Hans - Słowo tekst piosenki (lyrics)
[Hans - Słowo tekst piosenki lyrics]
Słowa przepracowane są Ofiary bezsenności
Z przetrenowania nie mogą spać
Powstają w nocy
Plączą się i gubią w korytarzach senne mary
Nie mają własnego zdania
Chcą łączyć się w pary
Nie mogą się skupić, rozproszone, płochliwe
Drgają chowają się nerwowo, a potem uciekają
Naiwne i niemądre, nierównym wierszem
Wychodzą bez szalika na zimne powietrze
Słowa są przeceniane zdobycze wyprzedaży
Na targach różności, używane wiele razy
Kupione tanio, ze skłonnością do przesady
Zbyt dużo mają goryczy
Lub za słodkie dla odmiany
Puste kalorie, proste węglowodany
Nie ma swojego zapachu ani smaku
Perfumowany i aromatyzowany
Zebrany w zbitek wers dzieło przypadku
Przebrany, wypudrowany i nieswój
Bez parasola wychodzi
Może chce umyć na deszczu
Na początku było słowo, w nim było życie
Wszystko przez nie się stało
Lecz świat go nie poznał
Na początku było słowo, w nim było życie
Wszystko przez nie się stało
Lecz świat go nie poznał
Układają się w zdania nadrzędne
I szukają niewolników
Chcą zaklęciami pętać Gromady przymiotników
Kiedy nie patrzy słowo prawda
Tworzą chwytliwe, krzykliwe hasła
Stoi za nimi tylko pustka
Niedomówienia, błahostki i półsłówka
Chciały by wyrażać więcej
Nawiasami, dwukropkami być najczęściej
I odbierać ważnym sprawom wszelkiej wagi
Przedszkolnymi zabawnymi zdrobnieniami
Ubierają cudzysłów
Chowają agresję za sarkazm
Wyrywają z kontekstu serwując
Ćwierćprawdy na pokaz
Nikt nie zapyta gdy komunikat doszedł
Jaki był pełny obraz? bo to
Nie liczy się potem
Ta zabawa bez końca, uzależniająca tak bardzo
Gry słowne niewinnie kłaniają się
W pas manipulacjom
By ukryć coś w imię pokrętnej logiki
Przebierają się grupowo w eufemizmy
Kto chce widzieć bez zniekształceń czyta
Między wierszami słów
Których już się nie używa
Kto chce wiedzieć bez zniekształceń czyta
Między wierszami słów
Których już się nie używa
Na początku było słowo, w nim było życie
Wszystko przez nie się stało
Lecz świat go nie poznał
Na początku było słowo, w nim było życie
Wszystko przez nie się stało
Lecz świat go nie poznał
Z przetrenowania nie mogą spać
Powstają w nocy
Plączą się i gubią w korytarzach senne mary
Nie mają własnego zdania
Chcą łączyć się w pary
Nie mogą się skupić, rozproszone, płochliwe
Drgają chowają się nerwowo, a potem uciekają
Naiwne i niemądre, nierównym wierszem
Wychodzą bez szalika na zimne powietrze
Słowa są przeceniane zdobycze wyprzedaży
Na targach różności, używane wiele razy
Kupione tanio, ze skłonnością do przesady
Zbyt dużo mają goryczy
Lub za słodkie dla odmiany
Puste kalorie, proste węglowodany
Nie ma swojego zapachu ani smaku
Perfumowany i aromatyzowany
Zebrany w zbitek wers dzieło przypadku
Przebrany, wypudrowany i nieswój
Bez parasola wychodzi
Może chce umyć na deszczu
Na początku było słowo, w nim było życie
Wszystko przez nie się stało
Lecz świat go nie poznał
Na początku było słowo, w nim było życie
Wszystko przez nie się stało
Lecz świat go nie poznał
Układają się w zdania nadrzędne
I szukają niewolników
Chcą zaklęciami pętać Gromady przymiotników
Kiedy nie patrzy słowo prawda
Tworzą chwytliwe, krzykliwe hasła
Stoi za nimi tylko pustka
Niedomówienia, błahostki i półsłówka
Chciały by wyrażać więcej
Nawiasami, dwukropkami być najczęściej
I odbierać ważnym sprawom wszelkiej wagi
Przedszkolnymi zabawnymi zdrobnieniami
Ubierają cudzysłów
Chowają agresję za sarkazm
Wyrywają z kontekstu serwując
Ćwierćprawdy na pokaz
Nikt nie zapyta gdy komunikat doszedł
Jaki był pełny obraz? bo to
Nie liczy się potem
Ta zabawa bez końca, uzależniająca tak bardzo
Gry słowne niewinnie kłaniają się
W pas manipulacjom
By ukryć coś w imię pokrętnej logiki
Przebierają się grupowo w eufemizmy
Kto chce widzieć bez zniekształceń czyta
Między wierszami słów
Których już się nie używa
Kto chce wiedzieć bez zniekształceń czyta
Między wierszami słów
Których już się nie używa
Na początku było słowo, w nim było życie
Wszystko przez nie się stało
Lecz świat go nie poznał
Na początku było słowo, w nim było życie
Wszystko przez nie się stało
Lecz świat go nie poznał