Białas, Quebonafide - Złote serca tekst piosenki (lyrics)
Białas [Mateusz Karaś] Teresinie, Polska 🇵🇱
[Białas, Quebonafide - Złote serca tekst piosenki lyrics]
Zbieram żniwo, plony, nadzieję
Hoduję chciwość, niechęć, złudzenie
I przez to wszystko mówię do siebie sam
I przez to wszystko jestem tu, a nie tam
Mam plan na jutro, ale to tylko słowo
A ja boję się, że zabrzmi rzeczowo
Kiedy skończę w końcu ten bieg
Zeskrobuję z przedsionków tę rdzę
Antymateria, antymateria
Żaden ze mnie tyran, nie czuję się na siłach
Żeby zmieniać Cię na siłę
Ja to nie Disulfiram
Ja czuję się jak brylant
Wszyscy chcą mnie dotknąć
Mała studentka w brylach
Której życie jest książką
Dama nadęta w szpilach
Której życie jest plotką
A możliwości nikną, choć wymagania rosną
Zawsze marzyłem o wielu podróżach
Tak jak Ty o różach i
Tych zaręczynach u podnóża gór
Pora zacząć coś budować na tych gruzach
Ambicje mam ogromne
W dzień moich narodzin umarł król
Zapłakałem gdzieś na porodówce
Pewnie gdybyś wtedy spytał moich
Starych: "co to sukces?"
Powiedzieliby, że to spokojne życie
W jakim nie zabraknie Ci jedzenia, ani pracy
Takie były czasy
Nauczyli się oszczędzać, aż do przesady
Ja nauczyłem się oszczędzać, aż do przesady
Duże znane loga, ubieranie, moda?
Oni w głowach mają raczej umieranie
Co za popierdolony świat? Daje by zabrać
I nawet jak minie ciemność to
Nam świecą w oczy światła
Mała, wiem czego chce poznaj mojego ziomka
Jak chcesz poznać innego mnie
Co dzień się zmieniam, ale nie w innego mnie
Jestem lepszym sobą
Chociaż nie ma niewinnego mnie
Życie dało mi tu kopa na rozpęd
Ale jakoś ominęła mnie ta moda na pośpiech
Nie rozumiem zaślepieńców
Którzy kłamią jak z nut
Jedno co mam im do powiedzenia, to brak słów
Pengę większą dlatego zarób
Pokaż, że nie jesteś tylko
Częścią jakiegoś planu
Tu ludzie widzą to co chcą
Nie widzą kurestwa to materialiści
Których nie stać na złote serca
Zbieram żniwo, plony, nadzieję
Hoduję chciwość, niechęć, złudzenie
I przez to wszystko mówię do siebie sam
I przez to wszystko jestem tu, a nie tam
Mam plan na jutro, ale to tylko słowo
A ja boję się, że zabrzmi rzeczowo
Kiedy skończę w końcu ten bieg
Zeskrobuję z przedsionków tę rdzę
Antymateria, antymateria
Hoduję chciwość, niechęć, złudzenie
I przez to wszystko mówię do siebie sam
I przez to wszystko jestem tu, a nie tam
Mam plan na jutro, ale to tylko słowo
A ja boję się, że zabrzmi rzeczowo
Kiedy skończę w końcu ten bieg
Zeskrobuję z przedsionków tę rdzę
Antymateria, antymateria
Żaden ze mnie tyran, nie czuję się na siłach
Żeby zmieniać Cię na siłę
Ja to nie Disulfiram
Ja czuję się jak brylant
Wszyscy chcą mnie dotknąć
Mała studentka w brylach
Której życie jest książką
Dama nadęta w szpilach
Której życie jest plotką
A możliwości nikną, choć wymagania rosną
Zawsze marzyłem o wielu podróżach
Tak jak Ty o różach i
Tych zaręczynach u podnóża gór
Pora zacząć coś budować na tych gruzach
Ambicje mam ogromne
W dzień moich narodzin umarł król
Zapłakałem gdzieś na porodówce
Pewnie gdybyś wtedy spytał moich
Starych: "co to sukces?"
Powiedzieliby, że to spokojne życie
W jakim nie zabraknie Ci jedzenia, ani pracy
Takie były czasy
Nauczyli się oszczędzać, aż do przesady
Ja nauczyłem się oszczędzać, aż do przesady
Duże znane loga, ubieranie, moda?
Oni w głowach mają raczej umieranie
Co za popierdolony świat? Daje by zabrać
I nawet jak minie ciemność to
Nam świecą w oczy światła
Mała, wiem czego chce poznaj mojego ziomka
Jak chcesz poznać innego mnie
Co dzień się zmieniam, ale nie w innego mnie
Jestem lepszym sobą
Chociaż nie ma niewinnego mnie
Życie dało mi tu kopa na rozpęd
Ale jakoś ominęła mnie ta moda na pośpiech
Nie rozumiem zaślepieńców
Którzy kłamią jak z nut
Jedno co mam im do powiedzenia, to brak słów
Pengę większą dlatego zarób
Pokaż, że nie jesteś tylko
Częścią jakiegoś planu
Tu ludzie widzą to co chcą
Nie widzą kurestwa to materialiści
Których nie stać na złote serca
Zbieram żniwo, plony, nadzieję
Hoduję chciwość, niechęć, złudzenie
I przez to wszystko mówię do siebie sam
I przez to wszystko jestem tu, a nie tam
Mam plan na jutro, ale to tylko słowo
A ja boję się, że zabrzmi rzeczowo
Kiedy skończę w końcu ten bieg
Zeskrobuję z przedsionków tę rdzę
Antymateria, antymateria