Marek Grechuta - Piruet na polnej drodze tekst piosenki (lyrics)

Weź, zabierz mnie tam
Tam gdzie niebo wisi jak białe runo
Jak angora
Och, jak bardzo jestem, ach, skóra jak mak
Taka słaba jak koteczek i blada chyba chora
Bardzo chora

Nie, nic mi nie brak
Mam parasol, buty, futro i suknię i podomkę
Zimno nie jest, ale dreszcz
Dreszcze jak prąd
Gdy pomyślę, że się drapię w jeżynach
Po malinkę, po poziomkę

Czas, na mnie już czas
Kino, teatr, radio i telewizja niech pamięta
Że ja patrze dzisiaj tam, gdzie sypie piach
Polną drogą, siadam, gryzie, lecz pachnie
Tam rumianek a tam mięta

Ach, potańczyć tam w ciepły piasek się mocno
Wkręcić szybkim piruetem
Potem zrobić lekki skok, niski skłon
I nazbierać w końcu kwiatów naręcze
I ukłonić się już z bukietem

Ej, panie Degas pan mi każe się kłaniać
Do portretu scenicznego
Lecz już skoro muszę stać tak długo trwać
W tym ukłonie, jedźmy
Daj się ukłonić drzewom lasku bulońskiego

Tak, tak wolno ci
Tak uśmiechać się głupio na te słowa
A zobaczysz jak któregoś rana gdy
Ukroisz chleb te trociny s chlebowy obelisk
Żyje sobie wśród kołaczy