Natalia Przybysz - Miód tekst piosenki (lyrics)
[Natalia Przybysz - Miód tekst piosenki lyrics]
Śniło mi się że mam wielki biust
Poruszam nim i wszyscy się gapią
Śniłam też ze mam nogi jak miód
Ciągnęły się od szyi po kanapie
Że jestem pewna gdzie mam przód gdzie mam tył
Że wierze w boga, który we mnie wierzy
Że mam odwagę mówić prawdę lub nic
Że moim gardłem biegnie złota nić
Jak to się stało
Że zapomniałam o moich piersiach
Jak to się stało
Że wciąż jest za mało prawdy w mych pieśniach
Wciąż wyciągają szyję nieśmiało
Łaknąc powietrza wołają mnie rano
A serce schowane zamknięte w żebrach
Śniło mi się, że cię dobrze znam
Że jesteś bratem a ja twoja siostrą
Żadna krzywda nie dzieje się nam
Nic nam nie grozi
Wszystkiemu możemy sprostać
Wiesz, potrafię mieć taki strzał
Kosmiczny we śnie co tak mnie porazi
Że potem świecę w ciemnościach
Więc nie budź mnie
Wolę w snach swych pozostać
Obudzę się, kiedy dorosnę
Jak to się stało
Że zapomniałam o moich piersiach
Jak to się stało
Że wciąż jest za mało prawdy w mych pieśniach
Wciąż wyciągają szyję nieśmiało
Łaknąc powietrza wołają mnie rano
A serce schowane zamknięte w żebrach
Poruszam nim i wszyscy się gapią
Śniłam też ze mam nogi jak miód
Ciągnęły się od szyi po kanapie
Że jestem pewna gdzie mam przód gdzie mam tył
Że wierze w boga, który we mnie wierzy
Że mam odwagę mówić prawdę lub nic
Że moim gardłem biegnie złota nić
Jak to się stało
Że zapomniałam o moich piersiach
Jak to się stało
Że wciąż jest za mało prawdy w mych pieśniach
Wciąż wyciągają szyję nieśmiało
Łaknąc powietrza wołają mnie rano
A serce schowane zamknięte w żebrach
Śniło mi się, że cię dobrze znam
Że jesteś bratem a ja twoja siostrą
Żadna krzywda nie dzieje się nam
Nic nam nie grozi
Wszystkiemu możemy sprostać
Wiesz, potrafię mieć taki strzał
Kosmiczny we śnie co tak mnie porazi
Że potem świecę w ciemnościach
Więc nie budź mnie
Wolę w snach swych pozostać
Obudzę się, kiedy dorosnę
Jak to się stało
Że zapomniałam o moich piersiach
Jak to się stało
Że wciąż jest za mało prawdy w mych pieśniach
Wciąż wyciągają szyję nieśmiało
Łaknąc powietrza wołają mnie rano
A serce schowane zamknięte w żebrach