Cira - Szary spacer tekst piosenki (lyrics)
[Cira - Szary spacer tekst piosenki lyrics]
Idę podwórkiem nie jak król, betonowy budda
Piję szary wiatr, wyklarowany na popołudniach
Podziwiam bloki szeptem, ich pobrudzoną magię
Ich domy naznaczone męką, ich świętą prawdę
Idę z nadzieją, odnajdę to co bliskie
Gzie stado gołębi kołuje nad boiskiem
Pustym boiskiem, listowie żółtych kartek
I jesień niesie nieobecnych, linie zatarte
Blade tagi, na wysłużonym murku
Wołają do mnie echem tamtych lat - ratunku!
Krople smutku na skremowane lata
Przyjaciół, którzy hucznie i
Sztucznie pragnęli latać
Mijam brata, od dragów postradał zmysły
Chemiczny ambasador nieistniejącej wyspy
I choć, osiedla płaczą, wiary nie tracę
Ambula canus, mój szary spacer
Przechadzam się po blokach
Po terenach które kocham
B jak ból, b jak biel - Be eS Te O Ka
Wokal niesiony szeptem, chwila zatraceń
Jesień i osiedle - szary spacer
Idę po blokach, po terenach, które kocham
B jak ból, b jak biel - Be eS Te O Ka
Wokal niesiony szeptem, chwila zatraceń
Jesień i osiedle - szary spacer
Idę podwórkiem nie jak król
To wędrówka mnicha
Kroki ubrane muzyką, którą ledwo słychać
Parkowe alejki zerkają tu na piechura
Na nogi na poszyciu liści i głowę w chmurach
Matka natura kołyszę chore dziecko
Chrome od biczy wichru, bite było za często
Czuję, że wlokę się sam
Wrzuć powłokę, idź z powrotem
Tylko na to cię stać nadzieje zgaś
Nie chcę słuchać tych podszeptów
Bo widzę, że toną rzekomo urodzeni w czepku
Idę, widzę gzymsy oblepia wilgoć
Chaosu mrowie, głosy w głowie powoli milkną
Pora powracać na trakt
Nogi wiodą tą drogą, a jednak kogoś mi brak
Dochodzi strach, że nigdy Ciebie nie zobaczę
Ostatnie kroki, mój szary spacer
Piję szary wiatr, wyklarowany na popołudniach
Podziwiam bloki szeptem, ich pobrudzoną magię
Ich domy naznaczone męką, ich świętą prawdę
Idę z nadzieją, odnajdę to co bliskie
Gzie stado gołębi kołuje nad boiskiem
Pustym boiskiem, listowie żółtych kartek
I jesień niesie nieobecnych, linie zatarte
Blade tagi, na wysłużonym murku
Wołają do mnie echem tamtych lat - ratunku!
Krople smutku na skremowane lata
Przyjaciół, którzy hucznie i
Sztucznie pragnęli latać
Mijam brata, od dragów postradał zmysły
Chemiczny ambasador nieistniejącej wyspy
I choć, osiedla płaczą, wiary nie tracę
Ambula canus, mój szary spacer
Przechadzam się po blokach
Po terenach które kocham
B jak ból, b jak biel - Be eS Te O Ka
Wokal niesiony szeptem, chwila zatraceń
Jesień i osiedle - szary spacer
Idę po blokach, po terenach, które kocham
B jak ból, b jak biel - Be eS Te O Ka
Wokal niesiony szeptem, chwila zatraceń
Jesień i osiedle - szary spacer
Idę podwórkiem nie jak król
To wędrówka mnicha
Kroki ubrane muzyką, którą ledwo słychać
Parkowe alejki zerkają tu na piechura
Na nogi na poszyciu liści i głowę w chmurach
Matka natura kołyszę chore dziecko
Chrome od biczy wichru, bite było za często
Czuję, że wlokę się sam
Wrzuć powłokę, idź z powrotem
Tylko na to cię stać nadzieje zgaś
Nie chcę słuchać tych podszeptów
Bo widzę, że toną rzekomo urodzeni w czepku
Idę, widzę gzymsy oblepia wilgoć
Chaosu mrowie, głosy w głowie powoli milkną
Pora powracać na trakt
Nogi wiodą tą drogą, a jednak kogoś mi brak
Dochodzi strach, że nigdy Ciebie nie zobaczę
Ostatnie kroki, mój szary spacer