Rationalistas - Vanguard στίχοι (lyrics)
[Rationalistas - Vanguard στίχοι lyrics]
Ότι κι αν πω είναι λίγο
Όταν λευκό σβήνβ για να ξεφύγω
Τα μάτια μου ανοίγω
Και πέρα απ΄το γκρίζο κοιτώ
Φοβερό το νιώθεις ελεύθερος τρο
- μοκρατία είναι
Θα καθηλώνεσαι από τον καιρό
Η καθοδήγηση απ΄το πρωινό
Δελτίο πιστά ελεγχόμενα από
Υψηλά υφιστάμενα, πρόσωπα γυάλινα
Που ΄χουνε το σεβασμό σου από άμυνα
Κάλυμμα φιλανθρωπίες στην τσέπη τον
Κάλυκα για αλχημείες
Πειράματα - που απέτυχαν
Γράμματα - που δεν έτυχε να ΄ναι στο
Προγραμματισμένο αλφάβητο και
Δημιουργήσαν κενό
Παίρνουν ανθρώπους - δημιουργούν
Πρωτεύοντα τέρατα
Πέρα απ΄της φαντασίας τα πέρατα χωρίς έρωτα
Φτιάχνοντας - ανθρωποειδή που ελέγχουν
Τα πάντα από οθόνες
Χρηματοδοτώντας πόρνες και μόδες
Παίζοντας τσόντες χαρίζοντας παντού
Τη σάρκα τους αλλάζουν μυαλά
Πλέκουν θηλιές και στις δίνουν
Με άτοκες δόσεις
Σου τάζουν πατρίδα αρκεί να ΄σαι αρκετά
Ανοιχτός να μπορείς να προδώσεις
Οι δρόμοι της πόλης γεμίσαν περιττώματα που
Θέλουν αίμα κι είναι παντού
Κι ΄γω κορνάρω πάντα στο 5ο
Χιλιόμετρο της λεωφόρου Σχιστού
Άλλο το να λες
Ότι κάνεις πράξη είναι αυτό που θες
Αυτός θα είναι ο στόχος
Σήμερα το πως βαδίζουμε
Αφού πετάξαμε το χθες -
Λογικές παράλογες σαθρές
Άτυπες στιγμές κενές κομμένες σκηνές
Θέλει αντοχές πολλές αγώνες γενιές
Να ΄ναι μπροστά μπροστά όταν δε θα ΄μαι
Όταν τα πόδια μου πια δε θα με κρατάνε
Άλλαξαν φάτσα
Τα λαμόγια αμολύθηκαν στην πιάτσα
Για τη ράτσα - ψεύτικα μπράτσα
Προστατεύουν κάθε μικροαστική κυράτσα
Κι ατσαλάκωτοι νέοι ζαχαρώνουν
Να γίνουν νοικοκυραίοι
Γεμάτοι χρέη κι είναι ΟΚ όταν
Ακους τον νεοέλληνα να λέει
Άνθρωποι βαρέθηκα όλα πλαστικά και ψεύτικα
Στο μετρό δεν κοιτώ ποτέ τον διπλανό
Και φοβάμαι να κάτσω αν δεν είναι από δω
Οδηγώ με τσαντίλα το βράδυ πιπίλα δε στο πα
Ο άντρας στο σπίτι είμαι εγώ
Γαμάω και δέρνω και δεν απεργώ
Μοιράζουν Ναζί τσάμπα το φαγητό
Ήσουν πάντα έτσι τώρα απλώς φωνάζει
Τώρα η αμάθεια δικάζει τώρα που
Κανένας δε σου τάζει η εποχή προστάζει
Να βγάλεις τη μάσκα του αθώου
Πολίτη του μέσου εργάτη
Του ανθρωπιστή του καλού
Του ταπεινού χριστιανού
Τώρα που, σβήσαν τα φώτα της πίστας
Δείξε πως είσαι φασίστας
Άλλο δρόμο οδηγώ άλλο δρόμο
Οδηγείς μα αν δεις όλα είναι HipHop?
