Łona, Webber - Sprawy wewnętrzne tekst piosenki (lyrics)
[Łona, Webber - Sprawy wewnętrzne tekst piosenki lyrics]
Czarna scena, na niej skromny podest
Przed nią spora widownia
Ja wciśnięty w sam środek
Nieco z lewej program śledzę
Już dłuższą chwilę
Choć prawdę mówiąc nawet nie wiem
Jak ja tu trafiłem
Płynie muzyka mocna, żywa wykonawców sporo
Więc to chyba jakiś festiwal
Dużo piosenek, a urodzie ich sprzyja
Melodia, co uskrzydla oraz tekst
Który nie owija
Pieśni są piękne, bez dwóch zdań:
Chwytają za serce
Czasem wrogów chwytają za krtań
Tu błyśnie oręż, tam dłoń kiwnie bratnia
A ile przy tym łaciny! Fides! Patria!
Aż serce rośnie, taka tutaj wolność bez cugli
A artyści? Tak niepokorni, tak schludni
I tylko jeden jest mankament w tej fieście:
Straszny tu hałas wszyscy
Śpiewają równocześnie
Czy to przez ten hałas
Czy to przez sąsiadki mojej ciepły moher -
Nie wiem dość, że przysnąłem trochę
I odpłynąłem stąd o całe kilometry hen
I miałem sen oto jaki miałem piękny sen:
Miejsce to samo, scena i tak dalej
Z tym, że u góry wisi teraz spory transparent
I trafiają na nim w sedno literki śliczne
Że to Przegląd Wewnętrznej
Pieśni Patriotycznej
To mnie wgniata w fotel: Tłum
Na scenie i milczenie złote
Gdy nie liczyć typa który nuci "Rotę"
Co tak jest przejęty jest i
Z gniewu się skręca
Jakby akurat był przy zwrotce o Niemcach
Zaś panienka młodziutka (oczy ładne i dłoń)
Właśnie recytuje w duchu "Bagnet na broń"
A z kolei z tyłu czterej już dorośli panowie
Mrugają dyskretnie w rytm
"Pierwszej kadrowej"
Barwny jest ten niemy koncert życzeń:
Jeden na przykład tańczy "Bogurodzicę"
Drugi trzy reduty już od rana przebiegł
I czy to dramat - nie wiem
Ale nikt nie patrzy spode łba na siebie
Bez wezwań do trwania przy wzorcu
Bez patosu, bez uniesień
Bez łopotu proporców
Bez tych licytacji na zasługi
Im piękniejszy sen, tym się trudniej obudzić
Przed nią spora widownia
Ja wciśnięty w sam środek
Nieco z lewej program śledzę
Już dłuższą chwilę
Choć prawdę mówiąc nawet nie wiem
Jak ja tu trafiłem
Płynie muzyka mocna, żywa wykonawców sporo
Więc to chyba jakiś festiwal
Dużo piosenek, a urodzie ich sprzyja
Melodia, co uskrzydla oraz tekst
Który nie owija
Pieśni są piękne, bez dwóch zdań:
Chwytają za serce
Czasem wrogów chwytają za krtań
Tu błyśnie oręż, tam dłoń kiwnie bratnia
A ile przy tym łaciny! Fides! Patria!
Aż serce rośnie, taka tutaj wolność bez cugli
A artyści? Tak niepokorni, tak schludni
I tylko jeden jest mankament w tej fieście:
Straszny tu hałas wszyscy
Śpiewają równocześnie
Czy to przez ten hałas
Czy to przez sąsiadki mojej ciepły moher -
Nie wiem dość, że przysnąłem trochę
I odpłynąłem stąd o całe kilometry hen
I miałem sen oto jaki miałem piękny sen:
Miejsce to samo, scena i tak dalej
Z tym, że u góry wisi teraz spory transparent
I trafiają na nim w sedno literki śliczne
Że to Przegląd Wewnętrznej
Pieśni Patriotycznej
To mnie wgniata w fotel: Tłum
Na scenie i milczenie złote
Gdy nie liczyć typa który nuci "Rotę"
Co tak jest przejęty jest i
Z gniewu się skręca
Jakby akurat był przy zwrotce o Niemcach
Zaś panienka młodziutka (oczy ładne i dłoń)
Właśnie recytuje w duchu "Bagnet na broń"
A z kolei z tyłu czterej już dorośli panowie
Mrugają dyskretnie w rytm
"Pierwszej kadrowej"
Barwny jest ten niemy koncert życzeń:
Jeden na przykład tańczy "Bogurodzicę"
Drugi trzy reduty już od rana przebiegł
I czy to dramat - nie wiem
Ale nikt nie patrzy spode łba na siebie
Bez wezwań do trwania przy wzorcu
Bez patosu, bez uniesień
Bez łopotu proporców
Bez tych licytacji na zasługi
Im piękniejszy sen, tym się trudniej obudzić