O.S.T.R. - 1980 tekst piosenki (lyrics)
[O.S.T.R. - 1980 tekst piosenki lyrics]
Urodziłem się półtora roku
Przed wojennym stanem łódź, Przyrodnicza
Szósta czterdzieści nad ranem
15 maj, mamie zmienił świat cały odtąd
Wiesz, w mojej rodzinie to
Był czas dany emocjom płacz, pieluch swąd
Głos to pierwsze urodziny
Brat, zamiast Duplo w kołysce miałem winyl
Nie pamiętam tej chwili
Widziałem ją na zdjęciach
Teraz sam nie dowierzam
Że już wosk miałem w rękach
Mając rok, kilka dni, zero pojęcia o bitach
Wyrosłem na jazzie, a nie porcjach Bebika
Nie zastąpisz mi dzisiaj tej muzyki tak myślę
Miałem dwa lata już znałem styki w Unitrze
Skończyłem trzy
Dostałem skrzypce i tyle z dzieciństwa
Gdy zabili Popiełuszkę
Ja ćwiczyłem na skrzypcach
Matki modlitwa, miałem pięć lat około
Gdy w naszym domu ojciec
Dostał wpierdol od ZOMO
Ta krew to wiadomość, jaka w świecie ironia
Rok później taki wpierdol ja dostałem od ojca
To wychowania forma? Nie, raczej promile
Choć ważne, że skuteczne
Dumny jestem jak żyję
To dla moich przyjaciół
Ludzi niezapomnianych
Za te wszystkie potłuczone
Szyby naszymi pięściami
Siedem lat z gówniarzami, a bywa los okrutny
Siedem pięter, tyle dzieli ten blok od trumny
I widziałem te sekundy
Martwą głowę pod klatką
Do dziś, jeśli mogę, nie wychodzę na balkon
Ja się boję, bo znam to uderzenie w glebę
Co rok skacze ktoś
Kto nie jest siebie pewien
Stuknęło lat dziewięć i mnie też to dopadło
Gdy pijany stary na złość
Chciał poderżnąć mi gardło
Nie wiedziałem, że to alko plus psychotropy
I tak na prawdę ojciec
Miał serdecznie życia dosyć
Miałem dwanaście lat - zapisałem się na kosza
Już na drugim treningu to
Wynieśli mnie na noszach
Chociaż rap mnie pokochał przeszło
Dwa lata temu
W swoich pierwszych Jordanach chciałem
Latać ku niebu
Potem baka, nic nie mów, rodzice po rozwodzie
Już inaczej wyglądały te ulice na co dzień
Łódź moim domem, kocham ją jak rodzinę
To ten świat mnie wychował
Dumny jestem jak żyję
Przed wojennym stanem łódź, Przyrodnicza
Szósta czterdzieści nad ranem
15 maj, mamie zmienił świat cały odtąd
Wiesz, w mojej rodzinie to
Był czas dany emocjom płacz, pieluch swąd
Głos to pierwsze urodziny
Brat, zamiast Duplo w kołysce miałem winyl
Nie pamiętam tej chwili
Widziałem ją na zdjęciach
Teraz sam nie dowierzam
Że już wosk miałem w rękach
Mając rok, kilka dni, zero pojęcia o bitach
Wyrosłem na jazzie, a nie porcjach Bebika
Nie zastąpisz mi dzisiaj tej muzyki tak myślę
Miałem dwa lata już znałem styki w Unitrze
Skończyłem trzy
Dostałem skrzypce i tyle z dzieciństwa
Gdy zabili Popiełuszkę
Ja ćwiczyłem na skrzypcach
Matki modlitwa, miałem pięć lat około
Gdy w naszym domu ojciec
Dostał wpierdol od ZOMO
Ta krew to wiadomość, jaka w świecie ironia
Rok później taki wpierdol ja dostałem od ojca
To wychowania forma? Nie, raczej promile
Choć ważne, że skuteczne
Dumny jestem jak żyję
To dla moich przyjaciół
Ludzi niezapomnianych
Za te wszystkie potłuczone
Szyby naszymi pięściami
Siedem lat z gówniarzami, a bywa los okrutny
Siedem pięter, tyle dzieli ten blok od trumny
I widziałem te sekundy
Martwą głowę pod klatką
Do dziś, jeśli mogę, nie wychodzę na balkon
Ja się boję, bo znam to uderzenie w glebę
Co rok skacze ktoś
Kto nie jest siebie pewien
Stuknęło lat dziewięć i mnie też to dopadło
Gdy pijany stary na złość
Chciał poderżnąć mi gardło
Nie wiedziałem, że to alko plus psychotropy
I tak na prawdę ojciec
Miał serdecznie życia dosyć
Miałem dwanaście lat - zapisałem się na kosza
Już na drugim treningu to
Wynieśli mnie na noszach
Chociaż rap mnie pokochał przeszło
Dwa lata temu
W swoich pierwszych Jordanach chciałem
Latać ku niebu
Potem baka, nic nie mów, rodzice po rozwodzie
Już inaczej wyglądały te ulice na co dzień
Łódź moim domem, kocham ją jak rodzinę
To ten świat mnie wychował
Dumny jestem jak żyję