Pokahontaz - Zawód piosenkarz tekst piosenki (lyrics)
[Pokahontaz - Zawód piosenkarz tekst piosenki lyrics]
Ciągle się przemieszczam
Uciekam przed słońcem i deszczem
Jeżdżę, nie wiem, kiedy skończę nareszcie
Gdzie mieszkam? Gdzieś tam w jakimś mieście
Jak królewna śnieżka za siedmioma
W swym królestwie ciągle się przemieszczam
Uciekam przed słońcem i deszczem
Jeżdżę, nie wiem, kiedy skończę nareszcie
Gdzie mieszkam? Gdzieś tam w jakimś mieście
Jak królewna śnieżka za siedmioma
W swym królestwie
Siema, egzystencjalny dylemat mam, nie mam
To jak w domu, a nie tu czy tam, ściema
Naszym domem ziemia
Rzeczy stan zmienia wielka
Niewiadoma istnienia to podróże, małe i duże
Z aniołem stróżem, na górze
Przy zmiennej koniunkturze
Nadal służę, tej subkulturze
Na własnej skórze to poczuj i nie trzyj oczu
Kolejny wątek, gdzie tego początek
Przez ile dziesiątek kilometrów
Trwonię swój majątek
Tak co piątek stanowię wyjątek
Znów pyta rozsądek
Gdzie leży mój świata zakątek
Dokąd zmierzam, czy skąd wracam
Dróg nie skracam, w kółko praca
Czasem przekraczam limit, czasem zbaczam
Ale na czas zawracam
Ile czasu na tym spędzę –
Pytanie pada coraz częściej
Raczej prędzej się przekręcę, nim dowiem się
Gdzie moje miejsce
Ciągle się przemieszczam
Uciekam przed słońcem i deszczem
Jeżdżę, nie wiem, kiedy skończę nareszcie
Gdzie mieszkam? Gdzieś tam w jakimś mieście
Jak królewna śnieżka za siedmioma
W swym królestwie ciągle się przemieszczam
Uciekam przed słońcem i deszczem
Jeżdżę, nie wiem, kiedy skończę nareszcie
Gdzie mieszkam? Gdzieś tam w jakimś mieście
Jak królewna śnieżka za siedmioma
W swym królestwie
Uciekam przed słońcem i deszczem
Jeżdżę, nie wiem, kiedy skończę nareszcie
Gdzie mieszkam? Gdzieś tam w jakimś mieście
Jak królewna śnieżka za siedmioma
W swym królestwie ciągle się przemieszczam
Uciekam przed słońcem i deszczem
Jeżdżę, nie wiem, kiedy skończę nareszcie
Gdzie mieszkam? Gdzieś tam w jakimś mieście
Jak królewna śnieżka za siedmioma
W swym królestwie
Siema, egzystencjalny dylemat mam, nie mam
To jak w domu, a nie tu czy tam, ściema
Naszym domem ziemia
Rzeczy stan zmienia wielka
Niewiadoma istnienia to podróże, małe i duże
Z aniołem stróżem, na górze
Przy zmiennej koniunkturze
Nadal służę, tej subkulturze
Na własnej skórze to poczuj i nie trzyj oczu
Kolejny wątek, gdzie tego początek
Przez ile dziesiątek kilometrów
Trwonię swój majątek
Tak co piątek stanowię wyjątek
Znów pyta rozsądek
Gdzie leży mój świata zakątek
Dokąd zmierzam, czy skąd wracam
Dróg nie skracam, w kółko praca
Czasem przekraczam limit, czasem zbaczam
Ale na czas zawracam
Ile czasu na tym spędzę –
Pytanie pada coraz częściej
Raczej prędzej się przekręcę, nim dowiem się
Gdzie moje miejsce
Ciągle się przemieszczam
Uciekam przed słońcem i deszczem
Jeżdżę, nie wiem, kiedy skończę nareszcie
Gdzie mieszkam? Gdzieś tam w jakimś mieście
Jak królewna śnieżka za siedmioma
W swym królestwie ciągle się przemieszczam
Uciekam przed słońcem i deszczem
Jeżdżę, nie wiem, kiedy skończę nareszcie
Gdzie mieszkam? Gdzieś tam w jakimś mieście
Jak królewna śnieżka za siedmioma
W swym królestwie