Nullo - Mówię nie tekst piosenki (lyrics)
[Nullo - Mówię nie tekst piosenki lyrics]
Mówię nie, kiedy źle dzieje się
Mówię tak, kiedy patrzę na świat
Umiem bać się, tak
To jak pierwszy śniegu płat
Umiem wstać i powiedzieć szach i mat
To mój fach, nie żyje w snach
Ani w marzeniach
Na każdy temat coś do powiedzenia mam
Znam swój postulat, swój własny schemat
Słowa to wolność od wielu lat
Zawsze jak wiatr, wieje kiedy chce
To właśnie robię mam własne zdanie
Którego bronie jak orła w koronie
Nigdy go nie złamie, nigdy nie zatonie
Nie pozwolę ambicją się bronię
Nie siedząc na tronie w arystokrackim gronie
Choć nie jestem ideałem, nigdy
Rymów nie sprzedałem, tym się chwalę
Pracowałem, zawsze w głębi ich szukałem
Chciałem znaleźć swój cel i wybrałem
Nie jestem pustym futerałem
Pokazałem że przetrwałem
Bo mam wiarę i to właśnie własne zdanie
Czasem ludzie dopiero w wielkim
Trudzie mówią nie
Czasem własne zdanie nie istnieje wcale
Wtedy życie jest przegrane, bolesne
Jak powolne umieranie, to wyroku podpisanie
Własnych myśli zaprzedanie, oddanie
Się bez walki, bez użycia broni - do niewoli
Jeżeli ktoś jest taki, życia nie uchroni
Ludzie są nieświadomi, co ich czeka za rogiem
Każdy może być wrogiem, nawet ten
Co przychodzi z Bogiem
Własne zdanie powinno być nałogiem
Więc powiedz kim jest człowiek
Bez własnego stylu
Czym jest dla niego duma, jego własne ego
Czego oczekuje od życia swego
Czy coś konkretnego?
Nawet jeżeli tak, to nic z tego
Bez zdania własnego nie osiągniesz szczytu
Ty błaznoholiku swego małego
Świata, nie wiesz
Że teraz brat może oszukać brata
Otwórz oczy
A może dopiero nóż w plecach cię zaskoczy
O własnych sprawach decyduję sam
Mam własny plan, zawarty tam, gdzie gram
Robię sieczkę
Tą pioseneczkę dedykuje wszystkim wam
Ludziom bez własnych zdań
Mówię tak, kiedy patrzę na świat
Umiem bać się, tak
To jak pierwszy śniegu płat
Umiem wstać i powiedzieć szach i mat
To mój fach, nie żyje w snach
Ani w marzeniach
Na każdy temat coś do powiedzenia mam
Znam swój postulat, swój własny schemat
Słowa to wolność od wielu lat
Zawsze jak wiatr, wieje kiedy chce
To właśnie robię mam własne zdanie
Którego bronie jak orła w koronie
Nigdy go nie złamie, nigdy nie zatonie
Nie pozwolę ambicją się bronię
Nie siedząc na tronie w arystokrackim gronie
Choć nie jestem ideałem, nigdy
Rymów nie sprzedałem, tym się chwalę
Pracowałem, zawsze w głębi ich szukałem
Chciałem znaleźć swój cel i wybrałem
Nie jestem pustym futerałem
Pokazałem że przetrwałem
Bo mam wiarę i to właśnie własne zdanie
Czasem ludzie dopiero w wielkim
Trudzie mówią nie
Czasem własne zdanie nie istnieje wcale
Wtedy życie jest przegrane, bolesne
Jak powolne umieranie, to wyroku podpisanie
Własnych myśli zaprzedanie, oddanie
Się bez walki, bez użycia broni - do niewoli
Jeżeli ktoś jest taki, życia nie uchroni
Ludzie są nieświadomi, co ich czeka za rogiem
Każdy może być wrogiem, nawet ten
Co przychodzi z Bogiem
Własne zdanie powinno być nałogiem
Więc powiedz kim jest człowiek
Bez własnego stylu
Czym jest dla niego duma, jego własne ego
Czego oczekuje od życia swego
Czy coś konkretnego?
Nawet jeżeli tak, to nic z tego
Bez zdania własnego nie osiągniesz szczytu
Ty błaznoholiku swego małego
Świata, nie wiesz
Że teraz brat może oszukać brata
Otwórz oczy
A może dopiero nóż w plecach cię zaskoczy
O własnych sprawach decyduję sam
Mam własny plan, zawarty tam, gdzie gram
Robię sieczkę
Tą pioseneczkę dedykuje wszystkim wam
Ludziom bez własnych zdań