ΔΠΘ (Deltapithita) - Γενιά του Boom Bap στίχοι (lyrics)
[ΔΠΘ Deltapithita - Γενιά του Boom Bap στίχοι lyrics]
Απλά μιλάω, τι είν' αυτό
Που δεν καταλαβαίνεις, γιε μου
Έλα και πες μου
Το πρόβλημά μου λες πως δεν μπορώ να
Ελέγξω τις αναπνοές μου
Μ' αντί να κοιτάξεις πίσω απ' τα
Λόγια μου εσύ κρέμεσαι απ' τις λέξεις
Πανάθεμά σε
Μπάσταρδε αν έχεις αντοχές να την παλέψεις
Μα βλέπω ότι είσαι ακόμα παιδί και θέλεις να
Παίξεις με κάτι που δεν είναι παιχνίδι
Θέλει να 'χεις τσαγανό άμα και μπλέξεις
Γάμα τα show και τις συνεντεύξεις
Το θέμα είναι ποιος
Ποιος θα επιλέξεις να είσαι
Πώς θα κινείσαι, αν είσ' αληθινός
Αν προσποιείσαι κι αν είσαι σε φάση να
Μάθεις αντρίκια ν' αμύνεσαι
Ν' αντεπιτίθεσαι
Βάρος στο λόγο σου όταν απευθύνεσαι
Μα βλέπω είσ' αφελής
Νόμιζες πως κέρδισες την εμπιστοσύνη
Μου κι εκτίθεσαι
Εύκολα πείθεσαι, μέγα λάθος το ν' ανοίγεσαι
Σε παρακαλώ
Μη μου πεις πως την έχω δει MC και σε προκαλώ
Δεν είδα ως τώρα τίποτα καλό
Και δίνω πίσω το μίσος
Καμένος ίσως, καμένος όχι
Σε κάτι γειτονιές που άνθρωποι ζουν
Σαν τα ποντίκια αλληλοτρώγονται
Εφόσον υπάρχουν λόγοι
Οπλίσανε τα χέρια μας κι απ'
Το μυαλό αποσύρθηκαν οι στόχοι
Μπλεγμένοι στην απόχη κι εδώ το καφριλίκι
Είναι νόμος και νόμος σιωπής επικρατεί
Δηλαδή δεν μπορεί το κάθε μουνί να βγει κι ό
Τι θέλει για 'σένα να πει
Είναι ντροπή, μπορεί κάπου να κοπεί
Μπορεί να θαφτεί και να μη βρεθεί ποτέ ξανά
Είχες κάτι χρόνια να με δεις
Και νόμιζες πως πέθανα
Ήμουνα πιο πονηρεμένος και σ' την έκανα
Πούστη σε ξέκανα
Κάποτε τρέχαμε σ' όλη την πόλη
Πιτσιρίκια απένταρα
Τρέχαμε σ' όλη την πόλη, πιτσιρίκια απένταρα
Αίμα, γυαλί κυλά κατ' απ' τα βλέφαρα
Ό, τι πληρώνεις παίρνεις κι ό
Τι έδινα πρώτα απ' όλους ο ίδιος το τσέκαρα
Είμαι δύστροπος σαν χαρακτήρας και
Προτού ν' αποκαλέσω
Κάποιον αδερφό στο crew τον τέσταρα
Είδα πουτάνες που για τους
MC's πέφταν στα τέσσερα
Περνιόσουνα για ξύπνιος, σου την έφερα
Τη μουσική μου σαν πουτάνα του R'n'B
Δεν έσυρα σε κοσμικά μπουρδέλα
Πατάμε δυο χιλιάδες δέκα
Είκοσι έξι ετών και κουβαλάω ακόμα
Την ίδια ακόρεστη τρέλα
Σαν οπαδός που ζει για τη φανέλα
Και δουλεύω στον πυρήνα
Το Μαύρο Λούκι εκπέμπει από
Τη Ρόδο στην Αθήνα
Αυστηρώς ακατάλληλο για κάθε τσιρικαπί
Για κάθε κηφήνα κάθε πέρσι και καλύτερα
Τι κι αν στους δρόμους τότε έπεφτε πείνα
Τι να σου πω
Στο καθημερινό πρόγραμμα ήταν η κομπίνα
Για να βγάλουμε τα extra
Tι κι αν ήταν παιδική η καρδιά
Σκληρή σαν πέτρα
Eγκληματικό σκεπτικό με μπέσα
Υπήρχες μόνο εφόσον ήσουν σε
Κάθε ενέργεια μέσα άλλη φιλοσοφία
Τότε ήταν η γενιά του boom bap
Tώρα πιάνει μικρόφωνο o κάθε
Καντές και λιγάκι
Πριν το τέλος μας ζητάει τα ρέστα
Tώρα θέλουν να 'ναι όλοι μέσα
Όλοι θέλουν να 'χουν λόγο
Ανεξάρτητα αν υπάρχει ταλέντο
Αν υπάρχει αγάπη χαρτί μωρέ να σκάει
Δεν είν' ανάγκη να πείτε και κάτι
Έτσι το ραπ στο δυο χιλιάδες κάτι έγινε απάτη
