Vienio - Niepełnosprawny Emocjonalnie tekst piosenki (lyrics)
[Vienio - Niepełnosprawny Emocjonalnie tekst piosenki lyrics]
Niepełnosprawny emocjonalnie
Kalekie myśli, kieruję zdalnie
Już nie potrafi bo, czuć normalnie
Nieobliczany, nieobliczalny, nie
Teraz chciałbym Ci powiedzieć ale
Nie mam tyle siły
Od środka mój świat jest strasznie zawiły
Chciałbym posiedzieć i normalnie pogadać
Lecz straszna dysfunkcja emocjami włada
Ta ważna sfera jest dla mnie zamknięta
I łapie się nie raz, że się zapętlam
Jak komputera zawieszony system
Siły zabiera mi, niewidzialny mister
Człowiek wrak albo człowiek rupieć
Co dzień dostaje od życia po dupie
Siebie samego ja chowam w skorupie
Pomóż mi proszę, sam się w tym gubię
Mój komunikat nie przejdzie mi przez gardło
Czuję, że znikam i wszystko tu zamarło
Czuję się tak cholernie elitarnie
Niepełnosprawny emocjonalnie
Brakuje apatii, nie wiem jak to działa
A co za tym idzie, jestem jak zakała
Spisany na straty, człowiek niekompletny
Tak introwertyczny, w działaniach dyskretny
Wylać na zewnątrz, uczuć sumień
Wiem tylko jedno, ja tego nie umiem
Każdy dzień ledwo przeżywam do końca
A świadomość tego jak substancja żrąca
Niszczę i, paraliżuje ciało
Nie oszukuję, wnętrze poczerniało
Palcem wystukuje rytm swojego serca
Czuję jak stagnacja powoli mnie uśmierca
Czuję, że coś kończy się bezpowrotnie
Przeszywa na wskroś, czuję się okropnie
I chcę powiedzieć w końcu coś dosadnie
Niepełnosprawny emocjonalnie
Niepełnosprawny emocjonalnie
Kalekie myśli, kieruję zdalnie
Już nie potrafi bo, czuć normalnie
Nieobliczany, nieobliczalny, nie
Kalekie myśli, kieruję zdalnie
Już nie potrafi bo, czuć normalnie
Nieobliczany, nieobliczalny, nie
Teraz chciałbym Ci powiedzieć ale
Nie mam tyle siły
Od środka mój świat jest strasznie zawiły
Chciałbym posiedzieć i normalnie pogadać
Lecz straszna dysfunkcja emocjami włada
Ta ważna sfera jest dla mnie zamknięta
I łapie się nie raz, że się zapętlam
Jak komputera zawieszony system
Siły zabiera mi, niewidzialny mister
Człowiek wrak albo człowiek rupieć
Co dzień dostaje od życia po dupie
Siebie samego ja chowam w skorupie
Pomóż mi proszę, sam się w tym gubię
Mój komunikat nie przejdzie mi przez gardło
Czuję, że znikam i wszystko tu zamarło
Czuję się tak cholernie elitarnie
Niepełnosprawny emocjonalnie
Brakuje apatii, nie wiem jak to działa
A co za tym idzie, jestem jak zakała
Spisany na straty, człowiek niekompletny
Tak introwertyczny, w działaniach dyskretny
Wylać na zewnątrz, uczuć sumień
Wiem tylko jedno, ja tego nie umiem
Każdy dzień ledwo przeżywam do końca
A świadomość tego jak substancja żrąca
Niszczę i, paraliżuje ciało
Nie oszukuję, wnętrze poczerniało
Palcem wystukuje rytm swojego serca
Czuję jak stagnacja powoli mnie uśmierca
Czuję, że coś kończy się bezpowrotnie
Przeszywa na wskroś, czuję się okropnie
I chcę powiedzieć w końcu coś dosadnie
Niepełnosprawny emocjonalnie
Niepełnosprawny emocjonalnie
Kalekie myśli, kieruję zdalnie
Już nie potrafi bo, czuć normalnie
Nieobliczany, nieobliczalny, nie