Sadomas, Detro - Πονηροί (Poniroi) στίχοι (lyrics)

Άμα δεν παίξεις το κεφάλι σου δεν
Πρόκειται να πάρεις ότι θες
Εκεί που δε σε παίρνει να τη λες
Υπάρχουν πονηροί και πονηρές χωρίς
Ουρές, υποσχέσεις λαμπερές
Αυτοκόλλητες χαρές και φίλοι-φύρες
Που δεν καβατζώνουν μόνο αναπτήρες
Σκοτεινοί χαρακτήρες που σε κοιτάν
Γραμμή δεν πήρες
Χαζοί και χαζεμένοι που ψάχνονται για
Σωτήρες και κάποιον για
Να φτιαχτούν πριν τους κλέψεις
Κερνάν δυό μπύρες

Πρόχειροι στίχοι απ΄το μπαρ
Δε σταματώ κι ας χάθηκα από τα ραντάρ
Είστε γατάκια η ζωή δεν είναι κόκα κι αρνταν
Είναι ευθύνη όπως όταν αντικρίζεις
Είμαι στη γύρα από μικρός φίλοι
Μου δε ζούνε πια
Και το τετράφυλλο τριφύλλι δε
Μου κάνει δουλειά
Μα δε γαμιέστε, χρόνια παλεύω για να
Δώσω φως σαν πολίτης κι οδηγός
Σύντροφος κι αδερφός
Μα σαν το σαράκι την ψυχή μου όταν τρως
Γίνομαι μπότα που σε λιώνει και ησυχάζω σαφώς
Δεν είμαι φλώρος ή θεός ούτε κάποιος σοφός
Κάποιος που προσπαθεί εσκεμμένα να
Σου μοιάζει σωστός
Είμαι ρυθμός ακτινοβολώ το πύρινο βιός
Δεν έχω ρούχα νοικιασμένα στη ζωή μου ευτυχώς
Αν είχα παίξει το κεφάλι μου δε θα μουν εδώ
Μπορεί να ήμουν με το ripu μες στον κορυδαλλό
Μπορεί να είχα κάνει κάποτε τη
Μπούκα με λοστό ή
Με γκάνι στο κεφάλι του μπάτσου με ποσοστό

Άμα δεν παίξεις το κεφάλι σου δεν
Πρόκειται να πάρεις ότι θες
Εκεί που δε σε παίρνει να τη λες
Υπάρχουν πονηροί και πονηρές χωρίς
Ουρές, υποσχέσεις λαμπερές
Αυτοκόλλητες χαρές και φίλοι-φύρες
Που δεν καβατζώνουν μόνο αναπτήρες
Σκοτεινοί χαρακτήρες που σε κοιτάν
Γραμμή δεν πήρες
Χαζοί και χαζεμένοι που ψάχνονται για
Σωτήρες και κάποιον για
Να φτιαχτούν πριν τους κλέψεις
Κερνάν δυό μπύρες
Ξεπήδησα από μιά σελίδα του Μάξιμου Γκόρκι
Μ' ένα μέτωπο σκληρό φέρνω
Της προγιαγιάς το ξόρκι
Είσαι με μας στο κτήριο detro και sadomas
Γράφω στ' αρχίδια μου το
Δίσκο της χρονιάς γράφω
Κι αξίζω φίλε τόσο cash όσο
Το βάρος μου σε μπάφο
Αυτόγραφα δε δίνω έχω ξεχάσει να υπογράφω
Είδα γυναίκες tarantula πλησιάζουν τρυφερές
Σε τυλίγουν στον
Ιστό δίπλα από μούμιες σαν αυτές
Μα αν δε μάθεις δεν ξες κι αν δεν ξέρεις μην
Τα λες η πουτάνα στην
Πουτάνα δεν περνάει πουτανιές
Όταν στενεύει ο κορσές για
Όλους πρόσεχε την μπότα
Ποιος θα 'ρθει να σου πει
Να ξαναείσαστ' όπως πρώτα
Όποιος υπέροχα φιλάει και υπέρογκα μιλάει
Στη φυλάει θα σε φάει με
Τον τρόπο που αγαπάει
Ένας άνθρωπος μικρός που τη μάνα
Του πουλάει και το
Κρύβει στη φλωρόφατσα ή τα ρούχα που φοράει
Άμα δεν παίξεις το κεφάλι σου δεν
Πρόκειται να πάρεις ότι θες
Εκεί που δε σε παίρνει να τη λες
Υπάρχουν πονηροί και πονηρές χωρίς
Ουρές, υποσχέσεις λαμπερές
Αυτοκόλλητες χαρές και φίλοι-φύρες
Που δεν καβατζώνουν μόνο αναπτήρες
Σκοτεινοί χαρακτήρες που σε κοιτάν
Γραμμή δεν πήρες
Χαζοί και χαζεμένοι που ψάχνονται για
Σωτήρες και κάποιον για
Να φτιαχτούν πριν τους κλέψεις
Κερνάν δυό μπύρες