Lilu, Rahim - Nasz zakątek tekst piosenki (lyrics)
[Lilu, Rahim - Nasz zakątek tekst piosenki lyrics]
Ten zakątek świata należy do mnie
Póki mam gdzie wracać nie boję się wspomnień
Był i będzie nasz ten zakątek świata
Tu poczekam na ciebie żebyś wiedział
Że masz dokąd wracać
Potrzebuję to wiedzieć
Że mam czekać na ciebie
Potrzebuję cię mieć gdzieś
Nie przy sobie, ale dla siebie
Potrzebuję to czuć, że mogę zawsze cię czuć
I potrzebuję byś poczuł
Możesz zawsze tu wrócić
Hej kochanie, dostałem wezwanie, muszę biec
Jeśli chcesz mnie mieć wyczekuj
Tu kiedy będę gdzieś
Ja wrócę kiedyś z ekspedycji
Powrót zapisany w definicji niczym
Nuty w kompozycji
Ruszam z marszu do krainy cudów i fikcji
Fałszu i paradoksalnych ekspozycji
Ruszam z krucjatą, ja jadę z homilią
Nie jeden z trzystu, a jeden na milion
Wynagrodzę sumę utraconych chwil, yo
Po czym znów będziemy familią
Potrzebuję to wiedzieć
Że mam czekać na ciebie
Potrzebuję cię mieć gdzieś
Nie przy sobie, ale dla siebie
Potrzebuję to czuć, że mogę zawsze cię czuć
I potrzebuję byś poczuł
Możesz zawsze tu wrócić
Bo ty musisz jechać ja to wiem i na pewno
Będę tu czekać dopóki
Promienie słońca zwiędną
Będę tu czekać niech z drzew
Liście spadną setny raz
Bo mogę czekać tu na ciebie nawet setki lat
Bo ty musisz jechać, chociaż nie chcesz
Ja wiem to
Więc będę czekać, póki domy w gruzach legną
Bo ty musisz jechać, ale ja muszę zostać
Bo do kogo wróciłbyś po odbudowanych mostach?
A kiedy wrócisz już ci nigdy nie pozwolę
Tak długo nie być i tak daleko odejść
Zalana szczęściem, że nareszcie już jesteś
Tylko kiedy to będzie?
Póki mam gdzie wracać nie boję się wspomnień
Był i będzie nasz ten zakątek świata
Tu poczekam na ciebie żebyś wiedział
Że masz dokąd wracać
Potrzebuję to wiedzieć
Że mam czekać na ciebie
Potrzebuję cię mieć gdzieś
Nie przy sobie, ale dla siebie
Potrzebuję to czuć, że mogę zawsze cię czuć
I potrzebuję byś poczuł
Możesz zawsze tu wrócić
Hej kochanie, dostałem wezwanie, muszę biec
Jeśli chcesz mnie mieć wyczekuj
Tu kiedy będę gdzieś
Ja wrócę kiedyś z ekspedycji
Powrót zapisany w definicji niczym
Nuty w kompozycji
Ruszam z marszu do krainy cudów i fikcji
Fałszu i paradoksalnych ekspozycji
Ruszam z krucjatą, ja jadę z homilią
Nie jeden z trzystu, a jeden na milion
Wynagrodzę sumę utraconych chwil, yo
Po czym znów będziemy familią
Potrzebuję to wiedzieć
Że mam czekać na ciebie
Potrzebuję cię mieć gdzieś
Nie przy sobie, ale dla siebie
Potrzebuję to czuć, że mogę zawsze cię czuć
I potrzebuję byś poczuł
Możesz zawsze tu wrócić
Bo ty musisz jechać ja to wiem i na pewno
Będę tu czekać dopóki
Promienie słońca zwiędną
Będę tu czekać niech z drzew
Liście spadną setny raz
Bo mogę czekać tu na ciebie nawet setki lat
Bo ty musisz jechać, chociaż nie chcesz
Ja wiem to
Więc będę czekać, póki domy w gruzach legną
Bo ty musisz jechać, ale ja muszę zostać
Bo do kogo wróciłbyś po odbudowanych mostach?
A kiedy wrócisz już ci nigdy nie pozwolę
Tak długo nie być i tak daleko odejść
Zalana szczęściem, że nareszcie już jesteś
Tylko kiedy to będzie?