Fedos - Oddać się Tobie tekst piosenki (lyrics)
[Fedos - Oddać się Tobie tekst piosenki lyrics]
Nie chce z Tobą być na dobre i na złe
Zwyczajnie już być z Tobą zawsze
Ale to już chyba jasne
Być z Tobą, gdy księżyc wschodzi
A budzić Cię rano, jak swobodnie zajdzie
I chociaż nie czuje się fajnie, a dzisiaj znów nie zasnę
To jestem przy Tobie pomimo tych zmartwień
I będę już zawsze
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Kto poda mi rękę, jak łajba zatonie?
Co dostarczy tlen, gdy będę pod spodem?
Ciągle pod wiatr, a morze głębokie
Bogiem nie jestem, nie pójdę po wodzie
Wyrażam emocje, nie są już stłumione
To dzięki temu moja łódź nie tonie
Blanty wspomogą wersy, po nich tworzę
To, o co proszę, to wyznacz mi drogę by
Mieć Cię przy sobie, nie wciąż w tym iphonie
Budzić się obok i czuć Twoje dłonie
Dążyć do Ciebie, poznawać Cię codzień
I przestać już gadać z operatorem
Się zwijam jak bletka, płonie kolejna
Tętno się zmienia, źrenica się zwęża
To ulotne pomaga zaznać mi szczęścia
Bez Ciebie codzienność to tylko udręka
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Gdzie jest ten człowiek, ten sam
Który wspierał, gdy byłem na dole?
Znów Ciebie szukam, znów znaleźć nie mogę
Gubię się w sobie, ze mną setki wspomnień
Chcę wrócić do czasu, gdzie wszystko zapłonie
Pozbyć się łódki, w której ciągle tonę
Chcę już dopłynąć, powiedz, w którą stronę
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Zwyczajnie już być z Tobą zawsze
Ale to już chyba jasne
Być z Tobą, gdy księżyc wschodzi
A budzić Cię rano, jak swobodnie zajdzie
I chociaż nie czuje się fajnie, a dzisiaj znów nie zasnę
To jestem przy Tobie pomimo tych zmartwień
I będę już zawsze
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Kto poda mi rękę, jak łajba zatonie?
Co dostarczy tlen, gdy będę pod spodem?
Ciągle pod wiatr, a morze głębokie
Bogiem nie jestem, nie pójdę po wodzie
Wyrażam emocje, nie są już stłumione
To dzięki temu moja łódź nie tonie
Blanty wspomogą wersy, po nich tworzę
To, o co proszę, to wyznacz mi drogę by
Mieć Cię przy sobie, nie wciąż w tym iphonie
Budzić się obok i czuć Twoje dłonie
Dążyć do Ciebie, poznawać Cię codzień
I przestać już gadać z operatorem
Się zwijam jak bletka, płonie kolejna
Tętno się zmienia, źrenica się zwęża
To ulotne pomaga zaznać mi szczęścia
Bez Ciebie codzienność to tylko udręka
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Gdzie jest ten człowiek, ten sam
Który wspierał, gdy byłem na dole?
Znów Ciebie szukam, znów znaleźć nie mogę
Gubię się w sobie, ze mną setki wspomnień
Chcę wrócić do czasu, gdzie wszystko zapłonie
Pozbyć się łódki, w której ciągle tonę
Chcę już dopłynąć, powiedz, w którą stronę
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź
Jak mam to pokazać? Zostawię to w wersach
Jedno, co pragnę, to oddać się Tobie
Mała, weź zostaw, co w modzie
Znów Ciebie nie ma, to spędza sen z powiek
Budzę się w łódce, która ciągle tonie
Na morzu emocji, zostawiony człowiek
Hektolitrami wlewałaś tę wodę
Czy w końcu dopłynę? Daj mi odpowiedź