Jongmen - Fenix tekst piosenki (lyrics)
[Jongmen - Fenix tekst piosenki lyrics]
Znów odradzam się jak fenix czyste mam myśli
Wraca stary
Dobry Jongmen i skurwysyńskie flow
Jongmen nie jongman, shotgun, pow, pow, pow
Ostatni rok dał mi popalić, Robert De Niro
Chłopak z ferajny wraca tu z potrójoną siłą
Nie było miło, ale było, minęło
Dalej życie toczy się
Dramat, balet – tak na zmianę
A z wokalem płyń, napędzam ten sam młyn
Złą sławą owiany, jak kartel z Medellín
I lecę dodać wiary, by dać Ci siłę stary
Ja robię to od lat, wstaję z popiołu chwały
Jak stały, jak koń trojański cwany
Ty jesteś jak konik bujany - zaledwie mały
Mają wybujałe ego, zapytasz: ''dlaczego
Ziom?''
Nie widzą tego, kochają siebie jak mało kto
Jak z poziomu swego ego, skoczą na poziom IQ
Niech skaczą na główkę
Śmierć masz tu jak w banku
Na złamanie karku, choć to niewiele zmieni
Ja wstaję jak fenix z cieni, zgliszczy
Z podziemi
Jak fenix wstaje, by wyzwolić moc
By obrócić złość, by zostawić coś tu
Jak fenix, w końcu mówię sobie dość
By oddalić zło, by zrozumiał ktoś tu
Czas by w porę się obudzić
By mydlany świat prysł
Widze w koło martwych ludzi
Jakbym miał szósty zmysł
I nie potrzebuje nic, by ocenić kto jest kto
Zobacz kto z Tobą jest
Kiedy widzisz tylko dno
Mi już nie zależy na tych
Którym nie zależy na mnie
To jest prosta definicja
Mej selekcji naturalnej
Człowieczeństwo marne
Gdy wypełnia je chciwość
Uczciwie możesz liczyć na czyjąś nieuczciwość
Niewolnicy życia w czasach pokojowej wojny
Tylko w swoich marzeniach
Jesteś naprawdę wolny
Bądź spokojny, patrz na horyzont, na zenit
Popiół zostanie po Tobie
Żebyś mógł wstać jak Fenix
Zmienić, spełnić się nie w ukryciu
Chciałbym, żebyś znalazł to
Czego szukasz w swoim życiu
Każdy błądzi - ludzka rzecz
I wyrzuca myśli wstecz i odrzuca przez to
To czego tak naprawdę chce
Potem biegnie - nie wie gdzie, myśląc
Że jest nieomylny
I opinia wszystkich innych
A naprawdę sam jest winny
Jak fenix wstaje, by wyzwolić moc
By obrócić złość, by zostawić coś tu
Jak fenix, w końcu mówię sobie dość
By oddalić zło, by zrozumiał ktoś tu
Wraca stary
Dobry Jongmen i skurwysyńskie flow
Jongmen nie jongman, shotgun, pow, pow, pow
Ostatni rok dał mi popalić, Robert De Niro
Chłopak z ferajny wraca tu z potrójoną siłą
Nie było miło, ale było, minęło
Dalej życie toczy się
Dramat, balet – tak na zmianę
A z wokalem płyń, napędzam ten sam młyn
Złą sławą owiany, jak kartel z Medellín
I lecę dodać wiary, by dać Ci siłę stary
Ja robię to od lat, wstaję z popiołu chwały
Jak stały, jak koń trojański cwany
Ty jesteś jak konik bujany - zaledwie mały
Mają wybujałe ego, zapytasz: ''dlaczego
Ziom?''
Nie widzą tego, kochają siebie jak mało kto
Jak z poziomu swego ego, skoczą na poziom IQ
Niech skaczą na główkę
Śmierć masz tu jak w banku
Na złamanie karku, choć to niewiele zmieni
Ja wstaję jak fenix z cieni, zgliszczy
Z podziemi
Jak fenix wstaje, by wyzwolić moc
By obrócić złość, by zostawić coś tu
Jak fenix, w końcu mówię sobie dość
By oddalić zło, by zrozumiał ktoś tu
Czas by w porę się obudzić
By mydlany świat prysł
Widze w koło martwych ludzi
Jakbym miał szósty zmysł
I nie potrzebuje nic, by ocenić kto jest kto
Zobacz kto z Tobą jest
Kiedy widzisz tylko dno
Mi już nie zależy na tych
Którym nie zależy na mnie
To jest prosta definicja
Mej selekcji naturalnej
Człowieczeństwo marne
Gdy wypełnia je chciwość
Uczciwie możesz liczyć na czyjąś nieuczciwość
Niewolnicy życia w czasach pokojowej wojny
Tylko w swoich marzeniach
Jesteś naprawdę wolny
Bądź spokojny, patrz na horyzont, na zenit
Popiół zostanie po Tobie
Żebyś mógł wstać jak Fenix
Zmienić, spełnić się nie w ukryciu
Chciałbym, żebyś znalazł to
Czego szukasz w swoim życiu
Każdy błądzi - ludzka rzecz
I wyrzuca myśli wstecz i odrzuca przez to
To czego tak naprawdę chce
Potem biegnie - nie wie gdzie, myśląc
Że jest nieomylny
I opinia wszystkich innych
A naprawdę sam jest winny
Jak fenix wstaje, by wyzwolić moc
By obrócić złość, by zostawić coś tu
Jak fenix, w końcu mówię sobie dość
By oddalić zło, by zrozumiał ktoś tu