Kato (PL), Troom - Nie Ma W Nas Bohaterów tekst piosenki (lyrics)
[Kato PL, Troom - Nie Ma W Nas Bohaterów tekst piosenki lyrics]
Chciałem być bohaterem
Zawsze patrzeć na wdzięczne twarze
Ludzi, którym nie przez przypadek
Dałem właśnie drugą szansę
Ściskałem metal w dłoni, próbując
Zgiąć go siłą mięśni, lub
Skakałem w stronę nieba chcąc
Oderwać się od ziemi
Patrzyłem sam na łyżkę chciałem
Wygiąć ją umysłem albo moce mam uśpione albo
Mam za słabą psychę
Wmawiałem ciągle sobie że to
Tylko kwestia chwili
Dni mijały jak szalone - ja
Mijałem razem z nimi
Chciałem być bohaterem i siedząc w ławce
Na wyrwanej kartce rysowałem swoją maskę
Teken, znaczy Paweł pieprzyć
Ksywki przy imionach
Stwórzmy z siebie bohaterów
Chcę zobaczyć podziw w oczach
Zrozumienie w twarzach kobiet
Które są dla nas tak ważne
Że to wszystko co robimy jednak
Nie idzie na marne miałem
Nie zdać matury, dostałem się na prawo
Chwilę byłem bohaterem - słyszałem
To w Twoim głosie, mamo
Dzwoniłem do Twojej
Przez rok była moją drugą
Może to tylko wyobraźnia ale czułem że
Mówi z dumą do mnie
Co za bohater, który ślizga się na schodach?
Nawet nie wiesz ile znaczył każdy ciepły
Wspólny obiad
Co to za bohater, który boi się ludzi?
Co to za bohater, który boi się tłumu?
Co to za bohater, który ciągle się gubi?
I znika, i znika, i znika w obliczu bólu
Chciałem być bohaterem zawsze i zanim zasnę
Myślę o tym jakby to było gdybym naprawdę
Co noc o zmroku czuwał nad miastem
Czuwam przy sercach bliskich
Albo łamię je na pół bo co to za bohater
Który opuszcza przyjaciół?
Miałem wielkie chwile
W których jak Faust mógłbym krzyknąć
Pozostało się pogodzić
Że to wszystko musi minąć
Nie wiem czy jeszcze mi wierzą
Że wzniosę to wyżej
Że zrobię co mówię, nie padnę pod krzyżem
Nie tłumię ich krzykiem -
Milczeniem ich gaszę
Niech zrozumieją mnie: jestem Mesjaszem
Co to za bohater, który boi się ludzi?
Co to za bohater, który boi się tłumu?
Co to za bohater, który ciągle się gubi?
I znika, i znika, i znika w obliczu bólu
Zawsze patrzeć na wdzięczne twarze
Ludzi, którym nie przez przypadek
Dałem właśnie drugą szansę
Ściskałem metal w dłoni, próbując
Zgiąć go siłą mięśni, lub
Skakałem w stronę nieba chcąc
Oderwać się od ziemi
Patrzyłem sam na łyżkę chciałem
Wygiąć ją umysłem albo moce mam uśpione albo
Mam za słabą psychę
Wmawiałem ciągle sobie że to
Tylko kwestia chwili
Dni mijały jak szalone - ja
Mijałem razem z nimi
Chciałem być bohaterem i siedząc w ławce
Na wyrwanej kartce rysowałem swoją maskę
Teken, znaczy Paweł pieprzyć
Ksywki przy imionach
Stwórzmy z siebie bohaterów
Chcę zobaczyć podziw w oczach
Zrozumienie w twarzach kobiet
Które są dla nas tak ważne
Że to wszystko co robimy jednak
Nie idzie na marne miałem
Nie zdać matury, dostałem się na prawo
Chwilę byłem bohaterem - słyszałem
To w Twoim głosie, mamo
Dzwoniłem do Twojej
Przez rok była moją drugą
Może to tylko wyobraźnia ale czułem że
Mówi z dumą do mnie
Co za bohater, który ślizga się na schodach?
Nawet nie wiesz ile znaczył każdy ciepły
Wspólny obiad
Co to za bohater, który boi się ludzi?
Co to za bohater, który boi się tłumu?
Co to za bohater, który ciągle się gubi?
I znika, i znika, i znika w obliczu bólu
Chciałem być bohaterem zawsze i zanim zasnę
Myślę o tym jakby to było gdybym naprawdę
Co noc o zmroku czuwał nad miastem
Czuwam przy sercach bliskich
Albo łamię je na pół bo co to za bohater
Który opuszcza przyjaciół?
Miałem wielkie chwile
W których jak Faust mógłbym krzyknąć
Pozostało się pogodzić
Że to wszystko musi minąć
Nie wiem czy jeszcze mi wierzą
Że wzniosę to wyżej
Że zrobię co mówię, nie padnę pod krzyżem
Nie tłumię ich krzykiem -
Milczeniem ich gaszę
Niech zrozumieją mnie: jestem Mesjaszem
Co to za bohater, który boi się ludzi?
Co to za bohater, który boi się tłumu?
Co to za bohater, który ciągle się gubi?
I znika, i znika, i znika w obliczu bólu