Buka - Nadzieja tekst piosenki (lyrics)

Znowu zostałem sam i jestem dumny z tego
Mimo, że do bram trumny pukam
Ślepo i w pokale dna gdy w upale dnia
Temperatury na zewnątrz biegną za metą
W maratonie
Który natury inferno - tu pęka w szwach
I piach, który od góry nade mną
Gdy sięgam dna te kurwy
Natury na pewno tu będą i
Garnitury nabędą na bank
Ten świat z tektury i ferwor
Rozpyla go w mak
Odpukaj z góry w to bzdurne drewno - knack
Knack to Piekło, wydostań mnie stąd
Nie stój jak można, jestem tu
Poznaj i częstuj się, doznaj
Wejdź już do środka
Nie chce Cię spotkać, to już wiesz - cóż
Nie wiesz nic, nie można doznać, nie poznasz
Treści tej
Od lat trzymanej w pięści na rozkład


Wszyscy odeszli na rozkaz, jesteś Ty
Zaklęta w obraz groteski
Ktoś tu zbeszcześcił te kreski
To fotomontaż powieści w kościach
Pudełko i kredki, tragikomedii nagrobka
I kropka samotna w głębi okropna

Tu nadzieja umiera ostatnia, zabiera marzenia
Zaciera spojrzenia
Zwierciadła zamienia w wspomnienia
Upadła bez mienia, zabiera sumienia, a prawda
Nie ma znaczenia, kiedy upada martwa

Puste butelki i kręgi
Zataczają wokół tępy amok
Błędy oplatają wstęgi na me ciało
Wciąż udając pokój
A czterem ścianom zaśpiewają w bloku
Mroku piosenki napisane żalom
Znając je na opór - spokój
Dziś z boku staną, falą spalą się na popiół
Nigdy nie powstaną znowu
Rozwalą to szare pandemonium
Całość w ogniu gnając na martwe podium
Nigdy już nie zagrają
Spadając do gardeł mordu
Tak czarne w środku
Życie obdarte ze skrzydeł i kontur
Wyblakły od liter
Strzygieł zmarłych od tortur
Tak czarno to widzę, a
Zdarte gardło przemokło, by rzec mi:
Szary kaptur zwycięstw nosi okropność
Nie chcę tego widzieć
Nie chcę w szale w to brnąć wciąż
Zabierz ciszę jak najdalej
Niech zostanie samotność
Nie poddaje się po stokroć
Dalej w talent idę
Bo póki ona tańczy wciąż -
Tu wszystko jest możliwe

Tu nadzieja umiera ostatnia, zabiera marzenia
Zaciera spojrzenia
Zwierciadła zamienia w wspomnienia
Upadła bez mienia, zabiera sumienia, a prawda
Nie ma znaczenia, kiedy upada martwa