Rationalistas - Πίσω τα Πάντα (Piso ta Panta) στίχοι (lyrics)
[Rationalistas - Πίσω τα Πάντα Piso ta Panta στίχοι lyrics]
Μυρίζει ακόμα Δεκέμβρης του 8
Στο πετσί μου βαθιά
Δακρυγόνα και ανάποδα γκλοπ στο κεφάλι
Στην πρώτη σειρά μια γροθιά (πάντα)
Κάτω απ’ τα μάτια maalox
Τα μπουκάλια μπροστά μην μας πάρουν μαζί τους
Δεν αλλάζουν αυτά αδερφάκο
Αυτοί θα σκοτώνανε και το παιδί τους
Μας είπανε μεμονωμένα τυχαία
Περιστατικά τρομοκράτες (αυτοί)
Αυτοί, που μες την ΓΑΔΑ βασανίζουν
Εργάτες της πόλης αντάρτες (αυτοί)
Τα κανάλια και οι δικαστές το
Ξέρουνε όλοι το πράγμα βρωμάει
Μα ποντάρανε και θα ποντάρουνε πάντα
Στο ότι ο κόσμος ξεχνάει
Μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος
Μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος και οι
Επόμενοι μέσα στην θλίψη
Και το γράφουμε έτσι γιατί εάν ξεχάσουμε
Αυτό το κενό θα μας πνίξει
Έχουμε χρέος πρώτα σ’ εμάς
Είμαστε εκείνοι που χάσαμε (χάσαμε)
Το αίμα κυλάει στο δάκρυ πια και
Πριν το σκουπίσεις μαλάκα γεράσαμε
Πήρα τα σπίρτα μου απόψε να
Κάψω όλα αυτά που φοβάμαι (αυτά που φοβάμαι)
Σκέφτηκα να ξαναζήσω αυτά τα καλά που θυμάμαι
(αυτά που θυμάμαι)
Αυτά που γελάμε όταν τα συζητάμε
Τσουγκρίζοντας μπύρες τα βράδια
Εκείνα που κλαίγοντας πάμε μπροστά γιατί
Θέλουμε πίσω τα πάντα
Εκτός εαυτού αντ’ αυτού στα
Όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού
Γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω
Ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει
Ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια
Πέφτει σα χιόνι ο σοβάς στο δωμάτιο
Θα το κοιτάξω από αύριο (μάλλον)
Μην μου μιλάς άλλο με το καλό και
Ούτε καν να σκεφτείς με το άγριο
Λαιμοί που την φάπα χορτάσαν γυρίζω στην
Πόλη και σέρνω το βήμα
Κι οι φάπες κομμένες γιατί έφτιαξα
Σβέρκο σαν γαλβανιζέ λαμαρίνα
Εδώ που τελειώνουν τα φράγκα της πρώτης
Πριν φτάσει η μέση του μήνα (εδώ)
Και ακούς βογκητά και πνιγμένα ουρλιαχτά το
Πρωί πίσω από το αλουμίνιο
Λέω ότι βλέπω και αυτοί μπερδεμένοι μιλάνε
Για flow και για rap (τι λένε ρε)
Γύρω μου φτώχεια και ανθρώποι να ψάχνουν
Σε κάδους να βρούνε λίγο scrap
Και απέναντι νοικοκυραίοι να τάσσονται
Πάντα αντίκρυ στην βία (Μπογδάνος)
Να σου κλωτσάν το κεφάλι με
Δύναμη πάνω σε μια τζαμαρία (Zackie)
Και απέναντι μια ζαρντινιέρα και αίμα
Και η κρατική τιμωρία (Αυγουστίνος)
Ένας στο πάτωμα και από πάνω
Να δέρνει μία διμοιρία (Μάγγος)
Σκάβουμε λάκκο να θάψουμε μέσα
Τα μάτσο επικίνδυνα πρότυπα
Καμία Ελένη μην πέσει νεκρή
Απ’ την τοξική αρρενωπότητα (καμία)
Κανένας Θανάσης στο χώμα γιατί δεν
Του φτάναν για το εισιτήριο (κανένας)
Κανείς Κορκονέας αθώος ποτέ
Γάμησε το δικαστήριο
Εκτός εαυτού αντ’ αυτού στα
Όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού
Γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω
Ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει
Ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια
Στο πετσί μου βαθιά
Δακρυγόνα και ανάποδα γκλοπ στο κεφάλι
Στην πρώτη σειρά μια γροθιά (πάντα)
Κάτω απ’ τα μάτια maalox
Τα μπουκάλια μπροστά μην μας πάρουν μαζί τους
Δεν αλλάζουν αυτά αδερφάκο
Αυτοί θα σκοτώνανε και το παιδί τους
Μας είπανε μεμονωμένα τυχαία
Περιστατικά τρομοκράτες (αυτοί)
Αυτοί, που μες την ΓΑΔΑ βασανίζουν
Εργάτες της πόλης αντάρτες (αυτοί)
Τα κανάλια και οι δικαστές το
Ξέρουνε όλοι το πράγμα βρωμάει
Μα ποντάρανε και θα ποντάρουνε πάντα
Στο ότι ο κόσμος ξεχνάει
Μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος
Μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος και οι
Επόμενοι μέσα στην θλίψη
Και το γράφουμε έτσι γιατί εάν ξεχάσουμε
Αυτό το κενό θα μας πνίξει
Έχουμε χρέος πρώτα σ’ εμάς
Είμαστε εκείνοι που χάσαμε (χάσαμε)
Το αίμα κυλάει στο δάκρυ πια και
Πριν το σκουπίσεις μαλάκα γεράσαμε
Πήρα τα σπίρτα μου απόψε να
Κάψω όλα αυτά που φοβάμαι (αυτά που φοβάμαι)
Σκέφτηκα να ξαναζήσω αυτά τα καλά που θυμάμαι
(αυτά που θυμάμαι)
Αυτά που γελάμε όταν τα συζητάμε
Τσουγκρίζοντας μπύρες τα βράδια
Εκείνα που κλαίγοντας πάμε μπροστά γιατί
Θέλουμε πίσω τα πάντα
Εκτός εαυτού αντ’ αυτού στα
Όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού
Γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω
Ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει
Ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια
Πέφτει σα χιόνι ο σοβάς στο δωμάτιο
Θα το κοιτάξω από αύριο (μάλλον)
Μην μου μιλάς άλλο με το καλό και
Ούτε καν να σκεφτείς με το άγριο
Λαιμοί που την φάπα χορτάσαν γυρίζω στην
Πόλη και σέρνω το βήμα
Κι οι φάπες κομμένες γιατί έφτιαξα
Σβέρκο σαν γαλβανιζέ λαμαρίνα
Εδώ που τελειώνουν τα φράγκα της πρώτης
Πριν φτάσει η μέση του μήνα (εδώ)
Και ακούς βογκητά και πνιγμένα ουρλιαχτά το
Πρωί πίσω από το αλουμίνιο
Λέω ότι βλέπω και αυτοί μπερδεμένοι μιλάνε
Για flow και για rap (τι λένε ρε)
Γύρω μου φτώχεια και ανθρώποι να ψάχνουν
Σε κάδους να βρούνε λίγο scrap
Και απέναντι νοικοκυραίοι να τάσσονται
Πάντα αντίκρυ στην βία (Μπογδάνος)
Να σου κλωτσάν το κεφάλι με
Δύναμη πάνω σε μια τζαμαρία (Zackie)
Και απέναντι μια ζαρντινιέρα και αίμα
Και η κρατική τιμωρία (Αυγουστίνος)
Ένας στο πάτωμα και από πάνω
Να δέρνει μία διμοιρία (Μάγγος)
Σκάβουμε λάκκο να θάψουμε μέσα
Τα μάτσο επικίνδυνα πρότυπα
Καμία Ελένη μην πέσει νεκρή
Απ’ την τοξική αρρενωπότητα (καμία)
Κανένας Θανάσης στο χώμα γιατί δεν
Του φτάναν για το εισιτήριο (κανένας)
Κανείς Κορκονέας αθώος ποτέ
Γάμησε το δικαστήριο
Εκτός εαυτού αντ’ αυτού στα
Όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού
Γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω
Ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει
Ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια