Buka - Wznieśmy toast tekst piosenki (lyrics)
[Buka - Wznieśmy toast tekst piosenki lyrics]
Co za wspaniały bal, och
Jak pięknie nam w tańcu
Tylko Ty i ja, namiętnie tak
Choć zabawa na krańcu
Wokół dybie na nas zgraja przebierańców
Przecież nie może złapać nas
Jedynie - nie można zasnąć
Tak wspaniały bal i mimo że nie tańczysz już
Ja zostanę tu do rana nim opadnie kurz
Ta sama karawana róż porwała nas ostatnio
I tylko zdrada
I nóż - zresztą wszystko na darmo
Tak pryska czar, harmonia, iskra i żar
Dawna wizja rzeczywista, dziś nabita na pal
I wita ten bal, ściągnijmy maski
Już przyznaj
Choć nie bili dwunastej to opustoszała izba
Nie ma nas w niej też, a zegar pijany tangiem
Nieustannie jak szept odlicza mi kołysankę
Momentalnie dźwięk szklanek budzi
Mnie nad ranem
Gdy łabędzi śpiew wstaje, wybacz mi kochanie
Wznieśmy toast, wystarczy raz
Ordynarny świat śpiewa: "sto lat"
I patrzy w twarz, oh
Wystarczy raz go spróbować
Wyblakły smak, och, widać to w szkłach
Alkoholach, naszych snach, wybacz moja droga
Odliczamy do północy
Jeszcze tylko kilka chwil
Wokół z nami miasto kroczy
Wilkom kilka cieknie ślin
Patrz mi prosto w oczy
Nocy warkoczyk plecie klin chcąc pomocy
Krzycząc: "I co?" - tylko ja i Ty
Na tysiąc bydląt - ja i my
A mógłbym przysiąc
Dziś to Ty i Ty, jedna na milion
I zanim zabiją w tępy dzwon
Zabijamy samą myślą
Psalmy układamy i wciąż niszcząc
Upadamy nisko co za wspaniałe widowisko
Tak wspaniale widać wszystko
Jeszcze tylko kroków parę
Widok stanie błyszcząc
Całe zbiegowisko dalej wznieście i szkło
I pokale z czystą dalej iść w to szaleństw
Bistro - marny grajek
Dziewczynko bez zapałek przykro mi
Tak ciemno i zimno i tylko blednąc
I niknąc przede mną nicość stale
Och nie tylko, jeszcze milion twarzy
Milcząc razem wzniesie toast
Cóż, dwunasta na zegarze
(ding dong) - wybacz moja droga
Wznieśmy toast, wystarczy raz
Ordynarny świat śpiewa: "sto lat"
I patrzy w twarz, oh
Wystarczy raz go spróbować
Wyblakły smak, och, widać to w szkłach
Alkoholach, naszych snach, wybacz moja droga
Jak pięknie nam w tańcu
Tylko Ty i ja, namiętnie tak
Choć zabawa na krańcu
Wokół dybie na nas zgraja przebierańców
Przecież nie może złapać nas
Jedynie - nie można zasnąć
Tak wspaniały bal i mimo że nie tańczysz już
Ja zostanę tu do rana nim opadnie kurz
Ta sama karawana róż porwała nas ostatnio
I tylko zdrada
I nóż - zresztą wszystko na darmo
Tak pryska czar, harmonia, iskra i żar
Dawna wizja rzeczywista, dziś nabita na pal
I wita ten bal, ściągnijmy maski
Już przyznaj
Choć nie bili dwunastej to opustoszała izba
Nie ma nas w niej też, a zegar pijany tangiem
Nieustannie jak szept odlicza mi kołysankę
Momentalnie dźwięk szklanek budzi
Mnie nad ranem
Gdy łabędzi śpiew wstaje, wybacz mi kochanie
Wznieśmy toast, wystarczy raz
Ordynarny świat śpiewa: "sto lat"
I patrzy w twarz, oh
Wystarczy raz go spróbować
Wyblakły smak, och, widać to w szkłach
Alkoholach, naszych snach, wybacz moja droga
Odliczamy do północy
Jeszcze tylko kilka chwil
Wokół z nami miasto kroczy
Wilkom kilka cieknie ślin
Patrz mi prosto w oczy
Nocy warkoczyk plecie klin chcąc pomocy
Krzycząc: "I co?" - tylko ja i Ty
Na tysiąc bydląt - ja i my
A mógłbym przysiąc
Dziś to Ty i Ty, jedna na milion
I zanim zabiją w tępy dzwon
Zabijamy samą myślą
Psalmy układamy i wciąż niszcząc
Upadamy nisko co za wspaniałe widowisko
Tak wspaniale widać wszystko
Jeszcze tylko kroków parę
Widok stanie błyszcząc
Całe zbiegowisko dalej wznieście i szkło
I pokale z czystą dalej iść w to szaleństw
Bistro - marny grajek
Dziewczynko bez zapałek przykro mi
Tak ciemno i zimno i tylko blednąc
I niknąc przede mną nicość stale
Och nie tylko, jeszcze milion twarzy
Milcząc razem wzniesie toast
Cóż, dwunasta na zegarze
(ding dong) - wybacz moja droga
Wznieśmy toast, wystarczy raz
Ordynarny świat śpiewa: "sto lat"
I patrzy w twarz, oh
Wystarczy raz go spróbować
Wyblakły smak, och, widać to w szkłach
Alkoholach, naszych snach, wybacz moja droga