Έτσι το ραπ στο δυο χιλιάδες κάτι έγινε απάτη
Που δεν καταλαβαίνεις, γιε μου
Έλα και πες μου
Το πρόβλημά μου λες πως δεν μπορώ να
Ελέγξω τις αναπνοές μου
Μ' αντί να κοιτάξεις πίσω απ' τα
Λόγια μου εσύ κρέμεσαι απ' τις λέξεις
Πανάθεμά σε
Μπάσταρδε αν έχεις αντοχές να την παλέψεις
Μα βλέπω ότι είσαι ακόμα παιδί και θέλεις να
Παίξεις με κάτι που δεν είναι παιχνίδι
Θέλει να 'χεις τσαγανό άμα και μπλέξεις
Γάμα τα show και τις συνεντεύξεις
Το θέμα είναι ποιος
Ποιος θα επιλέξεις να είσαι
Πώς θα κινείσαι, αν είσ' αληθινός
Αν προσποιείσαι κι αν είσαι σε φάση να
Μάθεις αντρίκια ν' αμύνεσαι
Ν' αντεπιτίθεσαι
Βάρος στο λόγο σου όταν απευθύνεσαι
Μα βλέπω είσ' αφελής
Νόμιζες πως κέρδισες την εμπιστοσύνη
Μου κι εκτίθεσαι
Εύκολα πείθεσαι, μέγα λάθος το ν' ανοίγεσαι
Σε παρακαλώ
Μη μου πεις πως την έχω δει MC και σε προκαλώ
Δεν είδα ως τώρα τίποτα καλό
Και δίνω πίσω το μίσος
Καμένος ίσως, καμένος όχι
Σε κάτι γειτονιές που άνθρωποι ζουν
Σαν τα ποντίκια αλληλοτρώγονται
Εφόσον υπάρχουν λόγοι
Οπλίσανε τα χέρια μας κι απ'
Το μυαλό αποσύρθηκαν οι στόχοι
Μπλεγμένοι στην απόχη κι εδώ το καφριλίκι
Είναι νόμος και νόμος σιωπής επικρατεί
Δηλαδή δεν μπορεί το κάθε μουνί να βγει κι ό
Τι θέλει για 'σένα να πει
Είναι ντροπή, μπορεί κάπου να κοπεί
Μπορεί να θαφτεί και να μη βρεθεί ποτέ ξανά
Είχες κάτι χρόνια να με δεις
Και νόμιζες πως πέθανα
Ήμουνα πιο πονηρεμένος και σ' την έκανα
Πούστη σε ξέκανα
Κάποτε τρέχαμε σ' όλη την πόλη
Πιτσιρίκια απένταρα
Τρέχαμε σ' όλη την πόλη, πιτσιρίκια απένταρα
Αίμα, γυαλί κυλά κατ' απ' τα βλέφαρα
Ό, τι πληρώνεις παίρνεις κι ό
Τι έδινα πρώτα απ' όλους ο ίδιος το τσέκαρα
Είμαι δύστροπος σαν χαρακτήρας και
Προτού ν' αποκαλέσω
Κάποιον αδερφό στο crew τον τέσταρα
Είδα πουτάνες που για τους
MC's πέφταν στα τέσσερα
Περνιόσουνα για ξύπνιος, σου την έφερα
Τη μουσική μου σαν πουτάνα του R'n'B
Δεν έσυρα σε κοσμικά μπουρδέλα
Πατάμε δυο χιλιάδες δέκα
Είκοσι έξι ετών και κουβαλάω ακόμα
Την ίδια ακόρεστη τρέλα
Σαν οπαδός που ζει για τη φανέλα
Και δουλεύω στον πυρήνα
Το Μαύρο Λούκι εκπέμπει από
Τη Ρόδο στην Αθήνα
Αυστηρώς ακατάλληλο για κάθε τσιρικαπί
Για κάθε κηφήνα κάθε πέρσι και καλύτερα
Τι κι αν στους δρόμους τότε έπεφτε πείνα
Τι να σου πω
Στο καθημερινό πρόγραμμα ήταν η κομπίνα
Για να βγάλουμε τα extra
Tι κι αν ήταν παιδική η καρδιά
Σκληρή σαν πέτρα
Eγκληματικό σκεπτικό με μπέσα
Υπήρχες μόνο εφόσον ήσουν σε
Κάθε ενέργεια μέσα άλλη φιλοσοφία
Τότε ήταν η γενιά του boom bap
Tώρα πιάνει μικρόφωνο o κάθε
Καντές και λιγάκι
Πριν το τέλος μας ζητάει τα ρέστα
Tώρα θέλουν να 'ναι όλοι μέσα
Όλοι θέλουν να 'χουν λόγο
Ανεξάρτητα αν υπάρχει ταλέντο
Αν υπάρχει αγάπη χαρτί μωρέ να σκάει
Δεν είν' ανάγκη να πείτε και κάτι
Έτσι το ραπ στο δυο χιλιάδες κάτι έγινε απάτη
Έτσι το ραπ στο δυο χιλιάδες κάτι έγινε απάτη