Tau - Światło tekst piosenki (lyrics)
[Tau - Światło tekst piosenki lyrics]
Uh uh tau nowe życie, nowy ja, nowa księga
Twoje Medium, nie znalazłeś mnie tyle lat
A byłem tak blisko - to ja:
Światło, skromność, miłość, czystość
Ale to Ty zrobiłeś mnie mężczyzną
Uh, zapamiętaj go tak
Jako tego, który wytrwał w zgliszczach życia
Z pogorzeliska wyrwał go brzask
Oświeciło go pragnienie bycia
Oślepił go blask, wstał! A w źrenicach iskra
Wystarczyła mu by dostrzegł promień
Gdy wył do księżyca świta, rozniecił im żar
Rażący tak jakby błyszczał w myślach
Rozświetli mu drogowskazy życia
Boże, rozpaliłeś płomień
Wziąłem pochodnię w dłonie
I wyruszyłem w drogę by odnaleźć ogień
Teraz płonę w Tobie
Czasami sami nie wiemy kto idzie obok nas
Może to Syn Człowieczy i Jego blask
To po co człowiek tak pędzi, gdy pędzi sam
Bóg stworzył wszechświat
A nie ma już gdzie spać
Żadna definicja nie obejmie Ciebie Panie
To Ty stworzyłeś słowo, znam tą prawdę
Prawie
Świat buduje się na kłamstwie, ale upadnie
Znasz mnie, zbudowałeś mnie
Jestem Twoim zwierciadłem
Strażakiem, gaszę pożary w młodych duszach
Zanim te pożary przeistoczą się w koszmary
"Ducha zabij" szepcze zły
Nie! Miłość to wielka pętla
Jak to światło może dotrzeć Ci do serca
Gdy go nie masz nie masz? Jak to? Ból
Rozerwał je doszczętnie?
Nie jesteś eksperymentem, mięsem
Spójrz na siebie!
Jesteś człowiekiem, masz dar, istnienie
Nie masz szans by wiedzieć
Ale masz czas by zmienić siebie w wierze!
Tak wierzę, w życie wieczne, w życie piękne
Życie we śnie
Życie niepojęte, w życie w Niebie
W życie wierzę w życiu nie marzyłem
Że otrzymam światło drugi raz
Ale mam je, dał mi je Pan, mów mi Tau
Czasami sami nie wiemy kto idzie obok nas
Może to Syn Człowieczy i Jego blask
To po co człowiek tak pędzi, gdy pędzi sam
Bóg stworzył wszechświat
A nie ma już gdzie spać
Twoje Medium, nie znalazłeś mnie tyle lat
A byłem tak blisko - to ja:
Światło, skromność, miłość, czystość
Ale to Ty zrobiłeś mnie mężczyzną
Uh, zapamiętaj go tak
Jako tego, który wytrwał w zgliszczach życia
Z pogorzeliska wyrwał go brzask
Oświeciło go pragnienie bycia
Oślepił go blask, wstał! A w źrenicach iskra
Wystarczyła mu by dostrzegł promień
Gdy wył do księżyca świta, rozniecił im żar
Rażący tak jakby błyszczał w myślach
Rozświetli mu drogowskazy życia
Boże, rozpaliłeś płomień
Wziąłem pochodnię w dłonie
I wyruszyłem w drogę by odnaleźć ogień
Teraz płonę w Tobie
Czasami sami nie wiemy kto idzie obok nas
Może to Syn Człowieczy i Jego blask
To po co człowiek tak pędzi, gdy pędzi sam
Bóg stworzył wszechświat
A nie ma już gdzie spać
Żadna definicja nie obejmie Ciebie Panie
To Ty stworzyłeś słowo, znam tą prawdę
Prawie
Świat buduje się na kłamstwie, ale upadnie
Znasz mnie, zbudowałeś mnie
Jestem Twoim zwierciadłem
Strażakiem, gaszę pożary w młodych duszach
Zanim te pożary przeistoczą się w koszmary
"Ducha zabij" szepcze zły
Nie! Miłość to wielka pętla
Jak to światło może dotrzeć Ci do serca
Gdy go nie masz nie masz? Jak to? Ból
Rozerwał je doszczętnie?
Nie jesteś eksperymentem, mięsem
Spójrz na siebie!
Jesteś człowiekiem, masz dar, istnienie
Nie masz szans by wiedzieć
Ale masz czas by zmienić siebie w wierze!
Tak wierzę, w życie wieczne, w życie piękne
Życie we śnie
Życie niepojęte, w życie w Niebie
W życie wierzę w życiu nie marzyłem
Że otrzymam światło drugi raz
Ale mam je, dał mi je Pan, mów mi Tau
Czasami sami nie wiemy kto idzie obok nas
Może to Syn Człowieczy i Jego blask
To po co człowiek tak pędzi, gdy pędzi sam
Bóg stworzył wszechświat
A nie ma już gdzie spać