Rahim, Grafit, Lilu - Można? tekst piosenki (lyrics)
Zobacz wszystkie teksty piosenek Rahim
Zobacz wszystkie teksty piosenek Grafit
Zobacz wszystkie teksty piosenek Lilu
[Rahim, Grafit, Lilu - Można? tekst piosenki lyrics]
W każdym uśmiechu widzę, że oddalamy się
W każdym oddechu czuję
Że wszystko znika gdzieś
Z każdym Twoim krokiem, gestem, dźwiękiem
Słowem zbliża się koniec
Gdzieś na przedmieściu
Gdzie usłany różami placyk
Tam w czułym objęciu
Tańczący z lalkami pajacyk
Znienacka ją zobaczył, łyka rzucony haczyk
Calutki boży świat patrzy jak ona
Ma go na tacy kto raczy to wytłumaczyć
Kiedy zamieni słowa na czyn
Ile trafiony hiacynt uniesie
W stanie rozpaczy
Marzy, bo ma czym, marzy, ma o kim
Nie patrząc na boki darzy ją sobą
Po czym razem w obłoki stawiają kroki
Te pamiątkowe błyski
Wszędobylskie wodotryski
Mrożące uczucia listki
Dwojga bliskich ponad wszystkim
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto
Wcześniej razem tydzień w tydzień
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto, ja
To widzę, wierz mi, że idzie
Tak dobrze jest mieć ciebie obok
Tak przy tym trudno jest być z tobą
Tak łatwo zniszczyć to co mamy
W co my gramy?
Gdzie jest "żyli długo i szczęśliwie"?
Znów miało być tak pięknie, a znowu nie idzie
I tyle sobie obiecałam, myślałam, że kochałam
Myślałam, że mam przyjaciela, kochanka
Partnera człowieka, któremu ufam
Który otoczy mnie opieką
I niby nic się nie dzieje
A stało się tak wiele
Jesteś moim wrogiem, a byłeś przyjacielem
I znowu wszyscy mnie o Ciebie pytają
A ja nadal nie wiem czemu
Czemu ludzie się rozstają
Czemu ludzie się rozstają?
Czemu ludzie się…?
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto
Wcześniej razem tydzień w tydzień
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto, ja
To widzę, wierz mi, że idzie
Mieliśmy wszystko, a nie mieliśmy nic
Rozpaliłaś ognisko w mym sercu jak nikt
Mieliśmy wszystko, teraz nie mamy nic
Byliśmy wtedy blisko, a tak daleko dziś
Czy na zbyt wiele pozwoliłem ci?
Uwierzyłem, że ziszczę swoje sny
Było nam cudownie do czasu gdy
Przyszło nam ze sobą razem żyć
Te kwiaty, kawiarnie, wieczory upalne
W miłości skąpane podróże w nieznane
Nieważne co dalej i co nam pisane
Bo gdy byłaś obok, byłaś mi balsamem
To wszystko przeminęło
Nie chcę więcej powracać do tego
Skasowałem z pamięci twe dzieło
Napisane było kredą to wszystko przeminęło
Nie powrócę więcej już do tego
Skasowałem z pamięci twe ego
Wiesz doskonale dlaczego
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto
Wcześniej razem tydzień w tydzień
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto, ja
To widzę, wierz mi, że idzie
W każdym oddechu czuję
Że wszystko znika gdzieś
Z każdym Twoim krokiem, gestem, dźwiękiem
Słowem zbliża się koniec
Gdzieś na przedmieściu
Gdzie usłany różami placyk
Tam w czułym objęciu
Tańczący z lalkami pajacyk
Znienacka ją zobaczył, łyka rzucony haczyk
Calutki boży świat patrzy jak ona
Ma go na tacy kto raczy to wytłumaczyć
Kiedy zamieni słowa na czyn
Ile trafiony hiacynt uniesie
W stanie rozpaczy
Marzy, bo ma czym, marzy, ma o kim
Nie patrząc na boki darzy ją sobą
Po czym razem w obłoki stawiają kroki
Te pamiątkowe błyski
Wszędobylskie wodotryski
Mrożące uczucia listki
Dwojga bliskich ponad wszystkim
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto
Wcześniej razem tydzień w tydzień
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto, ja
To widzę, wierz mi, że idzie
Tak dobrze jest mieć ciebie obok
Tak przy tym trudno jest być z tobą
Tak łatwo zniszczyć to co mamy
W co my gramy?
Gdzie jest "żyli długo i szczęśliwie"?
Znów miało być tak pięknie, a znowu nie idzie
I tyle sobie obiecałam, myślałam, że kochałam
Myślałam, że mam przyjaciela, kochanka
Partnera człowieka, któremu ufam
Który otoczy mnie opieką
I niby nic się nie dzieje
A stało się tak wiele
Jesteś moim wrogiem, a byłeś przyjacielem
I znowu wszyscy mnie o Ciebie pytają
A ja nadal nie wiem czemu
Czemu ludzie się rozstają
Czemu ludzie się rozstają?
Czemu ludzie się…?
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto
Wcześniej razem tydzień w tydzień
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto, ja
To widzę, wierz mi, że idzie
Mieliśmy wszystko, a nie mieliśmy nic
Rozpaliłaś ognisko w mym sercu jak nikt
Mieliśmy wszystko, teraz nie mamy nic
Byliśmy wtedy blisko, a tak daleko dziś
Czy na zbyt wiele pozwoliłem ci?
Uwierzyłem, że ziszczę swoje sny
Było nam cudownie do czasu gdy
Przyszło nam ze sobą razem żyć
Te kwiaty, kawiarnie, wieczory upalne
W miłości skąpane podróże w nieznane
Nieważne co dalej i co nam pisane
Bo gdy byłaś obok, byłaś mi balsamem
To wszystko przeminęło
Nie chcę więcej powracać do tego
Skasowałem z pamięci twe dzieło
Napisane było kredą to wszystko przeminęło
Nie powrócę więcej już do tego
Skasowałem z pamięci twe ego
Wiesz doskonale dlaczego
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto
Wcześniej razem tydzień w tydzień
Czy można kochać po to
Aby potem nienawidzić?
I rzucać w siebie błoto, ja
To widzę, wierz mi, że idzie