Filipek - Reinkarnacja tekst piosenki (lyrics)
Filipek [Filip Marcinek]
[Filipek - Reinkarnacja tekst piosenki lyrics]
Budzik nie dzwonił, nie chciałem wstawać
Rano RedBull'e i zanik pamięci
Robiłem wszystko co miałem w planach
A jakby coś psuło mi chęci
Rzuciłem studia, rzuciłem pracę
Zacząłem żyć jak oni i chuj
Bić się przez pół dnia z myślami
I czasem, w ramach resetu, rzygać na stół
Błędów kasacja każdego dnia, proszę
Nie unoś się złością na mnie
Z uśmiechem Jokera, w nocy
Do cna pijany łapałem Ciebie za talię
Tak autentyczny jak nigdy w tym
Życiu, nie szukam cytatów
Wyrazów w słowniku
Jestem esencją wyrwania się z piekła
Powrotu tam po oblanych testach
I'm coming home again and now I know where
I belong reeling from my instincts 'Cause
I realize I'm not alone
Krzyczę te linie, bo chcę Ci powiedzieć
Że żyłem tam wtedy na całe 100 procent
Krzycz moje imię, bo chcę
Ci powiedzieć, jestem uczciwy
Ostatni archetyp
Drinki z palemką, chmury nade mną
Blaty na stole i piękne kobiety
Tam wtedy mówiłaś, że nigdy jak dzisiaj
Pieprzyłem ten salon jak Waldemar Łysiak
Widziałem po oczach, że prosisz o więcej
Że kochasz się w tym, czym teraz nie jestem
Poznałem to lepiej niż Tylman Warszawę
Moje sumienie było w naprawie
Pisałem historie każdym kolorem
Tak wyraziście, że ja pierdolę
Ile zostało z tamtego Filipa
Zgubił mnie splendor, płyta w profitach
Na kalkulatorze zysków i strat
Pierwiastka szczęścia nie ma ot tak
Bo ja jestem czasem melancholijny
Przekładam kontemplacje ponad urwane filmy
Nigdy jak wtedy nie kochałem życia
Żyłem jak każdy idol z dzieciństwa
Byłe z obrączką, rodzice w strachu
A dawni kumple na stanowiskach
I choćbyś mówił, że gimbograjek
Pluję na ryj Ci moją ambicją
Dawne marzenia mam w planie zajęć
A malkontentów już dawno za nic bo
Ile już, kurwa, artystów zniszczyłeś
Łatką na siłę, bo chcieli więcej
Niż praca na etat, dycha na godzinę i wiara
Że jak wkładają serce
Stworzą legendę, mam słaby PR
Jak straciłeś wiarę we mnie to sprawdzaj
Wierzę jak nigdy w to co nawijam
Rodzę na nowo się, reinkarnacja
Rano RedBull'e i zanik pamięci
Robiłem wszystko co miałem w planach
A jakby coś psuło mi chęci
Rzuciłem studia, rzuciłem pracę
Zacząłem żyć jak oni i chuj
Bić się przez pół dnia z myślami
I czasem, w ramach resetu, rzygać na stół
Błędów kasacja każdego dnia, proszę
Nie unoś się złością na mnie
Z uśmiechem Jokera, w nocy
Do cna pijany łapałem Ciebie za talię
Tak autentyczny jak nigdy w tym
Życiu, nie szukam cytatów
Wyrazów w słowniku
Jestem esencją wyrwania się z piekła
Powrotu tam po oblanych testach
I'm coming home again and now I know where
I belong reeling from my instincts 'Cause
I realize I'm not alone
Krzyczę te linie, bo chcę Ci powiedzieć
Że żyłem tam wtedy na całe 100 procent
Krzycz moje imię, bo chcę
Ci powiedzieć, jestem uczciwy
Ostatni archetyp
Drinki z palemką, chmury nade mną
Blaty na stole i piękne kobiety
Tam wtedy mówiłaś, że nigdy jak dzisiaj
Pieprzyłem ten salon jak Waldemar Łysiak
Widziałem po oczach, że prosisz o więcej
Że kochasz się w tym, czym teraz nie jestem
Poznałem to lepiej niż Tylman Warszawę
Moje sumienie było w naprawie
Pisałem historie każdym kolorem
Tak wyraziście, że ja pierdolę
Ile zostało z tamtego Filipa
Zgubił mnie splendor, płyta w profitach
Na kalkulatorze zysków i strat
Pierwiastka szczęścia nie ma ot tak
Bo ja jestem czasem melancholijny
Przekładam kontemplacje ponad urwane filmy
Nigdy jak wtedy nie kochałem życia
Żyłem jak każdy idol z dzieciństwa
Byłe z obrączką, rodzice w strachu
A dawni kumple na stanowiskach
I choćbyś mówił, że gimbograjek
Pluję na ryj Ci moją ambicją
Dawne marzenia mam w planie zajęć
A malkontentów już dawno za nic bo
Ile już, kurwa, artystów zniszczyłeś
Łatką na siłę, bo chcieli więcej
Niż praca na etat, dycha na godzinę i wiara
Że jak wkładają serce
Stworzą legendę, mam słaby PR
Jak straciłeś wiarę we mnie to sprawdzaj
Wierzę jak nigdy w to co nawijam
Rodzę na nowo się, reinkarnacja