Piekielny, Blizna, Mateusz Biały - Piszą do mnie smutni ludzie tekst piosenki (lyrics)
Zobacz wszystkie teksty piosenek Piekielny
Zobacz wszystkie teksty piosenek Blizna
Zobacz wszystkie teksty piosenek Mateusz Biały
[Piekielny, Blizna, Mateusz Biały - Piszą do mnie smutni ludzie tekst piosenki lyrics]
Ludzie chcą ode mnie pomocy
Pomimo słuchania o tym, że sam mam tu dosyć
Przyjmuje ciosy
Nie o wszystkim potem mówię na głos
Problemy całe życie gdzieś się do mnie garną
Po ciężkim dniu odpalam skrzynkę nada
I znowu wiadomości "sorry, że przeszkadzam"
Wiem co się świeci
Wszyscy zaczynają je podobnie
Nie wiedzą do kogo się zwrócić, piszą do mnie
Dałem się poznać jako wrażliwiec
I dzielą się wszystkim ze mną, aż niemożliwe
Historię takie że się jeży włos na głowie
I to czekanie na to, co ten gość odpowie
A ja nie mam żadnej
Książki jak pocieszać ludzi
Co powiedzieć - mają walczyć
Czy się przestać łudzić?
Czy te truizmy coś im dadzą, czy odwrócą losy
Kilka słów miałoby sprawić
Że już nie mają dosyć?
Piszą do mnie smutni ludzie
Smutne wiadomości
Połamani, przygaszeni, szukają wolności
Chcą ucieczki od apatii, żalu, animozji
Jak mam pomóc im jak sam jestem pełen emocji
Być może nie szukam już szczęścia bo
Jest gdzieś tu obok mnie
Choć czuje bardziej chłód a
W sercu deszcz wiesz
Nie zastanawiam się gdy znów piszesz
Trochę mi smutno, opisujesz swoje życie
A może moje, może to nasz monopol
Nie jestem skory bardziej jestem idiotą
Czuje wciaż krwotok gdzieś w
Środku coś mnie zabija
Gdy znów piszesz, czuje się raczej nijak
I to nie mija mi ja to nie Miyagi
Nie umiem tutaj być czasem nie umiem żyć
Nie chce już szukać wyjść
Daj tlenu daj iść trochę przestrzeni mi
I wiem to dotyka nas, czasem nie czuje szans
Znów pierdolony strach
Przesłania to co jasne i proste
Nic moim kosztem, nic moim kosztem
Piszą do mnie smutni ludzie
Smutne wiadomości
Połamani, przygaszeni, szukają wolności
Chcą ucieczki od apatii, żalu, animozji
Jak mam pomóc im jak sam jestem pełen emocji
Pomimo słuchania o tym, że sam mam tu dosyć
Przyjmuje ciosy
Nie o wszystkim potem mówię na głos
Problemy całe życie gdzieś się do mnie garną
Po ciężkim dniu odpalam skrzynkę nada
I znowu wiadomości "sorry, że przeszkadzam"
Wiem co się świeci
Wszyscy zaczynają je podobnie
Nie wiedzą do kogo się zwrócić, piszą do mnie
Dałem się poznać jako wrażliwiec
I dzielą się wszystkim ze mną, aż niemożliwe
Historię takie że się jeży włos na głowie
I to czekanie na to, co ten gość odpowie
A ja nie mam żadnej
Książki jak pocieszać ludzi
Co powiedzieć - mają walczyć
Czy się przestać łudzić?
Czy te truizmy coś im dadzą, czy odwrócą losy
Kilka słów miałoby sprawić
Że już nie mają dosyć?
Piszą do mnie smutni ludzie
Smutne wiadomości
Połamani, przygaszeni, szukają wolności
Chcą ucieczki od apatii, żalu, animozji
Jak mam pomóc im jak sam jestem pełen emocji
Być może nie szukam już szczęścia bo
Jest gdzieś tu obok mnie
Choć czuje bardziej chłód a
W sercu deszcz wiesz
Nie zastanawiam się gdy znów piszesz
Trochę mi smutno, opisujesz swoje życie
A może moje, może to nasz monopol
Nie jestem skory bardziej jestem idiotą
Czuje wciaż krwotok gdzieś w
Środku coś mnie zabija
Gdy znów piszesz, czuje się raczej nijak
I to nie mija mi ja to nie Miyagi
Nie umiem tutaj być czasem nie umiem żyć
Nie chce już szukać wyjść
Daj tlenu daj iść trochę przestrzeni mi
I wiem to dotyka nas, czasem nie czuje szans
Znów pierdolony strach
Przesłania to co jasne i proste
Nic moim kosztem, nic moim kosztem
Piszą do mnie smutni ludzie
Smutne wiadomości
Połamani, przygaszeni, szukają wolności
Chcą ucieczki od apatii, żalu, animozji
Jak mam pomóc im jak sam jestem pełen emocji