Panowanie nad bólem jak w jujit'su
Na szyi Chrystus, wiara w duszy wzrasta
Choć pcha nas w gruzy chamstwa larwa zbytku
Fałsz goni za fałszem przybitych turystów
Świat jak z komiksów, sen z powiek spędza
Człowiek i nędza cel dowieźć ten ciężar
Z nożem przy węzłach, czy z Bogiem od serca?
Pod nogami betonowa preria
Ryzyko to wzbudzana litość
Gdy kat nad potylicą wisi
Nie ma tak, by coś działo się bez przyczyn
Wzrasta tylko ilość zniczy
Sekunda, koniec, wbite ostrze
Płonie krew, znika śmiech z życia nonsens
Podróż w otchłań jak na
Północnej ścianie Lhotse
Zbyt późno by zostać, zbyt wcześnie by mówić
Że jest dobrze
Łatwo się zgubić, gdzieś między marzeniami
Otaczani szarymi problemami
Osądzani pochopnie jeden na sto się wyrwie
Jeden na sto kogoś potnie
Jeden na sto dorośnie
Jeden na sto do czegoś dojdzie
Tak jest, nie jeden strugał mafię, awantury
Połamane ręce
Biografie streszczone w paragrafach
Język na więziennych cytatach
Kolejny zatarg dług
Gdzie jest Bóg? Nie! Gdzie jest kasa?
Dwa strzały znikąd jak w Manhattan
Koniec, finisz, po co płacz i skrucha?
Promień chwili
Wolność złap i nie daj się oszukać
Niby każdy ma świadomość tego
Jak jest na dnie
Nim upadnę, swoje odbiorę, lub zagarnę
Mam się wstydzić? Zobacz
Świat jak z nas szydzi
Nóż przy gardle skruszy
Nawet najtwardszy image
Życie uczy ustalając wynik od tak od razu
Non-stop w defensywie jak Lizarazu
Sztuka wizażu po nic, jak odchodzą znajomi
A miało być tak pięknie jak Naomi
Wierzysz w to? - miło mi
Szerzysz zło? - mnie pomiń
Tylko prawda życie zdobi, zdobyć ją
To jak otworzyć oczy czyste od utopii
Od krzywd się nie odłączy nikt
Za żadne skarby, zbrodnia poczucie winy karmi
Nie ważne, elitarny, czy zwykły
W każdym strach zmusza do modlitwy
W obliczu śmierci nie ma sprytnych
Nie ma odważnych
Straszy brak uzyskania drugiej szansy
Jedno na sto, zło tło
W loży od do dno tworzy
Jeden na sto pozostanie zamulony
Jedno na sto, zło tło
W loży od do dno tworzy
Jeden na sto pozostanie zamulony
Jedno na sto, zło tło
W loży od do dno tworzy
Jeden na sto pozostanie zamulony
Jedno na sto, zło tło
W loży od do dno tworzy
Jeden na sto pozostanie zamulony
Wierszem, rejestruję to, za co ręczę
Odnajduję metr po metrze siebie
Bez list pisma i praw
W ręku skunk, jaki właściwie jest rap?
Jak mam żyć tu? Niby spokój umysłu
Panowanie nad bólem jak w jujit'su
Na szyi Chrystus, wiara w duszy wzrasta
Choć pcha nas w gruzy chamstwa larwa zbytku
Fałsz goni za fałszem przybitych turystów
Świat jak z komiksów, sen z powiek spędza
Człowiek i nędza cel dowieźć ten ciężar
Z nożem przy węzłach, czy z Bogiem od serca?
Pod nogami betonowa preria
Ryzyko to wzbudzana litość
Gdy kat nad potylicą wisi
Nie ma tak, by coś działo się bez przyczyn
Wzrasta tylko ilość zniczy
Sekunda, koniec, wbite ostrze
Płonie krew, znika śmiech z życia nonsens
Podróż w otchłań jak na
Północnej ścianie Lhotse
Zbyt późno by zostać, zbyt wcześnie by mówić
Że jest dobrze
Łatwo się zgubić, gdzieś między marzeniami
Otaczani szarymi problemami
Osądzani pochopnie jeden na sto się wyrwie
Jeden na sto kogoś potnie
Jeden na sto dorośnie
Jeden na sto do czegoś dojdzie
Tak jest, nie jeden strugał mafię, awantury
Połamane ręce
Biografie streszczone w paragrafach
Język na więziennych cytatach
Kolejny zatarg dług
Gdzie jest Bóg? Nie! Gdzie jest kasa?
Dwa strzały znikąd jak w Manhattan
Koniec, finisz, po co płacz i skrucha?
Promień chwili
Wolność złap i nie daj się oszukać
Niby każdy ma świadomość tego
Jak jest na dnie
Nim upadnę, swoje odbiorę, lub zagarnę
Mam się wstydzić? Zobacz
Świat jak z nas szydzi
Nóż przy gardle skruszy
Nawet najtwardszy image
Życie uczy ustalając wynik od tak od razu
Non-stop w defensywie jak Lizarazu
Sztuka wizażu po nic, jak odchodzą znajomi
A miało być tak pięknie jak Naomi
Wierzysz w to? - miło mi
Szerzysz zło? - mnie pomiń
Tylko prawda życie zdobi, zdobyć ją
To jak otworzyć oczy czyste od utopii
Od krzywd się nie odłączy nikt
Za żadne skarby, zbrodnia poczucie winy karmi
Nie ważne, elitarny, czy zwykły
W każdym strach zmusza do modlitwy
W obliczu śmierci nie ma sprytnych
Nie ma odważnych
Straszy brak uzyskania drugiej szansy
Jedno na sto, zło tło
W loży od do dno tworzy
Jeden na sto pozostanie zamulony
Jedno na sto, zło tło
W loży od do dno tworzy
Jeden na sto pozostanie zamulony
Jedno na sto, zło tło
W loży od do dno tworzy
Jeden na sto pozostanie zamulony
Jedno na sto, zło tło
W loży od do dno tworzy
Jeden na sto pozostanie zamulony