Ksiaze, Mylittlethumbie - Posthuman tekst piosenki (lyrics)
[Ksiaze, Mylittlethumbie - Posthuman tekst piosenki lyrics]
Chodzę z kieszeniami pełnymi pieniędzy
W podartych spodniach bo
Sprzedałem własny mózg
Za pół bani jakieś trzy godziny pod
Narkozą i jeszcze trzy godziny snu
Dwa procesory, osiem rdzeni zenit
Jestem zupełnie nieczuły na ból
Mam odporność psychiczną i już
Niczym mnie nie zniszczą
Ograniczam odbiór i kontroluję słuch
Wyrzuciłem dziś do śmieci
Pełne garści tabletek
Pojemnik, w którym żyłem od
Dawna jest śmieciem
Od dawna nie jestem człowiekiem
Nie potrzebuję tlenu
Bo jutro zmieniam planetę
Ciągle unoszę się nad
Taflą zamarzniętych miast
Ludzie są zahibernowani
Za nich żyją surogaci, bo się boją kłamstw
Profile wczytuje Konami
Nie wiem czy było warto bo
Dziś śpię na kablach
Przesyłam sekwencję bezdusznie bo mi
Ktoś ją zabrał
Zaniechałem dialogów, każdą odpowiedź binarna
I brakuje człowieczeństwa mi, brakuje światła
Szklane tętnice zamiast zimnych krat
Modlitwy szepczę w drugą stronę
Chroni mnie woda, czemu tylko tam
Zastyga dźwięk, ale nie tonie?
I nie wiem czy noc umiera
Nie wiem czy dzień wzrasta
W kaplicy z małych kostek
Wredna życiem nietykalna
Mój neonowy cień i moja krew
Jak w nich ta mantra
Wciąż nie dają człowieczeństwa mi
Nie dają światła
W podartych spodniach bo
Sprzedałem własny mózg
Za pół bani jakieś trzy godziny pod
Narkozą i jeszcze trzy godziny snu
Dwa procesory, osiem rdzeni zenit
Jestem zupełnie nieczuły na ból
Mam odporność psychiczną i już
Niczym mnie nie zniszczą
Ograniczam odbiór i kontroluję słuch
Wyrzuciłem dziś do śmieci
Pełne garści tabletek
Pojemnik, w którym żyłem od
Dawna jest śmieciem
Od dawna nie jestem człowiekiem
Nie potrzebuję tlenu
Bo jutro zmieniam planetę
Ciągle unoszę się nad
Taflą zamarzniętych miast
Ludzie są zahibernowani
Za nich żyją surogaci, bo się boją kłamstw
Profile wczytuje Konami
Nie wiem czy było warto bo
Dziś śpię na kablach
Przesyłam sekwencję bezdusznie bo mi
Ktoś ją zabrał
Zaniechałem dialogów, każdą odpowiedź binarna
I brakuje człowieczeństwa mi, brakuje światła
Szklane tętnice zamiast zimnych krat
Modlitwy szepczę w drugą stronę
Chroni mnie woda, czemu tylko tam
Zastyga dźwięk, ale nie tonie?
I nie wiem czy noc umiera
Nie wiem czy dzień wzrasta
W kaplicy z małych kostek
Wredna życiem nietykalna
Mój neonowy cień i moja krew
Jak w nich ta mantra
Wciąż nie dają człowieczeństwa mi
Nie dają światła