Bisz - Passio tekst piosenki (lyrics)
Jarosław Jaruszewski
[Bisz - Passio tekst piosenki lyrics]
Czasem jedyne co pozostaje
To ten bezsensowny upór natrętna myśl
Że trzeba realizować marzenia
Nawet jeśli nie mają innej wartości
Niż to głupkowate 'bo tak mi się uroiło'
To jest pasja, później obsesja
Na końcu zmęczony triumf
Albo nieznośna porażka
Lecz tylko 'to' tak napędza -
Zrobić to, och, zrobić to! Co?
Coś żeby przestać czuć miałkość
To jedyny powód
Dla którego można coś jeszcze poświęcić
Zmusić się do ostatecznego wysiłku
Pracować szczerze przełamać
Siebie przyzwyczajenie
Opór
Nie wiem czy to się wybiera nie sądzę
To nie jest tak że możesz być kim chcesz
To jest tak, że może uda Ci się osiągnąć
Maksimum siebie
Mniej lub bardziej szczęśliwie
Bo nie wybierasz czasu ani miejsca
Ani skłonności które nabywasz przypadkiem
(wszystkie matki świata powinny czuwać
Nad lekturami swoich dzieci -
Bo co ze mną zrobił Norwid?
- a jednak dziękuję za to, a Ty mamo
Płaczesz nade mną spóźnionymi łzami
I czemu nie jestem kimkolwiek innym?
Nauczycielem, sprzedawcą, architektem
Żeby to wszystko było choć odrobinę
Prostsze)
To wszystko i ja w tym wszystkim to
Ślepy los (czy też przemyślny scenariusz
Boga, prawo karmy, czyli w efekcie -
To samo tak samo nieprzeniknione)
I to jest (jak) miłość trwasz przy tym
Nawet jeśli nie przynosi Ci nic
Oprócz cierpienia
Pasja Nietzschego pasja Rockefellera
Pasja Bukowskiego pasja Don Juana
Pasja Chrystusa
Do bólu
Ale tylko 'to' tak napędza
Tylko to kreuje bohaterów mimo woli uczucie
Że muszą to zrobić ponad wszystko i robią to
To ten bezsensowny upór natrętna myśl
Że trzeba realizować marzenia
Nawet jeśli nie mają innej wartości
Niż to głupkowate 'bo tak mi się uroiło'
To jest pasja, później obsesja
Na końcu zmęczony triumf
Albo nieznośna porażka
Lecz tylko 'to' tak napędza -
Zrobić to, och, zrobić to! Co?
Coś żeby przestać czuć miałkość
To jedyny powód
Dla którego można coś jeszcze poświęcić
Zmusić się do ostatecznego wysiłku
Pracować szczerze przełamać
Siebie przyzwyczajenie
Opór
Nie wiem czy to się wybiera nie sądzę
To nie jest tak że możesz być kim chcesz
To jest tak, że może uda Ci się osiągnąć
Maksimum siebie
Mniej lub bardziej szczęśliwie
Bo nie wybierasz czasu ani miejsca
Ani skłonności które nabywasz przypadkiem
(wszystkie matki świata powinny czuwać
Nad lekturami swoich dzieci -
Bo co ze mną zrobił Norwid?
- a jednak dziękuję za to, a Ty mamo
Płaczesz nade mną spóźnionymi łzami
I czemu nie jestem kimkolwiek innym?
Nauczycielem, sprzedawcą, architektem
Żeby to wszystko było choć odrobinę
Prostsze)
To wszystko i ja w tym wszystkim to
Ślepy los (czy też przemyślny scenariusz
Boga, prawo karmy, czyli w efekcie -
To samo tak samo nieprzeniknione)
I to jest (jak) miłość trwasz przy tym
Nawet jeśli nie przynosi Ci nic
Oprócz cierpienia
Pasja Nietzschego pasja Rockefellera
Pasja Bukowskiego pasja Don Juana
Pasja Chrystusa
Do bólu
Ale tylko 'to' tak napędza
Tylko to kreuje bohaterów mimo woli uczucie
Że muszą to zrobić ponad wszystko i robią to