Mezo, Owal/Emcedwa - Głosy tekst piosenki (lyrics)

Chcesz być martwym bohaterem
Czy człowiekiem sukcesu?
Chcesz zrobic karierę czy być
Męczennikiem jak Jezus?
Chcesz poznać prawdę
A nie bzdurne akty prawne?
To co powiem będzie
Może politycznie niepoprawne
Ciężko strawne dla tępnych mas żyjących tutaj
Minął twoich błędów czas, ja ci pomogę
Posłuchaj!
Straszyli cię Bogiem rodzice w domu
W szkole opowiadano o utopijnym świecie komun
Jak być jednym z milionów
I za miliony cierpieć
Jak zamiast korony na swą
Głowę wkładać ciernie
Jesteś skrzywiony przyzwyczajeniem do
Tych prawideł widzę, że w swoim życiu
Chcesz być tylko widzem
A nie grać główne role i rozdawać karty
Ja ci powiem
Powiem ci co to prawdziwy artyzm

Gdy coś nie jest zgodne z
Twoim interesem bądź anty
Litość, ugoda są przestarzałe jak antyk
Na nic twój pot u skroni, twój heroizm
Możesz dwoić się i troić, słabych świat kroi
Nie chcesz stać się ofiarą
Musisz stać się katem
Albo wybuchniesz jak wulkan albo
Wygaśniesz jak krater
Ilu ludzi jest tylu chętnych na twoje miejsce
Im bardziej jesteś łagodny tym
Masz szanse mniejsze
Świat to wojna, na wojnie nie gra się czysto
To ciągła rywalizacja
Spójrz na rzeczywistość
Czy władzę sprawują ludzie najuczciwsi? (nie)
Czy scenę okupują najlepsi emsi? (nie)
No właśnie poznaj co to faul, co to fałsz
(poznaj szczęście) oddaj mi swą
Duszę jak Faust

Słyszysz głos (nie ma ciszy) słyszysz głos
Słyszysz go (go) i nie uciszysz go

Wczoraj przed klubem stałeś
Myśląc że jesteś twardy
Przeklinając jak debil
Zamykałeś drzwi od Audi
Opcja constans, ona młoda ty po koksach
Chciałeś pokazać że rządzisz by ona poszła
Taki kaprys, zachowanie durne i bez nazwy
Ty kasy masz na styk a mentalność gwiazdy
Powiedz, czego chciałeś
Nazbierało Ci się trochę
Chyba czas na spowiedź
Wczoraj przed klubem stałeś
Dziś w kościele klęczysz

Wyznania przegranego, odcinek pierwszy
Ty, ukryty w mieście, krzyk, robisz hałas
Chciałbyś pochłaniać świat
By mieć wszystko na raz
A dziś oddałbyś wszystko by móc
Spędzić z nią przyszłość
Ta jedyna bliskość nie pozwala Ci iść stąd
To jest głos co przychodzi gdy opadną nerwy
To nadzieja, wiara, miłość i nieba błękit
Dopuść mnie do głosu albo sobie odpuść
Bronisz wejścia do serca jak twierdza Tobruk
Głos, wisząca siła zaszczepiona wewnątrz
Wybór, suma impulsów płynąca z zewsząd
Taki byłeś twardy, los podmienił Ci karty
Chciałeś być anty, od tatr po Bałtyk
To napięcie się gromadzi w powietrzu wisi
To jest głos, słyszysz go, nie ma ciszy