L.U.C. - Wrometamorfoza tekst piosenki (lyrics)
[L.U.C. - Wrometamorfoza tekst piosenki lyrics]
Przekroczył próg ceglanego studium
Przed drzwiami wielkie stare
Drzewa odegrały preludium
Pamiętnej chwili partytura
Wolno przekroczył wrota jak
Próg świątyni samuraj
Pomyłek portal trzasnął za nim nim
Powiedział mu bay bay
Stary parkiet zaskrzypiał jak
W zajezdni tramwaj
A potem chwilę było pusto
Wtedy naprzeciw siebie, ujrzał siebie, lecz
To nie było lustro, tłusto
To byłem ja
Który błąkałem się tak sam od matury
Staliśmy jak pałeczki dyrygenta uwertury
Dwa kaptury oczami przenikały się
Jak słońce cienkie chmury
Gdyby nie Kapitan Gleba
Gdyby nie Aniołów chóry
Mogliśmy już nigdy nie spotkać się
Jednak te mury
Połączyły nas jak fale odległe aparatury
Wyglądał jak cień ponury
Myślał że to sen na pewno
Patrzyłem na siebie wyschniętego jak drewno
Głębokie sine oczodoły nie
Czyniły go królewną
Wyglądał jak Stachursky który wybrał
By jazz zamiast techno wtedy mu rzekłem
Witaj Ty moja głowo, no ładnie
Choćbyś był sową
Wystarczy kilka lat bez serca
By zawitać na dnie
Gdzieś ty wędrował chłopie jak Chylińska
Wpadłeś w otchłani matnię… nie wiem
Pogubiłem się zdrowo jak klucze
Jak numerki szatnie
Chyba trzeba tak błądzić tymczasowo
Ślepo i nieskładnie, by poznać prawdę
Choć wiem, że czas nam cenne minuty kradnie
A życie krótkie jest jak nogi kłamstwa
Jak polskie autostrady przejezdne bezpłatnie
Dobrze że jesteś, rozum masz a ja wyobraźnię
Gdy złączymy siłę tu raz
Może spełnimy kilka pragnień
Jak Neo tu teraz wybierz pigułkę
Wszak nie da się ukryć
To nie na konsoli gra
Scena ma głębokie zapadnie
Późno by zacząć, duże ryzyko
Sztuka zdrowie kradnie
Normalne życie bez kaptura
Jest pewniejsze więc, przemyśl to dokładnie
Wtedy pociągnął sznur, jak dym z komina
Poszła w górę znowu kurtyna
Naiwny Szwejk popchnął domina
Wielką życia przygodę rozpoczyna
Choć wiele lat od zera na nizinach
Tworzyć będzie Rzym w małych
Pokornych dziwnych czynach choć krew
Pot i łzy brak koneksji – droga kapucyna
Nigdy nie uwierzyłby
Co dla odważnych los w kieszeni trzyma
Co dla odważnych los w kieszeni trzyma
Przed drzwiami wielkie stare
Drzewa odegrały preludium
Pamiętnej chwili partytura
Wolno przekroczył wrota jak
Próg świątyni samuraj
Pomyłek portal trzasnął za nim nim
Powiedział mu bay bay
Stary parkiet zaskrzypiał jak
W zajezdni tramwaj
A potem chwilę było pusto
Wtedy naprzeciw siebie, ujrzał siebie, lecz
To nie było lustro, tłusto
To byłem ja
Który błąkałem się tak sam od matury
Staliśmy jak pałeczki dyrygenta uwertury
Dwa kaptury oczami przenikały się
Jak słońce cienkie chmury
Gdyby nie Kapitan Gleba
Gdyby nie Aniołów chóry
Mogliśmy już nigdy nie spotkać się
Jednak te mury
Połączyły nas jak fale odległe aparatury
Wyglądał jak cień ponury
Myślał że to sen na pewno
Patrzyłem na siebie wyschniętego jak drewno
Głębokie sine oczodoły nie
Czyniły go królewną
Wyglądał jak Stachursky który wybrał
By jazz zamiast techno wtedy mu rzekłem
Witaj Ty moja głowo, no ładnie
Choćbyś był sową
Wystarczy kilka lat bez serca
By zawitać na dnie
Gdzieś ty wędrował chłopie jak Chylińska
Wpadłeś w otchłani matnię… nie wiem
Pogubiłem się zdrowo jak klucze
Jak numerki szatnie
Chyba trzeba tak błądzić tymczasowo
Ślepo i nieskładnie, by poznać prawdę
Choć wiem, że czas nam cenne minuty kradnie
A życie krótkie jest jak nogi kłamstwa
Jak polskie autostrady przejezdne bezpłatnie
Dobrze że jesteś, rozum masz a ja wyobraźnię
Gdy złączymy siłę tu raz
Może spełnimy kilka pragnień
Jak Neo tu teraz wybierz pigułkę
Wszak nie da się ukryć
To nie na konsoli gra
Scena ma głębokie zapadnie
Późno by zacząć, duże ryzyko
Sztuka zdrowie kradnie
Normalne życie bez kaptura
Jest pewniejsze więc, przemyśl to dokładnie
Wtedy pociągnął sznur, jak dym z komina
Poszła w górę znowu kurtyna
Naiwny Szwejk popchnął domina
Wielką życia przygodę rozpoczyna
Choć wiele lat od zera na nizinach
Tworzyć będzie Rzym w małych
Pokornych dziwnych czynach choć krew
Pot i łzy brak koneksji – droga kapucyna
Nigdy nie uwierzyłby
Co dla odważnych los w kieszeni trzyma
Co dla odważnych los w kieszeni trzyma