Pokój z Widokiem na Wojnę - Bohaterka tekst piosenki (lyrics)
[Pokój z Widokiem na Wojnę - Bohaterka tekst piosenki lyrics]
Dla Ciebie mamo jest ten kawałek, z dedykacją
Choć nie zawsze jestem dobrym synem
Wiesz, że Cię bardzo kocham
Dziękuję Ci za wszystko mamo to dla Ciebie
W moim sercu na pierwszym miejscu jest mama
Ty zawsze dbałaś o mnie i Michała
Sama nas wychowałaś i zadbałaś
O nasze zdrowie tak wiele z swych talentów
My zawdzięczamy Tobie
Samotna mama z dwójką dzieciaków
Walczyła o przyszłość dla swych chłopaków
W moich sukcesach Twoja rola jest wielka
Moja mama to prawdziwa bohaterka
Pamiętam jak byłem małym chłopcem
W nocy płakałem, bałem się i miałem gorączkę
Przychodziłaś do mnie, utulałaś mnie do snu
Przeganiałaś koszmary i znów
Wszystko było dobrze
Po kilku latach rozstałaś się z ojcem
Niestety jego nie trzymały się pieniądze
Ty w morzu potrzeb umiałaś
Związać koniec z końcem
By Twoje dzieci nigdy nie chodziły głodne
Sama musiałaś mnie i brata wychować
Kupić, ubrać
Ugotować i w mieszkanie inwestować
Chociaż byłaś zmęczona i zapracowana
Pomagałaś nam odrobić lekcje
I pisać wypracowania
Kochana mama, nigdy się nie poddawałaś
I do wszystkiego w życiu doszłaś sama
Zamiast Tobie pomagać zmagać się
Ze szlakiem krętym
To ja bez przerwy szarpałem Ci nerwy
Jak nie z komendy dzwonili, że syn na dołku
To ze szpitala, że po awanturze leży w szoku
Gdy patrzę z boku na minione lata
Za ten uliczny syf bardzo mamo przepraszam
Trudno to pojąć, jaki Twój los był ciężki
By dwóch niedobrych chłopców
Wychować na mężczyzn
Nigdy nie zdołam za wszystko się odwdzięczyć
Twój syn jest silny i zdrowy
I w życiu zwycięży
Choć nie zawsze jestem dobrym synem
Wiesz, że Cię bardzo kocham
Dziękuję Ci za wszystko mamo to dla Ciebie
W moim sercu na pierwszym miejscu jest mama
Ty zawsze dbałaś o mnie i Michała
Sama nas wychowałaś i zadbałaś
O nasze zdrowie tak wiele z swych talentów
My zawdzięczamy Tobie
Samotna mama z dwójką dzieciaków
Walczyła o przyszłość dla swych chłopaków
W moich sukcesach Twoja rola jest wielka
Moja mama to prawdziwa bohaterka
Pamiętam jak byłem małym chłopcem
W nocy płakałem, bałem się i miałem gorączkę
Przychodziłaś do mnie, utulałaś mnie do snu
Przeganiałaś koszmary i znów
Wszystko było dobrze
Po kilku latach rozstałaś się z ojcem
Niestety jego nie trzymały się pieniądze
Ty w morzu potrzeb umiałaś
Związać koniec z końcem
By Twoje dzieci nigdy nie chodziły głodne
Sama musiałaś mnie i brata wychować
Kupić, ubrać
Ugotować i w mieszkanie inwestować
Chociaż byłaś zmęczona i zapracowana
Pomagałaś nam odrobić lekcje
I pisać wypracowania
Kochana mama, nigdy się nie poddawałaś
I do wszystkiego w życiu doszłaś sama
Zamiast Tobie pomagać zmagać się
Ze szlakiem krętym
To ja bez przerwy szarpałem Ci nerwy
Jak nie z komendy dzwonili, że syn na dołku
To ze szpitala, że po awanturze leży w szoku
Gdy patrzę z boku na minione lata
Za ten uliczny syf bardzo mamo przepraszam
Trudno to pojąć, jaki Twój los był ciężki
By dwóch niedobrych chłopców
Wychować na mężczyzn
Nigdy nie zdołam za wszystko się odwdzięczyć
Twój syn jest silny i zdrowy
I w życiu zwycięży