Olszakumpel, Lazy the Loser - kolory tekst piosenki (lyrics)
[Olszakumpel, Lazy the Loser - kolory tekst piosenki lyrics]
Nie chcę na sobie łańcuchów tak jak Django
Wolę najpierw moim bliskim pomóc
Ominąć to bagno
Boże trzymaj ich w opiece
Gdy te chmury mnie dopadną
Ja dopóki tylko da się
Będę w głowy strzelał prawdą
Wiecznie wierny jednym barwom
Choć wokół tyle kolorów
To ja widzę tylko czerń
Czuję się taki samotny
Mimo wielu ludzi za mną
Kiedyś dusiłem to w sobie
Teraz to już dusi mnie
Nie mogę, od tego uciec
Jak przed Lukiem bracia Dalton
Nie mogę, od tego uciec
Jak przed Lukiem jego cień
Bo abstrakcyjny życiorys porył mnie
Już tu tak bardzo
Że czasami nie chcę więcej
A niżeli poczuć mniej
Wkurwiała mnie żółć słońca promieni
I pytanie w głowie, co ja tutaj robię?
Więc gasiłem ból, używając płomieni
A mimo to lód nosiłem w sobie
Oczy czerwone, ciągle od zieleni
Albo oczy czarne czasami od bieli
I myślałem wtedy, że to nas nie zmieni
Chciałem odcieni na kartkę
Bo ona mnie rozumiała
I uciec od ludzi z dala
Wtedy zyskiwałem tlen
Pomalować cały świat ten
Tak żeby mnie zadowalał
Bo ta rzeczywistość czara zaczęła
Już gubić sens
Mimo, że się uśmiechałem
Kiedy wracałem na chatę
Mimo, że się uśmiechałem
To mama witała mnie płaczem
Bo musiałem szybko dorosnąć
A w środku zostałem dzieciakiem
I poczułem wolność za bardzo
Kiedy wreszcie z domu wyjebała tatę
Stan moich kieszeni wkurwiać mnie zaczął
Więc kosiłem trawę jako nastolatek
Ale nikomu nie pomogłem pracą
Bo jarałem trawę za swoją wypłatę
Byłem mega wkurwionym dzieciakiem
Problemami się nie dzieliłem ze światem
I tak mam do teraz, więc czemu się dziwisz
Że tak lubię ciszę?
I tak mam do teraz, więc czemu się dziwisz
Że zamykam japę?
Wtedy kiedy powinienem coś wykrzyczeć
Nie chcę na sobie łańcuchów tak jak Django
Wolę najpierw moim bliskim pomóc
Ominąć to bagno
Boże trzymaj ich w opiece
Gdy te chmury mnie dopadną
Ja dopóki da się
Będę w głowy strzelał prawdą
Wiecznie wierny jednym barwom
Choć wokół tyle kolorów
To ja widzę tylko czerń
Czuję się taki samotny
Mimo wielu ludzi za mną
Kiedyś dusiłem to w sobie
Teraz to już dusi mnie
Wolę najpierw moim bliskim pomóc
Ominąć to bagno
Boże trzymaj ich w opiece
Gdy te chmury mnie dopadną
Ja dopóki tylko da się
Będę w głowy strzelał prawdą
Wiecznie wierny jednym barwom
Choć wokół tyle kolorów
To ja widzę tylko czerń
Czuję się taki samotny
Mimo wielu ludzi za mną
Kiedyś dusiłem to w sobie
Teraz to już dusi mnie
Nie mogę, od tego uciec
Jak przed Lukiem bracia Dalton
Nie mogę, od tego uciec
Jak przed Lukiem jego cień
Bo abstrakcyjny życiorys porył mnie
Już tu tak bardzo
Że czasami nie chcę więcej
A niżeli poczuć mniej
Wkurwiała mnie żółć słońca promieni
I pytanie w głowie, co ja tutaj robię?
Więc gasiłem ból, używając płomieni
A mimo to lód nosiłem w sobie
Oczy czerwone, ciągle od zieleni
Albo oczy czarne czasami od bieli
I myślałem wtedy, że to nas nie zmieni
Chciałem odcieni na kartkę
Bo ona mnie rozumiała
I uciec od ludzi z dala
Wtedy zyskiwałem tlen
Pomalować cały świat ten
Tak żeby mnie zadowalał
Bo ta rzeczywistość czara zaczęła
Już gubić sens
Mimo, że się uśmiechałem
Kiedy wracałem na chatę
Mimo, że się uśmiechałem
To mama witała mnie płaczem
Bo musiałem szybko dorosnąć
A w środku zostałem dzieciakiem
I poczułem wolność za bardzo
Kiedy wreszcie z domu wyjebała tatę
Stan moich kieszeni wkurwiać mnie zaczął
Więc kosiłem trawę jako nastolatek
Ale nikomu nie pomogłem pracą
Bo jarałem trawę za swoją wypłatę
Byłem mega wkurwionym dzieciakiem
Problemami się nie dzieliłem ze światem
I tak mam do teraz, więc czemu się dziwisz
Że tak lubię ciszę?
I tak mam do teraz, więc czemu się dziwisz
Że zamykam japę?
Wtedy kiedy powinienem coś wykrzyczeć
Nie chcę na sobie łańcuchów tak jak Django
Wolę najpierw moim bliskim pomóc
Ominąć to bagno
Boże trzymaj ich w opiece
Gdy te chmury mnie dopadną
Ja dopóki da się
Będę w głowy strzelał prawdą
Wiecznie wierny jednym barwom
Choć wokół tyle kolorów
To ja widzę tylko czerń
Czuję się taki samotny
Mimo wielu ludzi za mną
Kiedyś dusiłem to w sobie
Teraz to już dusi mnie