Verba, Sylwia Przybysz - Najcenniejsza tekst piosenki (lyrics)
Verba [Bartłomiej Kielar, Ignacy Ereński] Piła, Polska 🇵🇱
[Verba, Sylwia Przybysz - Najcenniejsza tekst piosenki lyrics]
Najcenniejsza byłam dla ciebie
Jednak to już zmieniło się
Uwierzyłam, że mamy siebie
Ale dzisiaj już nie ma cię
Kochała go jak potrafiła z
Całych sił do granic
Ludzie mówili '' słońce odpuść to na nic''
Ale ona czuła, że to ten jedyny
Największy skarb dla zaślepionej
Uczuciem dziewczyny
Bo nie widziała poza nim całego świata
Taka zakochana, wszystko mogłaby wybaczać
Przychylić nieba, żeby dać mu szczęście
Ale on od życia wymagał chyba czegoś więcej
Każdego dnia witała go szczerym uśmiechem
Ale on z dnia na dzień
Jakby popadał w deprechę
I rozwalał jej zwyczajnie stan emocjonalny
Jakby na piękny obrazek wylać rozpuszczalnik
Aż jednego dnia zniknął z jej życia
Tego dnia za oknem zaczęło śniegiem sypać
Odwagi mu zabrakło, odzywać się przestał
Ona do dziś się zastanawiała, dlaczego zerwał
Najcenniejsza byłam dla ciebie
Jednak to już zmieniło się
Uwierzyłam, że mamy siebie
Ale dzisiaj już nie ma cię
Dlaczego jest tak
Że nasze drogi się rozchodzą?
Tu uczucia gasną i gdzieś rodzą się na nowo
Szczerze mówiąc to w tych okolicznościach
Czujesz się co najmniej nietypowo
Przecież wszystko grało
Nikt się nie spodziewał może się chyliło
Ale lepiej było trwać jak krzywa wieża
Pewnie ci się wydawało, że to tak ma zostać
Ale często nie widzimy tego
Że lepiej się rozstać
Raczej idealizujemy to co nie jest piękne
Bo na te trudne decyzje serce jest za miękkie
I chociaż nie będzie z tego nic dobrego
My wmawiamy sobie
Że przecież nie ma tego złego
A ta rzeka płynie, wszystko płynie panta rhei
Odchodzi to
Co znamy i już tego nie znajdziemy
Taka natura rzeczy, wszystko jest zmienne
Czasu nie zatrzymuj, to daremne
Najcenniejsza byłam dla ciebie
Jednak to już zmieniło się
Uwierzyłam, że mamy siebie
Ale dzisiaj już nie ma cię
Najcenniejsza byłam dla ciebie
Jednak to już zmieniło się
Uwierzyłam, że mamy siebie
Ale dzisiaj już nie ma cię
Ale dzisiaj już nie ma cię
Jednak to już zmieniło się
Uwierzyłam, że mamy siebie
Ale dzisiaj już nie ma cię
Kochała go jak potrafiła z
Całych sił do granic
Ludzie mówili '' słońce odpuść to na nic''
Ale ona czuła, że to ten jedyny
Największy skarb dla zaślepionej
Uczuciem dziewczyny
Bo nie widziała poza nim całego świata
Taka zakochana, wszystko mogłaby wybaczać
Przychylić nieba, żeby dać mu szczęście
Ale on od życia wymagał chyba czegoś więcej
Każdego dnia witała go szczerym uśmiechem
Ale on z dnia na dzień
Jakby popadał w deprechę
I rozwalał jej zwyczajnie stan emocjonalny
Jakby na piękny obrazek wylać rozpuszczalnik
Aż jednego dnia zniknął z jej życia
Tego dnia za oknem zaczęło śniegiem sypać
Odwagi mu zabrakło, odzywać się przestał
Ona do dziś się zastanawiała, dlaczego zerwał
Najcenniejsza byłam dla ciebie
Jednak to już zmieniło się
Uwierzyłam, że mamy siebie
Ale dzisiaj już nie ma cię
Dlaczego jest tak
Że nasze drogi się rozchodzą?
Tu uczucia gasną i gdzieś rodzą się na nowo
Szczerze mówiąc to w tych okolicznościach
Czujesz się co najmniej nietypowo
Przecież wszystko grało
Nikt się nie spodziewał może się chyliło
Ale lepiej było trwać jak krzywa wieża
Pewnie ci się wydawało, że to tak ma zostać
Ale często nie widzimy tego
Że lepiej się rozstać
Raczej idealizujemy to co nie jest piękne
Bo na te trudne decyzje serce jest za miękkie
I chociaż nie będzie z tego nic dobrego
My wmawiamy sobie
Że przecież nie ma tego złego
A ta rzeka płynie, wszystko płynie panta rhei
Odchodzi to
Co znamy i już tego nie znajdziemy
Taka natura rzeczy, wszystko jest zmienne
Czasu nie zatrzymuj, to daremne
Najcenniejsza byłam dla ciebie
Jednak to już zmieniło się
Uwierzyłam, że mamy siebie
Ale dzisiaj już nie ma cię
Najcenniejsza byłam dla ciebie
Jednak to już zmieniło się
Uwierzyłam, że mamy siebie
Ale dzisiaj już nie ma cię
Ale dzisiaj już nie ma cię