JedenSiedem - Zabijamy się dla cyfry tekst piosenki (lyrics)

Nikt inny – samo życie
Pisze najlepsze scenariusze
Ludzie, którzy zaprzedali diabłu duszę
Czy to ruszę?
Jak ekstrementy spuszczę czy mnie rozumiesz?
Ich umysły są zatrute szeleszczącym bluszczem
Skąd to znam? (Autopsja) Pytanie retoryczne
Wplecione w fabułę są wątki biograficzne
Jak było kiedyś? Nieważne
Nic już nie jest identyczne
Przyjaźń? Zabawna rzecz śmierci klinicznej
Drastyczne? Ciężkostrawna prawda
Rozgoryczenie być z kimś, gdy ciąży dylemat
Mogę być sprzedany nie zraniłem
– zostałem ranny ściema, pojąłеm schemat
Wszystko dla cyfry
Dziwki bez ikry – ich domena
Charaktеrystyczny wokół błysk łakomych pizd
Skończona scena
Przeszłość, do której wróciłem? Już
Tego nie ma
Gówno martwe jak denat, zamknięty temat
Wszystko się goi –
Blizna pozostaje, przypomina, boli
Szokuje jak ciało zawinięte w czarnej folii
Byłem nieudolny? Nie przewidziałem
Jego przekrętów? Gdy dorabiał się jak
Fundusz powierniczy procentów
Pojawił się, zaatakował jak trojański koń
Skąd taki mój ton? Szmato, zaciśnij zęby
Za pieniądzem goń
Czujesz szmalu woń? Zaciśnij zęby
Za pieniędzmi goń

Track jest prawdziwy, dlatego przykry
Synu, zabijamy się dla cyfry
Gorsi niż wojny wichry
Dorośniesz – zrozumiesz, co miałem na myśli
(Ta) track jest prawdziwy, dlatego przykry
Synu, zabijamy się dla cyfry
(Słyszysz?) Gorsi niż wojny wichry
Dorośniesz – zrozumiesz, co miałem na myśli

Wymazałem to z pamięci
Człowieka życie – jego dola
Wyrwany ze snu, trzecia nad ranem
Wszystko od nowa
Za oknem jak diamenty gwiazdy
Pełna srebrna moneta
Dochodzę do siebie, słuchając o bzdetach
Wielkie żale
Że inaczej postrzegam swoje życie
Słyszą, że nim gardzę uderz w
Stół – odezwą się nożyce
Boi się, że tonie we własnym błocie
Jeszcze wczoraj dałby życie
By mieć twarz na banknocie
Łapie zwiastuny w locie, chwyta je w mig
Koniec z maskaradą, pada jego żałosny cyrk
Moje słowa nie nosiły niczyich imion
Wiedział, że chodzi o
Niego, nie spontanicznie
Nie wiedziony chwilą
Jego umysł nie jest świeży
Jak kolejny milion wątpliwości
Bilion zagubiony rozgląda się gorączkowo na
Cztery świata strony skoro miał rację
Czemu teraz jest spocony? W matni!
Pamięta, że kiedyś między
Nami stosunek bratni
Przykro było słyszeć, że jestem kimś ostatnim
Kogo by prosił o przysługę
Nawet najprostszą?
Nie będzie nigdy u mnie z długiem
(Łatwo przyszło łatwo poszło)
Teraz żałuję, czuję się podle
Nawet dla siebie jest nikim
Rozmienił się na drobne
Niech sieje piętno przed sobą
Jak w mroku pochodnie
Ciężej jest temu, kto upadł, a wie
Jak jest żyć wygodnie

Track jest prawdziwy, dlatego przykry
Synu, zabijamy się dla cyfry
Gorsi niż wojny wichry
Dorośniesz – zrozumiesz, co miałem na myśli
(Ta) track jest prawdziwy, dlatego przykry
Synu, zabijamy się dla cyfry
(Słyszysz?) Gorsi niż wojny wichry
Dorośniesz – zrozumiesz, co miałem na myśli

Na gnijące myśli założone tanie maski
Pod spodem zmarszczki zakryte makijażem
Skurwione twarze, chaos jak na wieży Babel
Jeden drugiemu bratem jak Kain i Abel
Jak to nazwać, pułapką, w której się rodzimy?
Dla cyfry we krwi na świat przychodzimy
Znikąd schodzimy
Brniesz dalej, bo chcesz wiedzieć więcej?
Przechylam goryczy czarę jak wagi
Szalę to prosta sprawa
Niejedna z tych na Ziemi
Której nie pojęliśmy i nigdy nie pojmiemy
Dla większości tajemnica, ale Poliszynela
Kto nie pragnie złamać szyfru
Który sezam otwiera?
To oczywiste (Oczywiste) , niech tylko zgadnę
Najtrudniej zobaczy rzecz taką
Jaką jest naprawdę
Każdy spekuluje – to do was, hipokryci
Milczycie, w myślach nadal kasa kipi
Nigdy syci
To mówią wasze czyny, nie jakiś tarot
Kalkulacje, czy posunięcie się
Uda jak Kasparov potężniejsze siły niż te
Które każą ruszać się ziemi
Nie życie, tylko człowiek stwarza problemy

Track jest prawdziwy, dlatego przykry
Synu, zabijamy się dla cyfry
Gorsi niż wojny wichry
Dorośniesz – zrozumiesz, co miałem na myśli
(Ta) track jest prawdziwy, dlatego przykry
Synu, zabijamy się dla cyfry
(Słyszysz?) Gorsi niż wojny wichry
Dorośniesz – zrozumiesz, co miałem na myśli