Rationalistas - Epivionoume Xorista στίχοι (lyrics)
[Rationalistas - Epivionoume Xorista στίχοι lyrics]
Δεν είναι ακόμα ένα κομμάτι
Κοίτα τα μάτια μου δεν
Πρόκειται για οφθαλμαπάτη κράτα κάτι
Κράτα τη βόλτα στο πάρκο και άσε το παλάτι
Σαν τον Κροπότκιν κάνε τα
Φράγκα για πάντα στάχτη
Ζω για το όνειρο που ζήσαμε
Το όνειρο που θα ζήσουμε
Το όνειρο που μας κούρασε κι αφήσαμε
Δεν είναι σκούρα τα πάντα κι ας με βλέπεις
Επί το πλείστον με μαύρα
Μπάσταρδοι νιώθω ακόμα
Σε ανακαλύπτω λίγο λίγο
Σαν μυρωδιά θα κάτσω κι ύστερα
Πάλι θα φύγω μη φοβάσαι
Το να κλαις δε δείχνει πάντα ότι λυπάσαι
Το μαξιλάρι σφίγγω τα βράδια
Κοντά μου να 'σαι
Κι έτσι περνάνε οι μέρες, περνάν οι μήνες
Κι όσα ζήσαμε μένουνε στη γωνιά
Σαν να ήταν μοίρες
Ο χρόνος κάνει την πραγματικότητα μας μνήμες
Πως περνάει σβήνουν σαν να 'ταν φωτοβολίδες
Άσε τους άλλους να μιλάνε στα αυτιά σου
Κράτα εμένα να μιλάω στην καρδιά σου
Κι αν μας τα'φερε να επιβιώνουμε χωριστά
Ζω για να τα ξαναπούμε και
Να 'μαστε όπως παλιά
Άσε τους άλλους να μιλάνε στα αυτιά σου
Κράτα εμένα να μιλάω στην καρδιά σου
Κι αν μας τα 'φερε να επιβιώνουμε χωριστά
Ζω για να τα ξαναπούμε και
Να 'μαστε όπως παλιά
Παγωμένη ματιά σακατεμένη καρδιά
Σκάβω ένα λάκο κρυφά για να τη θάψω βαθειά
Χιόνι, χιλιάδες μόνοι ασπρόμαυρα δίποδα ζούνε
Αγάπαμε, είναι αρκετό για να τρελαθούνε
Ξεχειλίζω φόβο μα έμαθα να το κρύβω
Βάλε να πιούμε και θα στα πω όλα λίγο λίγο
Το αίμα κυλάει και γεννάει δάκρυα σαν παιδιά
Για να τα σφάξει το κρύο
Λίγες στιγμές πιο μετά
Χαλιέμαι, ξυπνάω κοιμάμαι ζω σε επανάληψη
Βρίσκομαι σε τροχιά γύρω απ΄τη
Θλίψη και την άρνηση
Ότι γυαλίζει ξεμυαλίζει φίλε κι όμως
Ακόμα τρέχω και τρέχεις πίσω από νούμερα
Ξέρω και ξέρεις πως αυτός ο κόσμος όλος
Ζει για να δουλεύει οχτάωρα και πενθήμερα
Κι αφού το τέλος μοιάζει λύτρωση απ΄το ψέμα
Θα προτιμούσα σήμερα να πέθαινα για σένα
Άσε τους άλλους να μιλάνε στα αυτιά σου
Κράτα εμένα να μιλάω στην καρδιά σου
Κι αν μας τα'φερε να επιβιώνουμε χωριστά
Ζω για να τα ξαναπούμε και
Να 'μαστε όπως παλιά
Άσε τους άλλους να μιλάνε στα αυτιά σου
Κράτα εμένα να μιλάω στην καρδιά σου
Κι αν μας τα 'φερε να επιβιώνουμε χωριστά
Ζω για να τα ξαναπούμε και
Να 'μαστε όπως παλιά
Κοίτα τα μάτια μου δεν
Πρόκειται για οφθαλμαπάτη κράτα κάτι
Κράτα τη βόλτα στο πάρκο και άσε το παλάτι
Σαν τον Κροπότκιν κάνε τα
Φράγκα για πάντα στάχτη
Ζω για το όνειρο που ζήσαμε
Το όνειρο που θα ζήσουμε
Το όνειρο που μας κούρασε κι αφήσαμε
Δεν είναι σκούρα τα πάντα κι ας με βλέπεις
Επί το πλείστον με μαύρα
Μπάσταρδοι νιώθω ακόμα
Σε ανακαλύπτω λίγο λίγο
Σαν μυρωδιά θα κάτσω κι ύστερα
Πάλι θα φύγω μη φοβάσαι
Το να κλαις δε δείχνει πάντα ότι λυπάσαι
Το μαξιλάρι σφίγγω τα βράδια
Κοντά μου να 'σαι
Κι έτσι περνάνε οι μέρες, περνάν οι μήνες
Κι όσα ζήσαμε μένουνε στη γωνιά
Σαν να ήταν μοίρες
Ο χρόνος κάνει την πραγματικότητα μας μνήμες
Πως περνάει σβήνουν σαν να 'ταν φωτοβολίδες
Άσε τους άλλους να μιλάνε στα αυτιά σου
Κράτα εμένα να μιλάω στην καρδιά σου
Κι αν μας τα'φερε να επιβιώνουμε χωριστά
Ζω για να τα ξαναπούμε και
Να 'μαστε όπως παλιά
Άσε τους άλλους να μιλάνε στα αυτιά σου
Κράτα εμένα να μιλάω στην καρδιά σου
Κι αν μας τα 'φερε να επιβιώνουμε χωριστά
Ζω για να τα ξαναπούμε και
Να 'μαστε όπως παλιά
Παγωμένη ματιά σακατεμένη καρδιά
Σκάβω ένα λάκο κρυφά για να τη θάψω βαθειά
Χιόνι, χιλιάδες μόνοι ασπρόμαυρα δίποδα ζούνε
Αγάπαμε, είναι αρκετό για να τρελαθούνε
Ξεχειλίζω φόβο μα έμαθα να το κρύβω
Βάλε να πιούμε και θα στα πω όλα λίγο λίγο
Το αίμα κυλάει και γεννάει δάκρυα σαν παιδιά
Για να τα σφάξει το κρύο
Λίγες στιγμές πιο μετά
Χαλιέμαι, ξυπνάω κοιμάμαι ζω σε επανάληψη
Βρίσκομαι σε τροχιά γύρω απ΄τη
Θλίψη και την άρνηση
Ότι γυαλίζει ξεμυαλίζει φίλε κι όμως
Ακόμα τρέχω και τρέχεις πίσω από νούμερα
Ξέρω και ξέρεις πως αυτός ο κόσμος όλος
Ζει για να δουλεύει οχτάωρα και πενθήμερα
Κι αφού το τέλος μοιάζει λύτρωση απ΄το ψέμα
Θα προτιμούσα σήμερα να πέθαινα για σένα
Άσε τους άλλους να μιλάνε στα αυτιά σου
Κράτα εμένα να μιλάω στην καρδιά σου
Κι αν μας τα'φερε να επιβιώνουμε χωριστά
Ζω για να τα ξαναπούμε και
Να 'μαστε όπως παλιά
Άσε τους άλλους να μιλάνε στα αυτιά σου
Κράτα εμένα να μιλάω στην καρδιά σου
Κι αν μας τα 'φερε να επιβιώνουμε χωριστά
Ζω για να τα ξαναπούμε και
Να 'μαστε όπως παλιά