Zipera - Wróg tekst piosenki (lyrics)

To odwieczny wróg, jak sobie z nim poradzić?
Zacznij działać, nie możesz dać się zwabić
Skończyć w rynsztoku, odpłynąć w spływ
Lub osiągnąć spokój mający dobroczynny wpływ
Boże, daj trochę odwagi
Niech umysły nasze zostaną w stanie równowagi

Jestem niewolnikiem swoich własnych słabości
Własnego wroga, to przestroga dla mnie samego
Sprzeciw, radość, gniew
Nienawiść we mnie siedzi chyba tak, nie wiem
Może trzyma bliskie stosunki z gniewem
Jak pokonać go skutecznie
Najpotężniejszą bronią w pokonaniu
Go jest obecnie zdrowy rozsądek i intencje
Do zachowania spokoju
W tym nastroju zacznę nowy dzień
Z własnego doświadczenia, wiem – gniew
Niе opuści cię od razu
Ta przemiana wymaga czasu
Olej myśli negatywnе


Wyodrębnij te konstruktywne
Pozytywne, czaisz tą nawijkę?
Osiągniesz swój cel poprzez tą praktykę
Trzeba w całość to wgrać
Bo nie możesz się bać
Nie można nic nie robić, w miejscu stać
Kurwa mać nie można oszukać siebie samego
Mózgu sobie prać
Bo dostaniesz po nogach, marnie skończysz
W długach i nałogach
W zagrzybionych blokach jak żul
Nigdy niezauważony jak zabity szczur
Mała kropla wpadająca do morza
W wielkim świecie spłyniesz jak
Krew na ostrzu noża
To jest prawda cenna jak prawda boża
To czas oprzytomnienia
Bo kres cierpienia jest stanem umysłu
Więc zacznij działać
Jak masz czas do namysłu
Zacznij spłacać swój dług
Niepotrzebne cechy w tobie to twój wróg
To odwieczny wróg, jak sobie z nim poradzić?
Zacznij działać, nie możesz dać się zwabić
Skończyć w rynsztoku, odpłynąć w spływ
Lub osiągnąć spokój mający dobroczynny wpływ
Boże, daj trochę odwagi
Niech umysły nasze zostaną w stanie równowagi

Jest wszędzie, pokusa – jego narzędzie
Czeka, aż poślizgniesz się na błędzie
By zaatakować bez litości
Jest wrogiem bez wątpliwości
Stworzony z ludzkich słabości

Tylko wróg by ci mógł wsadzić nóż w plecy
Tylko wróg by cię mógł
Zdradzić lub twe sekrety
Tylko wróg mówi "kup", zabierając ci monety
Cały lud to twój wróg, niestety, przez gazety
Reklamy, cały świat jest
Zakłamany, wkręca to, czego nie mamy
Przez to człowiek staje się wyuzdany
Jest skazany na trud bycia człowiekiem
Czekasz na cud? Masz rap – on jest lekiem
Na nałóg, co jak kat pomału cię zabija
Zastanów się! Tak jak Adama kusi żmija
Kusi cię, widzisz? Nie
Ty w tym uczestniczysz
Jako człowiek fikcyjny
Wkręcony w tryb konsumpcyjny
Nie ma niewinnych, wszyscy są podejrzani
Nigdy nie będziesz wolny, jesteś obserwowany
Chcesz być opanowany, a ty sprowokowany
Powiedz, czy przemoc jest
Twoim własnym wrogiem?

Jest wszędzie, pokusa – jego narzędzie
Czeka, aż poślizgniesz się na błędzie
By zaatakować bez litości
Jest wrogiem bez wątpliwości
Stworzony z ludzkich słabości
W świecie narażeń nie zmienisz biegu zdarzeń
Ale możesz wpłynąć na to
By nie doznać obrażeń
Jakie szykuje wróg, on w powietrzu wisi
Stworzony ze słabości, głupoty i nienawiści
Nie daj się skusić, bo na tobie się zemści
Wróg to wady po części wtedy
Teraz także zalety, każdy chce być niezależny
Od niczego niestety nie da rady w życiu
Nie wspominając o kobietach
Paleniu czy piciu
Wśród naiwności, syciu rozczarowanie czyha
Zawsze będzie mało, czy to uczucie to pycha?
Biednego do ścieku spycha
Kopsnij mu jałmużnę, to pooddycha jeszcze
Na niego wcześnie, wróg dotyka boleśnie
Więc strzeż się jednocześnie w
Mieście i na wsi lepszy wróbel w garści
Ale chcesz gołębia dostać
Chcąc zwyciężyć wroga
Dobrze byłoby go poznać
On zawsze będzie się chować pod
Postacią taką jak niezdecydowanie, chciwość
Strach
Wyobraźni twory lęk, bezradność, gniew
Zazdrość psiakrewn jeszcze wiele
Dotyczą nas, mają wpływ na otoczenie
To odwieczny wróg, jak sobie z nim poradzić?
Zacznij działać, nie możesz dać się zwabić
Skończyć w rynsztoku, odpłynąć w spływ
Lub osiągnąć spokój mający dobroczynny wpływ
Boże, daj trochę odwagi
Niech umysły nasze zostaną w stanie równowagi

Jest wszędzie, pokusa – jego narzędzie
Czeka, aż poślizgniesz się na błędzie
By zaatakować bez litości
Jest wrogiem bez wątpliwości
Stworzony z własnych słabości