Bisz, Flicker Fox - Mały Książę tekst piosenki (lyrics)
Jarosław Jaruszewski
[Bisz, Flicker Fox - Mały Książę tekst piosenki lyrics]
Na woskowym tronie blady płomień
Znowu cienie są po naszej stronie
To nie szampan, choć wystrzelił korek
Pożeramy wzrokiem wieczny ogień
W oknie czarne monolity wygasłych wieżowców
Usta rozdziawione w "Wow" jak
U małych chłopców
Serca robią bow down jak u jaskiniowców
W dali ciemność wymazała linię horyzontu
Odżywa świat, brak sztucznego światła
Neon miasta zgasł, świętokradca
Co przejął skarb nasz
Dumę królewskiego skarbca
Klejnoty w koronie tu masz
Całe niebo w gwiazdach
Choć nie gra nic, wszystko jest w porządku
Mała pełnia, suma czterech kątów
Rzeczywistość to jedynie konstrukt
Zamykam oczy, otwieram je w środku
Świat stanął w oknie, wszystko jest wolne
Na dłoni wszechświat jak mały książę
Czas stoi w okniе, świat mówi do mnie
Rozumiem wszystko jak mały książę
Czas nie płyniе kiedy nie ma prądu
Więcej widzę kiedy nie ma bodźców
Jest mi tak przyziemnie
Jest mi tak przyziemnie
Czas nie płynie kiedy nie ma prądu
Więcej widzę kiedy nie ma bodźców
Jest mi tak przyziemnie
Ściany, które spoczywały tu w pokoju
W nieruchomym, ołowianym świetle ledów
W podnieceniu drżą gotowe do skoku
Chcą rozkazów po zbyt długim bezkrólewiu
Wpatrzone we mnie przedmioty wszelkie
Glina musiała patrzeć tak na Boga
Kiedy brał ją w ręce
Nawet najmniejsze bibeloty marzą
O tym świetle
Nogami przebierając krzesła stoją przejęte
Chcą rzucać cienie jak zaklęcia
Rozpocząć spektakl
Blady płomień już zajmuje miejsca
Ponad zgaszonym miastem wstaje pełnia
W jamniku na baterie gra "Eternia"
Telemach w baggy jeansach
Mówi chwili: "Stój"
Bierze latarkę, książkę
Włazi z nimi pod stół
Próbuje skrócić dystans, odnaleźć ślady stóp
"Gdzie jesteś mały książę?" Woła blady król
Świat stanął w oknie, wszystko jest wolne
Na dłoni wszechświat jak mały książę
Czas stoi w oknie, świat mówi do mnie
Rozumiem wszystko jak mały książę
Czas nie płynie kiedy nie ma prądu
Więcej widzę kiedy nie ma bodźców
Jest mi tak przyziemnie
Jest mi tak przyziemnie
Czas nie płynie kiedy nie ma prądu
Więcej widzę kiedy nie ma bodźców
Rzeczywistość to jedynie konstrukt
Zamykam oczy otwieram je w środku
Znowu cienie są po naszej stronie
To nie szampan, choć wystrzelił korek
Pożeramy wzrokiem wieczny ogień
W oknie czarne monolity wygasłych wieżowców
Usta rozdziawione w "Wow" jak
U małych chłopców
Serca robią bow down jak u jaskiniowców
W dali ciemność wymazała linię horyzontu
Odżywa świat, brak sztucznego światła
Neon miasta zgasł, świętokradca
Co przejął skarb nasz
Dumę królewskiego skarbca
Klejnoty w koronie tu masz
Całe niebo w gwiazdach
Choć nie gra nic, wszystko jest w porządku
Mała pełnia, suma czterech kątów
Rzeczywistość to jedynie konstrukt
Zamykam oczy, otwieram je w środku
Świat stanął w oknie, wszystko jest wolne
Na dłoni wszechświat jak mały książę
Czas stoi w okniе, świat mówi do mnie
Rozumiem wszystko jak mały książę
Czas nie płyniе kiedy nie ma prądu
Więcej widzę kiedy nie ma bodźców
Jest mi tak przyziemnie
Jest mi tak przyziemnie
Czas nie płynie kiedy nie ma prądu
Więcej widzę kiedy nie ma bodźców
Jest mi tak przyziemnie
Ściany, które spoczywały tu w pokoju
W nieruchomym, ołowianym świetle ledów
W podnieceniu drżą gotowe do skoku
Chcą rozkazów po zbyt długim bezkrólewiu
Wpatrzone we mnie przedmioty wszelkie
Glina musiała patrzeć tak na Boga
Kiedy brał ją w ręce
Nawet najmniejsze bibeloty marzą
O tym świetle
Nogami przebierając krzesła stoją przejęte
Chcą rzucać cienie jak zaklęcia
Rozpocząć spektakl
Blady płomień już zajmuje miejsca
Ponad zgaszonym miastem wstaje pełnia
W jamniku na baterie gra "Eternia"
Telemach w baggy jeansach
Mówi chwili: "Stój"
Bierze latarkę, książkę
Włazi z nimi pod stół
Próbuje skrócić dystans, odnaleźć ślady stóp
"Gdzie jesteś mały książę?" Woła blady król
Świat stanął w oknie, wszystko jest wolne
Na dłoni wszechświat jak mały książę
Czas stoi w oknie, świat mówi do mnie
Rozumiem wszystko jak mały książę
Czas nie płynie kiedy nie ma prądu
Więcej widzę kiedy nie ma bodźców
Jest mi tak przyziemnie
Jest mi tak przyziemnie
Czas nie płynie kiedy nie ma prądu
Więcej widzę kiedy nie ma bodźców
Rzeczywistość to jedynie konstrukt
Zamykam oczy otwieram je w środku