Hans - Zmywam tekst piosenki (lyrics)
[Hans - Zmywam tekst piosenki lyrics]
Zmywam w wódce brud powagi
Breja ocieka w ściek
Kąpię w tym moje wersety zagłady
Krew purpurą barwi śnieg
Wyłączam tv jakbym zatrzasnął zsyp śmiecia
Czuję że trochę zelżał smród
A spory procent społeczeństwa
Jest bezzwrotnie zatracony
Ma gnijące odleżyny i chory mózg
Prawdę fabrykują głowy pełne szczurów
A biegunka językowa to rozrywka dla mas
Nie wiesz kto jest kim
Nawet czy sam jesteś sobą bo kim masz być
Mówią tobie cały czas
Zagoniony i skundlony nie masz
Czasu by pomyśleć
Wciąż na nowo kalibrują twoje
Poglądy na świat
Aberracje umysłowe i rozrywki dla małp
Naśladujesz nie myśląc wolisz być taki sam
Świnie noszą korone orzeł w gównie tonie
A czerwono białe płótno porwał wiatr
A ja zmywam w wódce brud z tej flagi
Breja ocieka w ściek
Kąpię w tym moje wersety zagłady
Krew purpurą barwi śnieg
Wyłączam radio jestem ponad to
Wolę milczenie niż kłamstwo w głos
Gdy autorytet to były konfident
Który swoją metrykę palił w czarną noc
Biedni się męczą i klęczą
Błogosławieni tłustą upierścienioną ręką
A bogaci w pocie czoła dębatują
Na szczytach i solidarnie
Współczują im zdalnie
Przed obiektywami kamer dając wyrazy poparcia
Popijając koktajlem śmiechu i politowania
Puste słowa aby oczarować motłoch
Nie czujesz że frazesy dudnią jak dzwon?
Mieć monopol na prawdę aby wytrzeć nią mordę
A na końcu w bagnie utopić ją
A ja zmywam w wódce brud z tej prawdy
Breja ocieka w ściek
Kąpię w tym moje wersety zagłady
Krew purpurą barwi śnieg
Niech płoną gazety lub czasopisma
Ich tusz śmierdzi jak gnijący trup
Błyszczące jak klozety wciąż te same nazwiska
Z kolorowych tabloidów patrzą na szary tłum
Wzory do naśladowania wszędzie
Aż do wyrzygania
Opiniotwórcze elity rakotwórcze zajadle
Dla każdej innej myśli
Przez nie nieautoryzowanej
A gdzie ambasada z krainy zdrowego rozsądku?
Aby każdy z nas usłyszeć ją mógł
W ruinach dumy i honoru
Zduszona wśród milionów krzykliwych tonów
I klinicznie chorych słów
Spójrz w niebo świnia tego nie potrafi
Nie naśladuj ślepo tak jak tresowane małpy
Szukaj sensu wśród wersów mądrych wierszy
Prawda tli się między nami
W twojej samodzielnej myśli
Prawda przeciw światu pierwszy
Krok jest najtrudniejszy
A ja zmywam ten brud słowami
Breja ocieka w ściek
Kąpię w tym moje wersety zagłady
Krew purpurą barwi śnieg
Breja ocieka w ściek
Kąpię w tym moje wersety zagłady
Krew purpurą barwi śnieg
Wyłączam tv jakbym zatrzasnął zsyp śmiecia
Czuję że trochę zelżał smród
A spory procent społeczeństwa
Jest bezzwrotnie zatracony
Ma gnijące odleżyny i chory mózg
Prawdę fabrykują głowy pełne szczurów
A biegunka językowa to rozrywka dla mas
Nie wiesz kto jest kim
Nawet czy sam jesteś sobą bo kim masz być
Mówią tobie cały czas
Zagoniony i skundlony nie masz
Czasu by pomyśleć
Wciąż na nowo kalibrują twoje
Poglądy na świat
Aberracje umysłowe i rozrywki dla małp
Naśladujesz nie myśląc wolisz być taki sam
Świnie noszą korone orzeł w gównie tonie
A czerwono białe płótno porwał wiatr
A ja zmywam w wódce brud z tej flagi
Breja ocieka w ściek
Kąpię w tym moje wersety zagłady
Krew purpurą barwi śnieg
Wyłączam radio jestem ponad to
Wolę milczenie niż kłamstwo w głos
Gdy autorytet to były konfident
Który swoją metrykę palił w czarną noc
Biedni się męczą i klęczą
Błogosławieni tłustą upierścienioną ręką
A bogaci w pocie czoła dębatują
Na szczytach i solidarnie
Współczują im zdalnie
Przed obiektywami kamer dając wyrazy poparcia
Popijając koktajlem śmiechu i politowania
Puste słowa aby oczarować motłoch
Nie czujesz że frazesy dudnią jak dzwon?
Mieć monopol na prawdę aby wytrzeć nią mordę
A na końcu w bagnie utopić ją
A ja zmywam w wódce brud z tej prawdy
Breja ocieka w ściek
Kąpię w tym moje wersety zagłady
Krew purpurą barwi śnieg
Niech płoną gazety lub czasopisma
Ich tusz śmierdzi jak gnijący trup
Błyszczące jak klozety wciąż te same nazwiska
Z kolorowych tabloidów patrzą na szary tłum
Wzory do naśladowania wszędzie
Aż do wyrzygania
Opiniotwórcze elity rakotwórcze zajadle
Dla każdej innej myśli
Przez nie nieautoryzowanej
A gdzie ambasada z krainy zdrowego rozsądku?
Aby każdy z nas usłyszeć ją mógł
W ruinach dumy i honoru
Zduszona wśród milionów krzykliwych tonów
I klinicznie chorych słów
Spójrz w niebo świnia tego nie potrafi
Nie naśladuj ślepo tak jak tresowane małpy
Szukaj sensu wśród wersów mądrych wierszy
Prawda tli się między nami
W twojej samodzielnej myśli
Prawda przeciw światu pierwszy
Krok jest najtrudniejszy
A ja zmywam ten brud słowami
Breja ocieka w ściek
Kąpię w tym moje wersety zagłady
Krew purpurą barwi śnieg