Bisz, Radex - Zmienne prądy tekst piosenki (lyrics)
Jarosław Jaruszewski
[Bisz, Radex - Zmienne prądy tekst piosenki lyrics]
Nie zmusisz nikogo by cieszył
Się jesiennym zmierzchem
Palonych liści zapach, długie cienie
Płyną przeze mnie życia prądy zmienne
Nim przyjdzie ostateczne uziemienie
Cisza przed burzą i topór w powietrzu
Ten zaduch, który wprawia w otępienie
Ja zapomniałem z kim tu mam na pieńku
I stracę głowę kiedyś, przez ten pieniek
Z tego co było kamień na kamieniu
Żywi przeciw umarłym mają rację, zawsze
Czy patrzy na to z góry Pan Tadeusz?
Nigdy nie lubił na nic z góry patrzeć
Asfalt i kapsle, ruchome piaski (patrz)
Z niedawnych wyznań szlifuję ławki (wiatr)
Wysokich napięć na górze marnych (świat)
Jaskółka zrywa się jak struna
Pokonuję wciąż zmienne prądy
Choć przyciskają ja się nie chcę włączyć
W tunelu światło - moja ciemna gwiazda
Mówią, że nie pasuję do ich gniazda
Pokonuję wciąż zmienne prądy
Choć przyciskają ja się nie chcę włączyć
W tunelu światło - moja ciemna gwiazda
Mówią, że nie pasuję do ich gniazda
Puszczam na latawcu klucz w cumulonimbusy
Naiwnie licząc na jakieś nowe otwarcie
Czy z nieba grom nagle mnie ogłuszy?
Czy chmurny Bóg stanie się barankiem?
Cisza przed burzą i słomiane plany
Opowiem tobie o nich nieraz jeszcze
Zamiast sztandarów w dłoniach
Trzymam córkę zanim
Stopy na ziemi postawi zbyt pewnie
A dokąd zmierza świat sam nie wie już
Tylko przechadza się w płaszczu Prospera
Dawno to przejrzał stary Pan Tadeusz
Który był najważniejszy chcesz się spierać?
Nie każ mi się wydzierać
Nie każ mi wybierać stron
Prześwietlasz co mnie nie raz a
Swoje to gdzie masz, co?
Rozsadzasz po kątach
Do krzeseł podłączasz prąd
W końcu popłynie wbrew tobie
Pokonuję wciąż zmienne prądy
Choć przyciskają ja się nie chcę włączyć
W tunelu światło - moja ciemna gwiazda
Mówią, że nie pasuję do ich gniazda
Pokonuję wciąż zmienne prądy
Choć przyciskają ja się nie chcę włączyć
W tunelu światło - moja ciemna gwiazda
Mówią, że nie pasuję do ich gniazda
Się jesiennym zmierzchem
Palonych liści zapach, długie cienie
Płyną przeze mnie życia prądy zmienne
Nim przyjdzie ostateczne uziemienie
Cisza przed burzą i topór w powietrzu
Ten zaduch, który wprawia w otępienie
Ja zapomniałem z kim tu mam na pieńku
I stracę głowę kiedyś, przez ten pieniek
Z tego co było kamień na kamieniu
Żywi przeciw umarłym mają rację, zawsze
Czy patrzy na to z góry Pan Tadeusz?
Nigdy nie lubił na nic z góry patrzeć
Asfalt i kapsle, ruchome piaski (patrz)
Z niedawnych wyznań szlifuję ławki (wiatr)
Wysokich napięć na górze marnych (świat)
Jaskółka zrywa się jak struna
Pokonuję wciąż zmienne prądy
Choć przyciskają ja się nie chcę włączyć
W tunelu światło - moja ciemna gwiazda
Mówią, że nie pasuję do ich gniazda
Pokonuję wciąż zmienne prądy
Choć przyciskają ja się nie chcę włączyć
W tunelu światło - moja ciemna gwiazda
Mówią, że nie pasuję do ich gniazda
Puszczam na latawcu klucz w cumulonimbusy
Naiwnie licząc na jakieś nowe otwarcie
Czy z nieba grom nagle mnie ogłuszy?
Czy chmurny Bóg stanie się barankiem?
Cisza przed burzą i słomiane plany
Opowiem tobie o nich nieraz jeszcze
Zamiast sztandarów w dłoniach
Trzymam córkę zanim
Stopy na ziemi postawi zbyt pewnie
A dokąd zmierza świat sam nie wie już
Tylko przechadza się w płaszczu Prospera
Dawno to przejrzał stary Pan Tadeusz
Który był najważniejszy chcesz się spierać?
Nie każ mi się wydzierać
Nie każ mi wybierać stron
Prześwietlasz co mnie nie raz a
Swoje to gdzie masz, co?
Rozsadzasz po kątach
Do krzeseł podłączasz prąd
W końcu popłynie wbrew tobie
Pokonuję wciąż zmienne prądy
Choć przyciskają ja się nie chcę włączyć
W tunelu światło - moja ciemna gwiazda
Mówią, że nie pasuję do ich gniazda
Pokonuję wciąż zmienne prądy
Choć przyciskają ja się nie chcę włączyć
W tunelu światło - moja ciemna gwiazda
Mówią, że nie pasuję do ich gniazda