Arab - Lulu tekst piosenki (lyrics)
Arab [Gabriel Al-Sulwi] Podkarpacia, Polska
[Arab - Lulu tekst piosenki lyrics]
Powoli wciąga mnie fotel
Coraz milej tuli mnie lulu
Czy autko dom czy hotel, od zawsze tak mam
Wciąż gram pełen bólu (ooo)
Chyba polubiłem ten stan w głębi duszy tam
Tam jestem ten sam zmieniam się wciąż
Lecz nie znam innego siebie od kiedy pamiętam
Samotny w tłumie, szukający piękna
Robię, co umiem, bo to we mnie tętni
Dziś mi nic nie podkręci
Tętna, otwieram okno, zamykam się w pętli
Tańczą literki, kuszą mnie dragi, ale
Nie wrócę - dzięki, wokół dźwięki
Już jestem taki
Chyba wolę na niebie tą pełnię niż błękit
Wtedy tworzę, wtedy bardziej się otworzę
Piszę tu i czuję, że u Ciebie źle
U mnie jak zwykle - ani lepiej, ani gorzej
Ciepły beton - położę się może
Mam mamę, mam tatę, mam braci
Przyjaciół też mam
I dziewczyny, i kumpli, i rymy
A wciąż jestem sam
I mam pasje, mam plany na wakacje
W których nie ma Cię
Więc tak naprawdę, mam tylko wyobraźnię
I ten sen
Nie musisz schodzić z chodnika
By iść swoją drogą
Płyniesz nocą swoim autkiem gdzieś
Poczuj moją aurę, jestem obok
Płynę przez głośnik i jest fajnie
Jestem dwudziestoczterolatkiem
Zmęczonym bardziej lub co najmniej jak Ty
Jakby za duża presja spoczywała na mnie
Ale spokojnie, wszystko ogarnę
Siedzę na ławce, piszę tekst
Czuję tęsknotę, w tej przestrzeni Boga
Mniejszy od ziarenka we Wszechświecie
Dusza to kosmos, widzę ją w oczach
I siedzę sam na parkingu
Stoi dalej jedno autko - ale pusto
A ja czuję, że tu usnę
Choć miałem zrobić trening po ósmej
Muszę obrać decyzję - będę z Tobą czy zniknę
Na razie chyba pójdę spać
Jutro znów jedziemy grać
Mam mamę, mam tatę, mam braci
Przyjaciół też mam
I dziewczyny, i kumpli, i rymy
A wciąż jestem sam
I mam pasje, mam plany na wakacje
W których nie ma Cię
Więc tak naprawdę, mam tylko wyobraźnię
I ten sen
Coraz milej tuli mnie lulu
Czy autko dom czy hotel, od zawsze tak mam
Wciąż gram pełen bólu (ooo)
Chyba polubiłem ten stan w głębi duszy tam
Tam jestem ten sam zmieniam się wciąż
Lecz nie znam innego siebie od kiedy pamiętam
Samotny w tłumie, szukający piękna
Robię, co umiem, bo to we mnie tętni
Dziś mi nic nie podkręci
Tętna, otwieram okno, zamykam się w pętli
Tańczą literki, kuszą mnie dragi, ale
Nie wrócę - dzięki, wokół dźwięki
Już jestem taki
Chyba wolę na niebie tą pełnię niż błękit
Wtedy tworzę, wtedy bardziej się otworzę
Piszę tu i czuję, że u Ciebie źle
U mnie jak zwykle - ani lepiej, ani gorzej
Ciepły beton - położę się może
Mam mamę, mam tatę, mam braci
Przyjaciół też mam
I dziewczyny, i kumpli, i rymy
A wciąż jestem sam
I mam pasje, mam plany na wakacje
W których nie ma Cię
Więc tak naprawdę, mam tylko wyobraźnię
I ten sen
Nie musisz schodzić z chodnika
By iść swoją drogą
Płyniesz nocą swoim autkiem gdzieś
Poczuj moją aurę, jestem obok
Płynę przez głośnik i jest fajnie
Jestem dwudziestoczterolatkiem
Zmęczonym bardziej lub co najmniej jak Ty
Jakby za duża presja spoczywała na mnie
Ale spokojnie, wszystko ogarnę
Siedzę na ławce, piszę tekst
Czuję tęsknotę, w tej przestrzeni Boga
Mniejszy od ziarenka we Wszechświecie
Dusza to kosmos, widzę ją w oczach
I siedzę sam na parkingu
Stoi dalej jedno autko - ale pusto
A ja czuję, że tu usnę
Choć miałem zrobić trening po ósmej
Muszę obrać decyzję - będę z Tobą czy zniknę
Na razie chyba pójdę spać
Jutro znów jedziemy grać
Mam mamę, mam tatę, mam braci
Przyjaciół też mam
I dziewczyny, i kumpli, i rymy
A wciąż jestem sam
I mam pasje, mam plany na wakacje
W których nie ma Cię
Więc tak naprawdę, mam tylko wyobraźnię
I ten sen