ΔΠΘ (Deltapithita) - Άγραφοι Νόμοι στίχοι (lyrics)
[ΔΠΘ Deltapithita - Άγραφοι Νόμοι στίχοι lyrics]
Κίτρινα φώτα κι ο δρόμος άδειος
Πόλη κοινώς στο καταφύγιο καθ' αρμάδων
Όταν όλοι κλείνουν τα
Μάτια σβήνονται οι νόμοι
Κι από το παζλ αφαιρούνται κομμάτια
Πάρε σειρά, στην ακατάσχετη μορφή του ο
Θάνατος θύμισε επίπονη σάτιρα
Ληγμένη προσφορά για μια βραδιά στην
Κατηφόρα του πεζοδρόμου
Κι απατηλώς εμπιστεύτηκα κάποιους
Γίνεσαι ψέμα και συνήθης ύποπτος
Σάπιος ανάμεσα σε σάπιους
Μια μορφή νυχτερινών αποθεμάτων, φτιαγμένος
Φέρνει το στίγμα σ'
Απειλή κι η νύχτα κόσμος των θαυμάτων
Αγχωμένος φόντο θαμπό χρώμα, λημέρια
Τιμολόγιο πρόχειρης ηδονής
Νεκρός από μια αδέξια μαχαιριά που
Δεν την πρόσεξε κανείς
Τροφή στο κύκλωμα, βεντέτες κι ανοιχτοί
Λογαριασμοί, φτηνά δωμάτια
Ντροπιασμένη γύμνια, ανθρώπινοι πειρασμοί
Μια συντροφιά μετά πληρωμής κι η αγάπη
Χάθηκε εδώ και χρόνια στα συντρίμια
Αρκετός ως συνωμότης, μάρτυς ή
Συνένοχος, δειλός ή παραδόπιστος
Χαφιές υπολειμμάτων από ονόματα που
Βρώμισαν την πιάτσα
Μαύρος φάκελος, μούτρα του
Υποκόσμου συναγωνίζονται
Επικρατούν κάποιοι απ' αυτούς
Παραπατούν ετοιμοθάνατοι
Λαβωμένος, είσαι ανίκανος άρα πεθαίνεις
Ξέπλυμα χρημάτων
Εμπόριο σάρκας για τη χόρταση χορτάτων
Οι λιμουζίνες, τα φιμέ
Τα αφεντικά κι οι μπράβοι
Δώδεκα κι όλοι μέσα για διακίνηση, εντολή
Ξυλοδαρμός στην πίσω αυλή κάποιου γνωστού
Νυχτερινού κέντρου στο κόλπο
Πρόβαλε τη ζούγκλα πεινασμένη θύτη, ζήτημα
Ζεις για να πεθάνεις
Το πρώτο σου λάθος βήμα
Κακή συνήθεια κι επιφύλαξη σε
Κάθε παράνομη πράξη
Ξηλωμένα νεύρα χρόνια, πεταμένα στη
Στενή μαθαίνεις κώδικες
Δε βλέπεις, δεν ακούς κι ό
Τι σου λένε το κρατάς για σένα
Δρώμενα, απειλές, έξοδοι, αναστολές
Τραμπούκος ή πλανόδιος νταβατζής
Έχοντας μπράτσα
Ζωγραφισμένα με tattoo και εγκλήματα
Ψέμα, της νύχτας τα ερπετά τρέφονται με αίμα
Γι' αυτό θα πρέπει να 'χεις
Πάντοτε τα μάτια σου ανοιχτά
Μέσα στης πόλης τα στενά άμα
Δε θες να μπλέξεις
Ακολούθησε τους άγραφους νόμους, ακολούθησε
Τους άγραφους νόμους πιστά
Ακολούθησε τους άγραφους νόμους πιστά
Πόλη κοινώς στο καταφύγιο καθ' αρμάδων
Όταν όλοι κλείνουν τα
Μάτια σβήνονται οι νόμοι
Κι από το παζλ αφαιρούνται κομμάτια
Πάρε σειρά, στην ακατάσχετη μορφή του ο
Θάνατος θύμισε επίπονη σάτιρα
Ληγμένη προσφορά για μια βραδιά στην
Κατηφόρα του πεζοδρόμου
Κι απατηλώς εμπιστεύτηκα κάποιους
Γίνεσαι ψέμα και συνήθης ύποπτος
Σάπιος ανάμεσα σε σάπιους
Μια μορφή νυχτερινών αποθεμάτων, φτιαγμένος
Φέρνει το στίγμα σ'
Απειλή κι η νύχτα κόσμος των θαυμάτων
Αγχωμένος φόντο θαμπό χρώμα, λημέρια
Τιμολόγιο πρόχειρης ηδονής
Νεκρός από μια αδέξια μαχαιριά που
Δεν την πρόσεξε κανείς
Τροφή στο κύκλωμα, βεντέτες κι ανοιχτοί
Λογαριασμοί, φτηνά δωμάτια
Ντροπιασμένη γύμνια, ανθρώπινοι πειρασμοί
Μια συντροφιά μετά πληρωμής κι η αγάπη
Χάθηκε εδώ και χρόνια στα συντρίμια
Αρκετός ως συνωμότης, μάρτυς ή
Συνένοχος, δειλός ή παραδόπιστος
Χαφιές υπολειμμάτων από ονόματα που
Βρώμισαν την πιάτσα
Μαύρος φάκελος, μούτρα του
Υποκόσμου συναγωνίζονται
Επικρατούν κάποιοι απ' αυτούς
Παραπατούν ετοιμοθάνατοι
Λαβωμένος, είσαι ανίκανος άρα πεθαίνεις
Ξέπλυμα χρημάτων
Εμπόριο σάρκας για τη χόρταση χορτάτων
Οι λιμουζίνες, τα φιμέ
Τα αφεντικά κι οι μπράβοι
Δώδεκα κι όλοι μέσα για διακίνηση, εντολή
Ξυλοδαρμός στην πίσω αυλή κάποιου γνωστού
Νυχτερινού κέντρου στο κόλπο
Πρόβαλε τη ζούγκλα πεινασμένη θύτη, ζήτημα
Ζεις για να πεθάνεις
Το πρώτο σου λάθος βήμα
Κακή συνήθεια κι επιφύλαξη σε
Κάθε παράνομη πράξη
Ξηλωμένα νεύρα χρόνια, πεταμένα στη
Στενή μαθαίνεις κώδικες
Δε βλέπεις, δεν ακούς κι ό
Τι σου λένε το κρατάς για σένα
Δρώμενα, απειλές, έξοδοι, αναστολές
Τραμπούκος ή πλανόδιος νταβατζής
Έχοντας μπράτσα
Ζωγραφισμένα με tattoo και εγκλήματα
Ψέμα, της νύχτας τα ερπετά τρέφονται με αίμα
Γι' αυτό θα πρέπει να 'χεις
Πάντοτε τα μάτια σου ανοιχτά
Μέσα στης πόλης τα στενά άμα
Δε θες να μπλέξεις
Ακολούθησε τους άγραφους νόμους, ακολούθησε
Τους άγραφους νόμους πιστά
Ακολούθησε τους άγραφους νόμους πιστά