Με άλλο τρόπο ζω με άλλο τρόπο
Ζεις μα αν το σκεφτείς όλα είναι HipHop?
Όταν λευκό σβήνβ για να ξεφύγω
Τα μάτια μου ανοίγω
Και πέρα απ΄το γκρίζο κοιτώ
Φοβερό το νιώθεις ελεύθερος τρο
- μοκρατία είναι
Θα καθηλώνεσαι από τον καιρό
Η καθοδήγηση απ΄το πρωινό
Δελτίο πιστά ελεγχόμενα από
Υψηλά υφιστάμενα, πρόσωπα γυάλινα
Που ΄χουνε το σεβασμό σου από άμυνα
Κάλυμμα φιλανθρωπίες στην τσέπη τον
Κάλυκα για αλχημείες
Πειράματα - που απέτυχαν
Γράμματα - που δεν έτυχε να ΄ναι στο
Προγραμματισμένο αλφάβητο και
Δημιουργήσαν κενό
Παίρνουν ανθρώπους - δημιουργούν
Πρωτεύοντα τέρατα
Πέρα απ΄της φαντασίας τα πέρατα χωρίς έρωτα
Φτιάχνοντας - ανθρωποειδή που ελέγχουν
Τα πάντα από οθόνες
Χρηματοδοτώντας πόρνες και μόδες
Παίζοντας τσόντες χαρίζοντας παντού
Τη σάρκα τους αλλάζουν μυαλά
Πλέκουν θηλιές και στις δίνουν
Με άτοκες δόσεις
Σου τάζουν πατρίδα αρκεί να ΄σαι αρκετά
Ανοιχτός να μπορείς να προδώσεις
Οι δρόμοι της πόλης γεμίσαν περιττώματα που
Θέλουν αίμα κι είναι παντού
Κι ΄γω κορνάρω πάντα στο 5ο
Χιλιόμετρο της λεωφόρου Σχιστού
Άλλο το να λες
Ότι κάνεις πράξη είναι αυτό που θες
Αυτός θα είναι ο στόχος
Σήμερα το πως βαδίζουμε
Αφού πετάξαμε το χθες -
Λογικές παράλογες σαθρές
Άτυπες στιγμές κενές κομμένες σκηνές
Θέλει αντοχές πολλές αγώνες γενιές
Να ΄ναι μπροστά μπροστά όταν δε θα ΄μαι
Όταν τα πόδια μου πια δε θα με κρατάνε
Άλλαξαν φάτσα
Τα λαμόγια αμολύθηκαν στην πιάτσα
Για τη ράτσα - ψεύτικα μπράτσα
Προστατεύουν κάθε μικροαστική κυράτσα
Κι ατσαλάκωτοι νέοι ζαχαρώνουν
Να γίνουν νοικοκυραίοι
Γεμάτοι χρέη κι είναι ΟΚ όταν
Ακους τον νεοέλληνα να λέει
Άνθρωποι βαρέθηκα όλα πλαστικά και ψεύτικα
Στο μετρό δεν κοιτώ ποτέ τον διπλανό
Και φοβάμαι να κάτσω αν δεν είναι από δω
Οδηγώ με τσαντίλα το βράδυ πιπίλα δε στο πα
Ο άντρας στο σπίτι είμαι εγώ
Γαμάω και δέρνω και δεν απεργώ
Μοιράζουν Ναζί τσάμπα το φαγητό
Ήσουν πάντα έτσι τώρα απλώς φωνάζει
Τώρα η αμάθεια δικάζει τώρα που
Κανένας δε σου τάζει η εποχή προστάζει
Να βγάλεις τη μάσκα του αθώου
Πολίτη του μέσου εργάτη
Του ανθρωπιστή του καλού
Του ταπεινού χριστιανού
Τώρα που, σβήσαν τα φώτα της πίστας
Δείξε πως είσαι φασίστας
Άλλο δρόμο οδηγώ άλλο δρόμο
Οδηγείς μα αν δεις όλα είναι HipHop?
Με άλλο τρόπο ζω με άλλο τρόπο
Ζεις μα αν το σκεφτείς όλα είναι HipHop?