WWO - Desiderata tekst piosenki (lyrics)
[WWO - Desiderata tekst piosenki lyrics]
Desiderata – forma duszy, leku, człowieku
Wśród zgiełku i pośpiechu spokojnie idź
Pamiętaj, jaki pokój może w ciszy być
Tak dalece, jak możliwe, siebie
Się nie wyrzekaj, nie
Dobre stosunki z innymi ludźmi miej
Swoją prawdę głoś, swoją prawdę szerz
Jasno i spokojnie słuchaj też
Bo każdy ma swoją historie – nawet głupiec
Ignorant ma swą opowieść
Powiedz, czy porównujesz się z innymi?
Jeśli tak, wtedy możesz się stać
Zgorzkniały albo próżny, bo każdy różny
Zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie
Nikt taki sam ciesz się
Że masz plan i ciesz się osiągnięciem
W pracę włóż serce
Jakakolwiek skromna – będzie
To trwała wartość
A otaczające ją koleje losu
Zmienne w jednym momencie
Każde przedsięwzięcie ostrożnie na oriencie
Bo świat pełen jest oszustwa na przekręcie
Prawdziwą zaletę życia odnaleźć musisz
Wielu dąży do ideałów
Czy ty to w sobie dusisz?
Bądź sobą, nie próbuj zwłaszcza uczuć ukrócić
Odrzucić własnej miłości
Bo w obliczu całej tej oschłości
Jest ona wieczna jak trawa
Przyjmuj to, co niosą lata
Wyrzekając się przymiotów młodości
Jakby to nie była żadna strata
Desiderata! Słuchaj, rozwijaj siłę ducha
Ewentualną tarczę na cios kata
Jakim jest nieszczęście
Lecz nie dręcz się wyobraźni tworami
Wiele obaw rodzi się
Gdy jesteśmy sami albo znużeni
Dyscyplinę się ceni
Ale poza tym bądź łagodny dla
Siebie – jesteś wszechświata dzieckiem
Niż gwiazdy i drzewa nie mniej
Masz prawo tu być
Czy to jasne dla ciebie, czy nie?
Nie wątp, że wszechświat jest taki
Jaki być powinien
Więc bądź w pokoju z Bogiem
Cokolwiek myślisz o jego istnieniu
Czymkolwiek się zajmujesz
Jakiekolwiek pragnienia cię duszą
W ulicznym zgiełku i zamęcie trzymaj
Pokój ze swą duszą niech tak będzie
Z całym swym zakłamaniem
Znojem i marzeń rozwianiem
Jeszcze ten świat wygląda pięknie
Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy
Desiderata – przekaz prawdziwy
(Przekaz prawdziwy, przekaz prawdziwy
Przekaz prawdziwy)
Desiderata – forma duszy, leku, człowieku
Wciąż aktualna pod koniec dwudziestego wieku
Desiderata – forma duszy, leku, człowieku
Wciąż aktualna pod koniec dwudziestego wieku
Wśród zgiełku i pośpiechu spokojnie idź
Pamiętaj, jaki pokój może w ciszy być
Tak dalece, jak możliwe, siebie
Się nie wyrzekaj, nie
Dobre stosunki z innymi ludźmi miej
Swoją prawdę głoś, swoją prawdę szerz
Jasno i spokojnie słuchaj też
Bo każdy ma swoją historie – nawet głupiec
Ignorant ma swą opowieść
Powiedz, czy porównujesz się z innymi?
Jeśli tak, wtedy możesz się stać
Zgorzkniały albo próżny, bo każdy różny
Zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie
Nikt taki sam ciesz się
Że masz plan i ciesz się osiągnięciem
W pracę włóż serce
Jakakolwiek skromna – będzie
To trwała wartość
A otaczające ją koleje losu
Zmienne w jednym momencie
Każde przedsięwzięcie ostrożnie na oriencie
Bo świat pełen jest oszustwa na przekręcie
Prawdziwą zaletę życia odnaleźć musisz
Wielu dąży do ideałów
Czy ty to w sobie dusisz?
Bądź sobą, nie próbuj zwłaszcza uczuć ukrócić
Odrzucić własnej miłości
Bo w obliczu całej tej oschłości
Jest ona wieczna jak trawa
Przyjmuj to, co niosą lata
Wyrzekając się przymiotów młodości
Jakby to nie była żadna strata
Desiderata! Słuchaj, rozwijaj siłę ducha
Ewentualną tarczę na cios kata
Jakim jest nieszczęście
Lecz nie dręcz się wyobraźni tworami
Wiele obaw rodzi się
Gdy jesteśmy sami albo znużeni
Dyscyplinę się ceni
Ale poza tym bądź łagodny dla
Siebie – jesteś wszechświata dzieckiem
Niż gwiazdy i drzewa nie mniej
Masz prawo tu być
Czy to jasne dla ciebie, czy nie?
Nie wątp, że wszechświat jest taki
Jaki być powinien
Więc bądź w pokoju z Bogiem
Cokolwiek myślisz o jego istnieniu
Czymkolwiek się zajmujesz
Jakiekolwiek pragnienia cię duszą
W ulicznym zgiełku i zamęcie trzymaj
Pokój ze swą duszą niech tak będzie
Z całym swym zakłamaniem
Znojem i marzeń rozwianiem
Jeszcze ten świat wygląda pięknie
Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy
Desiderata – przekaz prawdziwy
(Przekaz prawdziwy, przekaz prawdziwy
Przekaz prawdziwy)
Desiderata – forma duszy, leku, człowieku
Wciąż aktualna pod koniec dwudziestego wieku
Desiderata – forma duszy, leku, człowieku
Wciąż aktualna pod koniec dwudziestego wieku